Search the Community
Showing results for tags 'θαλασσινο νερο'.
Found 288 results
-
Καλημέρα σε όλους! Διαθέτω ενυδρείο με θαλασσινό νερό. Το ενυδρείο εσωτερικά είναι καθαρό και υπάρχει επίσης φίλτρο. Παρόλο που προσθέτω συνεχώς θαλασσινό νερό, το νερό γίνεται θολό και το εσωτερικό του ενυδρείου δυσδιάκριτο. Τι μπορώ να κάνω γι'αυτό;
-
Centropyge bispinosa Είναι γενικά ένα εύκολο ψάρι, που παρουσιάζει ωστόσο μεγάλη ποικιλία στην ανθεκτικότητά του, βάσει εν μέρει του τόπου και τρόπου συλλογής του. Είναι από τα λιγότερο επιθετικά, αλλά σε μικρότερα ενυδρεία υπάρχει πάντα η περίπτωση να θέλει να επιβάλει την κυριαρχία του. Παρόλο που δεν είναι τόσο επιρρεπές στο να τσιμπολογά κοράλλια και τριδάκνες, η προσθήκη του σε ένα ενυδρείο ύφαλου συνεπάγεται πάντα κάποιο κίνδυνο. Όσο πάντως μεγαλύτερο είναι το ενυδρείο και όσο πιο συχνά το ταΐζετε, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να επιτίθεται σε ασπόνδυλα και να τα πληγώσει ανεπανόρθωτα. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη βασική του διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν τροφές που να περιέχουν Spirulina, και καλό θα ήταν να του προσφέρουμε λαχανικά (π.χ. βρασμένο σπανάκι ή μπρόκολο) και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με άλγες και οργανικά σωματίδια σε αποσύνθεση, όπως και με περιττώματα άλλων ψαριών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 μέχρι 60 μέτρα και δημιουργεί χαρέμια που αποτελούνται από ένα αρσενικό και δύο με πέντε θηλυκά. Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα είδη του γένους, δεν αναπαράγεται κοντά στην κορυφή των δομών του υφάλου, προτιμώντας τα χαμηλά, πλούσια σε κοράλλια επίπεδα. Εμφανίζει σημαντική διακύμανση στον χρωματισμό του και αυτό έχει ίσως σχέση με το βάθος και την περιοχή όπου κατοικεί. Έχει παρατηρηθεί πως υβριδίζει με το Centropyge shepardi.
-
Centropyge bicolor Κάποτε θεωρούνταν ένα πολύ δύσκολο ψάρι κυρίως λόγω της χρήσης κυανίου για την συλλογή του και των προβλημάτων που αυτή δημιουργούσε στην υγεία του. Τα τελευταία όμως χρόνια αυξάνεται όλο και περισσότερο η συλλογή με δίχτυα και τα ποσοστά επιτυχίας έχουν αυξηθεί σημαντικά (αν και ακόμη δεν είναι κατάλληλο ψάρι για το νέο χομπίστα!). Δεν είναι τόσο επιθετικό απέναντι σε άλλα ψάρια και μπορούμε να κρατήσουμε δύο σε μεγαλύτερα ενυδρεία, αρκεί να τα τοποθετήσουμε ταυτόχρονα. Παρ’ όλα αυτά, σε μικρότερα ενυδρεία με ήσυχα ψάρια, καλό είναι να εισάγεται τελευταίο. Στο ενυδρείο υφάλου θα τσιμπολογά σκληρά κοράλλια με μεγάλους πολύποδες και τριδάκνες. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη βασική του διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν τροφές που να περιέχουν Spirulina, και καλό θα ήταν να του προσφέρουμε λαχανικά (π.χ. βρασμένο σπανάκι ή μπρόκολο) και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με άλγες και οργανικά σωματίδια σε αποσύνθεση, συμπεριλαμβανομένων ζωικών και φυτικών αποβλήτων, βακτηρίων, και άλλων συναφών μικροοργανισμών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 2 μέχρι 20 μέτρα και είναι συνεσταλμένο είδος, που σπάνια απομακρύνεται από την κρυψώνα του. Απαντάται μόνο ή σε χαρέμια που αποτελούνται συνήθως από δύο με εννέα θηλυκά. Το Centropyge bicolor μοιάζει πολύ με το Centropyge joculator, με τη διαφορά πως το δεύτερο έχει μπλε γύρω από τα μάτια. Μια ιδιαίτερη χρωματική ποικιλία, με λευκό χρώμα στη θέση του κίτρινου, απαντάται στα Νησιά Φίτζι και στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο.
-
Centropyge aurantonotus Είναι ένα ανθεκτικό ψάρι που έχει όμως την τάση να γίνεται επιθετικό, ιδίως σε μικρότερα ενυδρεία (κάτω από 180 λίτρα). Φαίνεται να αποτελεί μικρότερη απειλή για σκληρά και μαλακά κοράλλια σε σχέση με άλλα είδη του γένους του, αλλά καλό θα ήταν να παρακολουθείται σε ένα ενυδρείο υφάλου. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη βασική του διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν τροφές που να περιέχουν Spirulina, και καλό θα ήταν να του προσφέρουμε λαχανικά (π.χ. βρασμένο σπανάκι ή μπρόκολο) και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με άλγες και οργανικά σωματίδια σε αποσύνθεση, συμπεριλαμβανομένων ζωικών και φυτικών αποβλήτων, βακτηρίων, και άλλων συναφών μικροοργανισμών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 15 μέχρι 80 μέτρα, σε περιοχές με πυκνή ανάπτυξη άλγης και απαντάται συνήθως σε ομάδες μέχρι δέκα ατόμων. Μοιάζει πολύ με το Centropyge acanthops, αλλά μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από το ουραίο πτερύγιο που στο C. acanthops είναι διάφανο ή κίτρινο, ενώ στο C. aurantonotus μπλε.
-
Centropyge aurantia Είναι ένα από τα λιγότερο επιθετικά είδη του γένους και συνήθως “κυριαρχείται” από άλλα ψάρια. Λόγω της συνεσταλμένης του φύσης, το είδος αυτό είναι δύσκολο να πιαστεί χωρίς τη χρήση κυανίου και ως εκ τούτου η ποιότητα των διαθέσιμων ατόμων ποικίλλει σημαντικά. Αν και μερικά άτομα εγκλιματίζονται εύκολα στη ζωή του ενυδρείου και ευδοκιμούν, πολλά πεθαίνουν μέσα σε 2 με 4 μήνες, πιθανώς λόγω της ζημίας που προκύπτει από την έκθεσή τους στο κυάνιο. Στο ενυδρείο υφάλου θα τσιμπολογά κοράλλια τόσο με μεγάλους όσο και με μικρούς πολύποδες. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη βασική του διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν τροφές που να περιέχουν Spirulina, και καλό θα ήταν να του προσφέρουμε λαχανικά (π.χ. βρασμένο σπανάκι ή μπρόκολο) και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με άλγες και οργανικά σωματίδια σε αποσύνθεση, συμπεριλαμβανομένων ζωικών και φυτικών αποβλήτων, βακτηρίων, και άλλων συναφών μικροοργανισμών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 μέχρι 60 μέτρα, και λόγω της συνεσταλμένης του φύσης απαντάται σπάνια, αφού συνήθως περνά τον περισσότερο χρόνο του βαθιά σε ρωγμές στον ύφαλο ή ανάμεσα στα κλαδιά κοραλλιών.
-
Centropyge argi Είναι ένα ανθεκτικό ψάρι που έχει όμως την τάση να γίνεται επιθετικό, ιδίως σε μικρότερα ενυδρεία (κάτω των 180 λίτρων). Μπορεί να τοποθετηθεί ένα ζευγάρι ή μερικά θηλυκά μαζί, αρκεί να εισαχθούν ταυτόχρονα στο ενυδρείο. Δύο αρσενικά όμως θα τσακωθούν μέχρι ένα από τα δύο να πεθάνει! Παρόλο που συνήθως δεν ενοχλεί τα περισσότερα σκληρά κοράλλια, αποτελεί πιθανή απειλή για τα είδη που έχουν μεγάλους πολύποδες και περιστασιακά θα ενοχλεί ορισμένα μαλακά κοράλλια (π.χ. Clavularia, Anthelia, Xenia). Ορισμένα άτομα τρώνε επίσης νεκρωτικό ιστό κοραλλιών και ανεμώνων. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη βασική του διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν τροφές που να περιέχουν Spirulina, και καλό θα ήταν να του προσφέρουμε λαχανικά (π.χ. βρασμένο σπανάκι ή μπρόκολο) και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με άλγες (π.χ. Cladophora και Enteromorpha) και οργανικά σωματίδια σε αποσύνθεση, συμπεριλαμβανομένων ζωικών και φυτικών αποβλήτων, κυανοβακτηρίων (π.χ. Lyngbya), και άλλων συναφών μικροοργανισμών. Προσλαμβάνει επίσης σημαντική ποσότητα λεπτόκοκκης άμμου. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 5 μέχρι 30 μέτρα, σε περιοχές με πυκνή ανάπτυξη άλγης. Απαντάται συνήθως σε ομάδες που αποτελούνται από ένα αρσενικό, ένα με τρία θηλυκά και μερικά ανήλικα. Υβριδίζει με το Centropyge acanthops.
-
Centropyge acanthops Είναι ένα ανθεκτικό ψάρι που έχει όμως την τάση να γίνεται επιθετικό, ιδίως σε μικρότερα ενυδρεία (κάτω από 180 λίτρα). Παρόλο που συνήθως δεν ενοχλεί τα περισσότερα σκληρά κοράλλια, αποτελεί πιθανή απειλή για τα είδη που έχουν μεγάλους πολύποδες και περιστασιακά θα ενοχλεί μαλακά κοράλλια, ανεμώνες και ζωανθίδες. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν. Στη βασική του διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν τροφές που να περιέχουν Spirulina, και καλό θα ήταν να του προσφέρουμε λαχανικά (π.χ. βρασμένο σπανάκι ή μπρόκολο) και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με άλγες και οργανικά σωματίδια σε αποσύνθεση, συμπεριλαμβανομένων ζωικών και φυτικών αποβλήτων, βακτηρίων, και άλλων συναφών μικροοργανισμών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 8 μέχρι 40 μέτρα, σε περιοχές με πυκνή ανάπτυξη άλγης και απαντάται συνήθως σε ομάδες μέχρι δέκα ατόμων. Μοιάζει πολύ με το Centropyge aurantonotus, αλλά μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από το ουραίο πτερύγιο που στο C. acanthops είναι διάφανο ή κίτρινο, ενώ στο C. aurantonotus μπλε. Υβριδίζει με το Centropyge argi.
-
-
-
-
-
-
-
Pomacanthus zonipectus Είναι ανθεκτικά ψάρια, που προστατεύουν με πάθος την περιοχή τους και θα τσακώνονται με μέλη του είδους τους και άλλα αγγελόψαρα. Επιτίθενται όμως και σε άλλα πιο ήσυχα είδη, ιδίως σε μικρότερα ενυδρεία. Παρόλο που τα μικρά μέλη του γένους δεν είναι τόσο καταστροφικά, τα ενήλικα θα ενοχλήσουν σκληρά κοράλλια, ζωανθίδες και σωληνοσκώληκες. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν, όπως ποικιλίες κατεψυγμένων και flake. Στη διατροφή του πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε κάποιο είδος “πρασινάδας”, τροφές με Spirulina, nori, άλγες και μπρόκολο που είναι καλή πηγή βιταμίνης Α και C. Στη φύση τρέφεται με σπόγγους και άλγες, αλλά και με υδρόζωα, βρυόζωα και αυγά ψαριών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 έως 35 μέτρα. Τα ενήλικα απαντώνται μόνα, σε ζεύγη ή σε μικρές ομάδες που αποτελούνται από 3 έως 12 άτομα. Τα μικρά λειτουργούν ως καθαριστές παράσιτων για άλλα ψάρια και απαντώνται σε αφθονία στην Θάλασσα του Κορτές κατά τους μήνες Αύγουστο με Νοέμβριο, με την αναπαραγωγή να λαμβάνει χώρα από τα μέσα του καλοκαιριού μέχρι την αρχή του φθινοπώρου.
-
Pomacanthus xanthometopon Είναι ένα από τα αγγελόψαρα που απαιτούν άριστη ποιότητα νερού και δεν θα συγχωρήσουν τυχών αστοχίες. Είναι συνήθως αρκετά ντροπαλό όταν εισάγεται για πρώτη φορά στο ενυδρείο. Κατά τη διάρκεια του εγκλιματισμού, θα περνά μεγάλα χρονικά διαστήματα κρυμμένο πίσω από τα βράχια και θα τρέχει να κρυφτεί όποτε κάποιος πλησιάσει στο ενυδρείο. Για το λόγο αυτό, είναι επιτακτική η ύπαρξη αρκετών κρυψώνων. Μόλις όμως εγκλιματιστεί γίνεται ένα τολμηρό ψάρι που θα αναγνωρίζει τον χομπίστα ως πηγή φαγητού. Δεν είναι τόσο επιθετικό, είναι όμως πιθανό να ενοχλεί περισσότερο παθητικά ψάρια και μικρότερα αγγελόψαρα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Τα μικρά νεαρά ψάρια μερικές φορές διστάζουν να φάνε. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) ή φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς και βραχώδεις υφάλους σε βάθος από 5 έως 45 μέτρα. Τα μικρά είναι αρκετά δειλά και ζουν μόνα, ενώ τα ενήλικα απαντώνται και σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Υβριδίζει με το Pomacanthus navarchus και το Pomacanthus sexstriatus. Όταν στρεσάρεται και θέλει να επιδείξει την κυριαρχία του, βγάζει έναν ασυνήθιστο ήχο.
-
Pomacanthus sexstriatus Είναι ένα ανθεκτικό είδος και εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Τόσο τα μικρά, όσο και τα μεγάλα θα τσακώνονται με αγγελόψαρα του ίδιου γένους, εκτός εάν το ενυδρείο είναι αρκετά μεγάλο. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που αμέσως θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να του προσφέρονται επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 2 έως 50 μέτρα. Τα μικρά ζουν μόνα, ενώ τα ενήλικα μόνα ή σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Είναι γνωστό ότι υβριδίζει με το Pomacanthus xanthometopon.
-
Pomacanthus semicirculatus Είναι ανθεκτικό είδος που εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό (ιδίως τα μικρά!), ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί και ιδίως απέναντι σε άλλα αγγελόψαρα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, κοράλλια και τριδάκνες, αλλά τα ενήλικα δεν πειράζουν σχεδόν ποτέ μεγάλες ανεμώνες και καρκινοειδή. Είναι εύκολο ψάρι που σύντομα θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori) και θα τρέφονται επίσης με κάθε είδους άλγη που αναπτύσσεται στο ενυδρείο, ακόμη και με κυανοβακτήρια. Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες, αλλά και με αυγά ψαριών και ισόποδα. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 1 έως 40 μέτρα. Τα μικρά ζουν μοναχικά και όντας ψάρια δειλά, δεν απομακρύνονται από τον ύφαλο, έτοιμα να βρουν καταφύγιο μόλις αισθανθούν κίνδυνο. Τα ενήλικα απαντώνται συνήθως μόνα ή και πολύ σπάνια σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή.
-
-
-
-
-
Pomacanthus paru Είναι ανθεκτικό είδος. Μπορεί να είναι ντροπαλό όταν εισάγεται για πρώτη φορά στο ενυδρείο, αλλά θα γίνει σύντομα ένα τολμηρό μέλος της κοινότητας. Τα νεαρά μπορεί να είναι επιθετικά, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχουν τα ίδια πλήρως εγκατασταθεί. Τα μικρότερα καθαρίζουν παράσιτα και νεκρωτικό ιστό από άλλα ψάρια, αλλά πολλές φορές είναι τόσο επίμονα που γίνονται ενοχλητικά ιδίως για τα πιο ήσυχα. Τα ενήλικα είναι συνήθως ειρηνικά, αν και η διατήρηση περισσότερων από ένα είναι πιθανό να προκαλέσει προβλήματα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ορισμένα μαλακά κοράλλια, κυρίως γοργόνιες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα δεχτούν κατεψυγμένα παρασκευάσματα και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια και άλγες, αλλά και με χιτωνόζωα, ζωανθίδες και γοργονίες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 5 έως 25 μέτρα. Σε περιοχές που αυτό το είδος δεν είναι άφθονο τα ενήλικα δημιουργούν σταθερά ζευγάρια, ενώ σε περιοχές που είναι πολυάριθμα δημιουργούν ομάδες από ένα αρσενικό και το χαρέμι του. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Τα μικρά μοιάζουν με το Pomacanthus arcuatus αλλά μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε παρατηρώντας το ουραίο πτερύγιο: στο P. arcuatus είναι τριγωνικό και λευκό ή διάφανο στο τελείωμά του, ενώ στο P. paru είναι κυκλικό με κίτρινη μπορντούρα.
-
Pomacanthus navarchus Είναι ένα από τα αγγελόψαρα που απαιτούν άριστη ποιότητα νερού και δεν θα συγχωρήσουν τυχών αστοχίες. Είναι πολύ ντροπαλό, ιδίως όταν πρωτοεισαχθεί στο ενυδρείο (μια επιπρόσθετη δυσκολία να δεχτεί τροφή) και γι’ αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες κρυψώνες για να χρησιμοποιηθούν ως καταφύγιο. Με τον καιρό, γίνεται συνήθως πιο τολμηρό, αν και θα κάνει μόνο γρήγορες εξορμήσεις στ’ ανοιχτά και θα κρύβεται όταν πλησιάσει ένας παρατηρητής. Δεν πρέπει να συμβιώνει με επιθετικά ψάρια, γιατί αν είναι φοβισμένο, θα είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να δεχτεί φαγητό. Μεγαλώνοντας μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικό, ειδικά προς άλλα αγγελόψαρα. Είναι επίσης πιθανό να ενοχλεί περισσότερο παθητικά ψάρια, και σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως ανεμώνες, γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Τα μικρά νεαρά ψάρια μερικές φορές διστάζουν να φάνε, γι’ αυτό καλό είναι να υπάρχει ζωντανός βράχος, ώστε οι μικροοργανισμοί και οι άλγες να αποτελέσουν ένα κατάλληλο διατροφικό συμπλήρωμα. Κατεψυγμένα ή ζωντανά μυσιδώδη (mysid shrimps) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό και καλό είναι να υπάρχει ποικιλία όταν το ψάρι αρχίσει να ανταποκρίνεται στις τροφές που θα του προσφερθούν. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια και χιτωνόζωα. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 έως 40 μέτρα. Τόσο τα μικρά όσο και τα ενήλικα ζουν μοναχικά και όντας ψάρια δειλά, δεν απομακρύνονται από τον ύφαλο, έτοιμα να βρουν καταφύγιο μόλις αισθανθούν κίνδυνο. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή.
-
Pomacanthus maculosus Είναι ίσως το ανθεκτικότερο είδος του γένους -αν όχι της οικογένειας- και εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που αμέσως θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 4 έως 30 μέτρα και τόσο τα ενήλικα όσο και τα μικρά ζουν μόνα. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή.
-
Pomacanthus imperator Είναι ανθεκτικό είδος που εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Σε αυτά που μεγαλώνουν σε ενυδρεία η χρωματική μεταμόρφωση πολλές φορές καθυστερεί και τα χρώματα δεν είναι πάντα τόσο έντονα όσο στη φύση. Τα ενήλικα πολλές φορές παρουσιάζουν “διάβρωση” της πλευρικής γραμμής. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που σύντομα θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 2 έως 80 μέτρα και τα ενήλικα αρσενικά υπερασπίζονται μια περιοχή που κατοικούν δύο με τέσσερα θηλυκά. Τα μικρά λειτουργούν και ως καθαριστές παράσιτων για άλλα ψάρια και έχει παρατηρηθεί πως τρέφονται και με τη βλέννα που παράγουν ορισμένα ψάρια για να κατασκευάσουν τον “υπνόσακό” τους. Αυτό το αγγελόψαρο παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό: τα αρσενικά είναι συνήθως 20% μακρύτερα και η περιοχή μπροστά από την μαύρη μάσκα του προσώπου τους είναι σκούρα μπλε, ενώ στα θηλυκά είναι γαλαζογκρί (αυτή η χρωματική διαφορά φαίνεται καθαρότερα κατά το ζευγάρωμα). Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Τα ενήλικα από τον Ειρηνικό Ωκεανό σχηματίζουν νημάτιο στο οπίσθιο άκρο του ραχιαίου πτερύγιου, ενώ αυτά από τον Ινδικό όχι . Όταν στρεσάρεται και θέλει να επιδείξει την κυριαρχία του, βγάζει έναν ασυνήθιστο ήχο.
