Νασρεντίν Χότζα

[viciouscircle]

Ο Νασρεντίν Χότζα ή γνωστότερος ελληνικά ως Ναστραντίν Χότζας (το όνομα σημαίνει «Η δόξα της Πίστης» στα Αραβικά) ήταν ένας δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης και της Τουρκίας. Ο Ναστραντίν Χότζας παρουσιάζεται ως τύπος σούφι, φιλόσοφου ανατολίτη, οπλισμένος με φιλοσοφική εγκαρτέρηση στις αντιξοότητες της ζωής, πάντοτε ετοιμόλογος με ελευθερία εκφράσεων, πολλές φορές και με αισχρολογίες.

Υποστηρίζεται ότι γεννήθηκε τον 13ο αιώνα κάπου στο Μεγάλο Κορασάν[1] και ότι διατηρούσε φιλία με τον Ταμερλάνο. Κατ΄ άλλους γεννήθηκε στο Σιβρή Χισάρ στη Μικρά Ασία περί τον 15ο με 16ο αιώνα. Το επάγγελμά του ήταν καδής (ιεροδίκης) και Μουλάς(ιεροδιδάσκαλος). Πέθανε και τάφηκε στο Ακ Σεχήρ κοντά στο Ικόνιο όπου υποστηρίζεται ότι υπήρχε ο τάφος του ένα μικρό «τουρμπέ», (=μαυσωλείο).

Η εκδοχή πάντως ότι όλοι οι σχετικοί μύθοι του Ναστραντίν πλάστηκαν από τον ίδιο είναι εσφαλμένη. Γιατί απλούστατα πολλά αναφέρονται σε πολύ διαφορετικές περιόδους. Ακόμη πολλά ανέκδοτα μπορεί ν΄ αναφέρονται στ΄ όνομά του αλλά είναι βέβαιο ότι άλλοι είναι οι δημιουργοί τους που παρέμειναν αφανείς αφηγητές. Πάντως σημειώνεται ότι από τις πλείστες εκδόσεις των ιστοριών του Ναστραντίν σε ξένες γλώσσες η μετάφραση στην ελληνική ήταν το περισσότερο διαδεδομένο στην Ελλαδική χώρα από την εποχή της οθωμανικής περιόδου και που συνέχισε στην ελεύθερη Ελλάδα τουρκικό βιβλίο.

Πολλά έθνη της Μέσης Ανατολής θεωρούν τον Νασρεντίν δικό τους, όπως οι Αφγανοί[2], Άραβες[3], Πέρσες[4], Τούρκοι[5][6] και Ουζμπέκοι[7]). Το όνομά του γράφεται διαφορετικά σε κάθε γλώσσα και πριν ή μετά από αυτό αναφέρονται οι τίτλοι Χότζας, Μουλάς ή Εφέντι. Ο Νασρεντίν ήταν λαϊκός φιλόσοφος και έχει μείνει στη μνήμη και την παράδοση της Ανατολής για τις αστείες ιστορίες και τα ανέκδοτά του.

Οι ιστορίες του μπορεί να είναι παράδοξες, απλοΐκές αλλά έχουν βαθύτερα νοήματα τα οποία γίνονται κατανοητά μέσα από τη διήγηση.

Πηγή: wikipedia

Ορίστε λοιπόν κάποιες ιστορίες:

[viciouscircle]

Μια ομάδα φιλοσόφων ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο για να βρει απάντηση στο ερώτημα, πότε θα φτάσει το τέλος του κόσμου. Μη μπορώντας να βρουν την απάντηση απευθύνθηκαν στον Νασρεντίν Χότζα.

- Γνωρίζεις εσύ Χότζα πότε θα φτάσει το τέλος του κόσμου;

- Φυσικά, απάντησε ο Νασρεντίν. Το τέλος του κόσμου θα φτάσει όταν πεθάνω εγώ.

- Είσαι σίγουρος; τον ρωτούν απορημένοι οι φιλόσοφοι.

- Τουλάχιστον για τον εαυτό μου, ναι…

______________________________________________________

Μια μέρα ο Νασρεντίν ανέβηκε στο γαϊδουράκι του, το φόρτωσε άχυρο, και ξεκίνησε για την κοντινότερη πόλη. Για να πάει στην κοντινότερη πόλη, όμως, έπρεπε να περάσει τα σύνορα της χώρας του. Φτάνει, λοιπόν, στο φυλάκιο ελέγχου, όπου -για τυπικούς καθαρά λόγους, ο άνθρωπος ήταν χότζας, φαινόταν- τον ρωτά ο υπάλληλος τι δουλειά κάνει.

- Λαθρέμπορος, του απαντά ο Νασρεντίν.

Φωνάζει, λοιπόν ο εν λόγω υπάλληλος τους συναδέλφους του να ψάξουν το γάιδαρο και το άχυρο. Δε βρίσκουν τίποτα, και τον αφήνουν να περάσει. Η ιστορία αυτή συνεχίζεται για κάποιους μήνες -οι υπάλληλοι φωνάζουν ενισχύσεις, καίνε το άχυρο, το σκορπάνε, το βάζουν μέσα σε νερό, αλλά τίποτα. Ο Νασρεντίν φυσικά επιμένει ότι είναι -τι άλλο; λαθρέμπορος- και συνεχίζει τα ταξίδια του στη γειτονική πόλη με το γάιδαρό του. Χρόνια αργότερα σε κάποια άλλη πόλη, ο Νασρεντίν συναντά τυχαία έναν από τους υπαλλήλους εκείνους που έβλεπε στα σύνορα τότε. Ανταλλάσσουν χαιρετισμούς, χαρούμενοι και οι δύο, και ο πρώην υπάλληλος των συνόρων τον ρωτά:

- Καλά, βρε Νασρεντίν, τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια, θα μου πεις επιτέλους τι ήταν αυτό που λαθρεμπορευόσουν τότε;

- Γαϊδούρια, του απάντησε ο Νασρεντίν.

________________________________________________________

Μια φορά, ένας συγγενής του Νασρεντίν που είχε πάει κυνήγι, ήρθε το βράδυ για να τον δει Χότζα και του έφερε ως δώρο μια μικρή πάπια. Χαρούμενος ο Νασρεντίν έβαλε να μαγειρέψει αμέσως μια υπέροχη σούπα πάπιας και κράτησε και τον επισκέπτη του να φάει μαζί τους. Σε λίγο, όμως, η μυρωδιά που έβγαινε από το σπίτι, έφερε κι άλλο επισκέπτη που είπε ότι είναι φίλος του συγγενή του που έφερε την πάπια και κάθισε στο τραπέζι. Τι να κάνει ο Νασρεντίν, αραίωσε λίγο τη σούπα για να φτάσει και του έβαλε κι εκείνου ένα πιάτο. Μετά από λίγο ήρθε κι άλλος ένας που είπε ότι είναι φίλος του φίλου του συγγενή που έφερε την πάπια και κάθισε κι αυτός στο τραπέζι και σερβιρίστηκε κι αυτός σούπα, αφού ο Νασρεντίν την αραίωσε και πάλι. Στο τέλος, αφού ήρθαν κι άλλοι, και κάθε φορά αραίωνε τη σούπα ο Νασρεντίν, άρχισε πια να εκνευρίζεται όταν ήρθε κι άλλος ένας που είπε:

- Είμαι ο φίλος, του φίλου, που έχει φίλο τον φίλο τού συγγενή σου που έφερε την πάπια και κάθισε κι αυτός στο τραπέζι για φαγητό.

Κάθισε όπως κι οι υπόλοιποι περιμένοντας τη σούπα του, κι ο Νασρεντίν του έφερε σε λίγο ένα πιάτο με ζεστό νερό.

- Τι είναι αυτό, ρώτησε ο τελευταίος επισκέπτης.

Κι ο Νασρεντίν του απάντησε:

- Είναι η σούπα της σούπας, από τη σούπα της σούπας από την πάπια, που έφερε ο συγγενής μου.

________________________________________________________

Ένας ξένος φάνηκε στην πόλη, έδειξε ένα πουγκί και είπε ότι είναι γεμάτο διαμάντια και θα τα δώσει σε όποιον του δώσει την ευτυχία. Τον στέλνουν στον Νασραντίν Χότζα.

Βρίσκει το Νασρεντίν αραχτό κάτω από ένα δέντρο, να το έχει ρίξει στον ύπνο.

- Αυτά τα διαμάντια θα τα δώσω σ΄ όποιον μου δώσει την ευτυχία, του λέει.

Ο Νασρεντίν σηκώνεται, ξεσκονίζεται, αρπάζει το πουγκί και εξαφανίζεται!

Ο πλούσιος ξεσήκωσε όλο τον κόσμο για να βρει τον κλέφτη Νασρεντίν. Τίποτα. Απογοητευμένος, επιστρέφει στο δέντρο να πάρει το άλογο να φύγει.

Εκεί, βλέπει το Νασρεντίν με προσκέφαλο την ίδια πέτρα να βρίσκεται στο επόμενο ημίχρονο του μεσημεριού. Ορμάει πάνω του, αλλά αυτός βγάζει το πουγκί και του το δίνει πίσω, λέγοντας:

- Ορίστε, η ευτυχία σου!

Έγινε επεξεργασία 6 Σεπτεμβρίου 2009 - viciouscircle

[viciouscircle]

Ο Νασρεντίν ερέθιζε συνεχώς τους φίλους του με την αιώνια αισιοδοξία του. Όσο άσχημη κι αν ήταν μια κατάσταση, εκείνος έλεγε πάντοτε:

- Θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι χειρότερο.

Για να τον θεραπεύσουν από αυτή του την ενοχλητική συνήθεια, οι φίλοι του αποφάσισαν να του παρουσιάσουν μια κατάσταση τόσο μαύρη, τόσο ζοφερή, που να μην μπορούσε ο Νασρεντίν να βρει καμία ελπίδα σ’ αυτήν.

Μια μέρα, ένας απ’ αυτούς τον πλησίασε στο καφενείο και του είπε:

- Νασρεντίν, άκουσες τι συνέβη στον Αλί; Χθες βράδυ, πήγε στο σπίτι του, βρήκε τη γυναίκα του στο κρεβάτι με έναν άλλο άντρα, τους σκότωσε και τους δύο κι ύστερα αυτοκτόνησε.

- Τρομερό, θα μπορούσε όμως να είχε συμβεί κάτι χειρότερο, είπε ο Νασρεντίν.

- Τι στα κομμάτια θα μπορούσε να είχε συμβεί, που να ήταν χειρότερο απ’ αυτό;

- Αν είχε συμβεί προχθές, τώρα θα μπορούσα να είμαι εγώ ο σκοτωμένος.

[Aiolos]

Πω πω .. με γύρισες πολλά χρόνια πίσω.. όταν η γιαγιά μου η Σμυρνιά που έλεγε ιστορίες του χότζα για να κάθομαι ήσυχος !!!!

[viciouscircle]

Και εγώ όταν ήμουν μικρός είχα ακούσει διάφορες ιστοριούλες που απλά έδειχναν μια κωμική φιγούρα, μετά από (ερασιτεχνική) μελέτη φιλοσοφίας φαίνονται απίστευτα βαθιά νοήματα στις ιστοριούλες αυτές.

[Aiolos]

Και έτσι είναι... Τα απλοϊκά πράγματα κρύβουν μεγάλες φιλοσοφικές αλήθειες

[akranidis]

Κι εγώ με γιαγιά Σμυρνιά... πολλές αναμνήσεις. Να'σαι καλα viciouscircle.