Search the Community
Showing results for tags 'θαλασσινο νερο'.
Found 276 results
-
Pomacanthus zonipectus Είναι ανθεκτικά ψάρια, που προστατεύουν με πάθος την περιοχή τους και θα τσακώνονται με μέλη του είδους τους και άλλα αγγελόψαρα. Επιτίθενται όμως και σε άλλα πιο ήσυχα είδη, ιδίως σε μικρότερα ενυδρεία. Παρόλο που τα μικρά μέλη του γένους δεν είναι τόσο καταστροφικά, τα ενήλικα θα ενοχλήσουν σκληρά κοράλλια, ζωανθίδες και σωληνοσκώληκες. Θα δεχτεί όλες τις τροφές που θα του προσφερθούν, όπως ποικιλίες κατεψυγμένων και flake. Στη διατροφή του πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε κάποιο είδος “πρασινάδας”, τροφές με Spirulina, nori, άλγες και μπρόκολο που είναι καλή πηγή βιταμίνης Α και C. Στη φύση τρέφεται με σπόγγους και άλγες, αλλά και με υδρόζωα, βρυόζωα και αυγά ψαριών. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 έως 35 μέτρα. Τα ενήλικα απαντώνται μόνα, σε ζεύγη ή σε μικρές ομάδες που αποτελούνται από 3 έως 12 άτομα. Τα μικρά λειτουργούν ως καθαριστές παράσιτων για άλλα ψάρια και απαντώνται σε αφθονία στην Θάλασσα του Κορτές κατά τους μήνες Αύγουστο με Νοέμβριο, με την αναπαραγωγή να λαμβάνει χώρα από τα μέσα του καλοκαιριού μέχρι την αρχή του φθινοπώρου.
-
Pomacanthus xanthometopon Είναι ένα από τα αγγελόψαρα που απαιτούν άριστη ποιότητα νερού και δεν θα συγχωρήσουν τυχών αστοχίες. Είναι συνήθως αρκετά ντροπαλό όταν εισάγεται για πρώτη φορά στο ενυδρείο. Κατά τη διάρκεια του εγκλιματισμού, θα περνά μεγάλα χρονικά διαστήματα κρυμμένο πίσω από τα βράχια και θα τρέχει να κρυφτεί όποτε κάποιος πλησιάσει στο ενυδρείο. Για το λόγο αυτό, είναι επιτακτική η ύπαρξη αρκετών κρυψώνων. Μόλις όμως εγκλιματιστεί γίνεται ένα τολμηρό ψάρι που θα αναγνωρίζει τον χομπίστα ως πηγή φαγητού. Δεν είναι τόσο επιθετικό, είναι όμως πιθανό να ενοχλεί περισσότερο παθητικά ψάρια και μικρότερα αγγελόψαρα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Τα μικρά νεαρά ψάρια μερικές φορές διστάζουν να φάνε. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) ή φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς και βραχώδεις υφάλους σε βάθος από 5 έως 45 μέτρα. Τα μικρά είναι αρκετά δειλά και ζουν μόνα, ενώ τα ενήλικα απαντώνται και σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Υβριδίζει με το Pomacanthus navarchus και το Pomacanthus sexstriatus. Όταν στρεσάρεται και θέλει να επιδείξει την κυριαρχία του, βγάζει έναν ασυνήθιστο ήχο.
-
Pomacanthus sexstriatus Είναι ένα ανθεκτικό είδος και εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Τόσο τα μικρά, όσο και τα μεγάλα θα τσακώνονται με αγγελόψαρα του ίδιου γένους, εκτός εάν το ενυδρείο είναι αρκετά μεγάλο. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που αμέσως θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να του προσφέρονται επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφεται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 2 έως 50 μέτρα. Τα μικρά ζουν μόνα, ενώ τα ενήλικα μόνα ή σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Είναι γνωστό ότι υβριδίζει με το Pomacanthus xanthometopon.
-
Pomacanthus semicirculatus Είναι ανθεκτικό είδος που εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό (ιδίως τα μικρά!), ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί και ιδίως απέναντι σε άλλα αγγελόψαρα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, κοράλλια και τριδάκνες, αλλά τα ενήλικα δεν πειράζουν σχεδόν ποτέ μεγάλες ανεμώνες και καρκινοειδή. Είναι εύκολο ψάρι που σύντομα θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori) και θα τρέφονται επίσης με κάθε είδους άλγη που αναπτύσσεται στο ενυδρείο, ακόμη και με κυανοβακτήρια. Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες, αλλά και με αυγά ψαριών και ισόποδα. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 1 έως 40 μέτρα. Τα μικρά ζουν μοναχικά και όντας ψάρια δειλά, δεν απομακρύνονται από τον ύφαλο, έτοιμα να βρουν καταφύγιο μόλις αισθανθούν κίνδυνο. Τα ενήλικα απαντώνται συνήθως μόνα ή και πολύ σπάνια σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή.
-
-
-
-
-
Pomacanthus paru Είναι ανθεκτικό είδος. Μπορεί να είναι ντροπαλό όταν εισάγεται για πρώτη φορά στο ενυδρείο, αλλά θα γίνει σύντομα ένα τολμηρό μέλος της κοινότητας. Τα νεαρά μπορεί να είναι επιθετικά, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχουν τα ίδια πλήρως εγκατασταθεί. Τα μικρότερα καθαρίζουν παράσιτα και νεκρωτικό ιστό από άλλα ψάρια, αλλά πολλές φορές είναι τόσο επίμονα που γίνονται ενοχλητικά ιδίως για τα πιο ήσυχα. Τα ενήλικα είναι συνήθως ειρηνικά, αν και η διατήρηση περισσότερων από ένα είναι πιθανό να προκαλέσει προβλήματα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ορισμένα μαλακά κοράλλια, κυρίως γοργόνιες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα δεχτούν κατεψυγμένα παρασκευάσματα και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια και άλγες, αλλά και με χιτωνόζωα, ζωανθίδες και γοργονίες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 5 έως 25 μέτρα. Σε περιοχές που αυτό το είδος δεν είναι άφθονο τα ενήλικα δημιουργούν σταθερά ζευγάρια, ενώ σε περιοχές που είναι πολυάριθμα δημιουργούν ομάδες από ένα αρσενικό και το χαρέμι του. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Τα μικρά μοιάζουν με το Pomacanthus arcuatus αλλά μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε παρατηρώντας το ουραίο πτερύγιο: στο P. arcuatus είναι τριγωνικό και λευκό ή διάφανο στο τελείωμά του, ενώ στο P. paru είναι κυκλικό με κίτρινη μπορντούρα.
-
Pomacanthus navarchus Είναι ένα από τα αγγελόψαρα που απαιτούν άριστη ποιότητα νερού και δεν θα συγχωρήσουν τυχών αστοχίες. Είναι πολύ ντροπαλό, ιδίως όταν πρωτοεισαχθεί στο ενυδρείο (μια επιπρόσθετη δυσκολία να δεχτεί τροφή) και γι’ αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες κρυψώνες για να χρησιμοποιηθούν ως καταφύγιο. Με τον καιρό, γίνεται συνήθως πιο τολμηρό, αν και θα κάνει μόνο γρήγορες εξορμήσεις στ’ ανοιχτά και θα κρύβεται όταν πλησιάσει ένας παρατηρητής. Δεν πρέπει να συμβιώνει με επιθετικά ψάρια, γιατί αν είναι φοβισμένο, θα είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να δεχτεί φαγητό. Μεγαλώνοντας μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικό, ειδικά προς άλλα αγγελόψαρα. Είναι επίσης πιθανό να ενοχλεί περισσότερο παθητικά ψάρια, και σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως ανεμώνες, γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Τα μικρά νεαρά ψάρια μερικές φορές διστάζουν να φάνε, γι’ αυτό καλό είναι να υπάρχει ζωντανός βράχος, ώστε οι μικροοργανισμοί και οι άλγες να αποτελέσουν ένα κατάλληλο διατροφικό συμπλήρωμα. Κατεψυγμένα ή ζωντανά μυσιδώδη (mysid shrimps) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό και καλό είναι να υπάρχει ποικιλία όταν το ψάρι αρχίσει να ανταποκρίνεται στις τροφές που θα του προσφερθούν. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια και χιτωνόζωα. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 3 έως 40 μέτρα. Τόσο τα μικρά όσο και τα ενήλικα ζουν μοναχικά και όντας ψάρια δειλά, δεν απομακρύνονται από τον ύφαλο, έτοιμα να βρουν καταφύγιο μόλις αισθανθούν κίνδυνο. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή.
-
Pomacanthus maculosus Είναι ίσως το ανθεκτικότερο είδος του γένους -αν όχι της οικογένειας- και εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που αμέσως θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 4 έως 30 μέτρα και τόσο τα ενήλικα όσο και τα μικρά ζουν μόνα. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή.
-
Pomacanthus imperator Είναι ανθεκτικό είδος που εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Σε αυτά που μεγαλώνουν σε ενυδρεία η χρωματική μεταμόρφωση πολλές φορές καθυστερεί και τα χρώματα δεν είναι πάντα τόσο έντονα όσο στη φύση. Τα ενήλικα πολλές φορές παρουσιάζουν “διάβρωση” της πλευρικής γραμμής. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που σύντομα θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, χιτωνόζωα και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 2 έως 80 μέτρα και τα ενήλικα αρσενικά υπερασπίζονται μια περιοχή που κατοικούν δύο με τέσσερα θηλυκά. Τα μικρά λειτουργούν και ως καθαριστές παράσιτων για άλλα ψάρια και έχει παρατηρηθεί πως τρέφονται και με τη βλέννα που παράγουν ορισμένα ψάρια για να κατασκευάσουν τον “υπνόσακό” τους. Αυτό το αγγελόψαρο παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό: τα αρσενικά είναι συνήθως 20% μακρύτερα και η περιοχή μπροστά από την μαύρη μάσκα του προσώπου τους είναι σκούρα μπλε, ενώ στα θηλυκά είναι γαλαζογκρί (αυτή η χρωματική διαφορά φαίνεται καθαρότερα κατά το ζευγάρωμα). Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Τα ενήλικα από τον Ειρηνικό Ωκεανό σχηματίζουν νημάτιο στο οπίσθιο άκρο του ραχιαίου πτερύγιου, ενώ αυτά από τον Ινδικό όχι . Όταν στρεσάρεται και θέλει να επιδείξει την κυριαρχία του, βγάζει έναν ασυνήθιστο ήχο.
-
-
-
-
-
Pomacanthus chrysurus Είναι ανθεκτικό είδος που εγκλιματίζεται γρήγορα στο ενυδρείο περνώντας τον περισσότερο χρόνο του στ’ ανοιχτά. Μπορεί να είναι επιθετικό, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχει το ίδιο πλήρως εγκατασταθεί. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Είναι εύκολο ψάρι που σύντομα θα δεχτεί από κατεψυγμένα παρασκευάσματα μέχρι και τροφή σε νιφάδες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 1 έως 18 μέτρα. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Όταν στρεσάρεται και θέλει να επιδείξει την κυριαρχία του, βγάζει έναν ασυνήθιστο ήχο.
-
Pomacanthus asfur Είναι ένα πολύ ντροπαλό αγγελόψαρο και θα παραμένει αρκετές ώρες κρυμμένο, ιδίως όταν εισάγεται για πρώτη φορά σε ένα ενυδρείο. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές ημέρες ή ακόμα και εβδομάδες προτού αρχίσει να δέχεται τροφή, ειδικά αν στεγάζεται σε ενυδρείο με ανεπαρκή ή ακατάλληλα μέρη για να καταφεύγει. Παρόλο που συνήθως δεν είναι υπερβολικά επιθετικό, μερικά άτομα μπορεί να παρενοχλούν καινούρια πιο ήσυχα ψάρια και μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικό προς άλλα αγγελόψαρα. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα δεχτούν κατεψυγμένα παρασκευάσματα και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, αλλά και χιτωνόζωα, ζωοπλαγκτόν και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς και βραχώδεις υφάλους σε βάθος από 3 έως 20 μέτρα. Τα μικρά ζουν μόνα, ενώ τα ενήλικα απαντώνται συχνά σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Τόσο ως ενήλικο όσο και ως νεαρό έχει παρόμοιο χρωματικό μοτίβο με το Pomacanthus maculosus, με το οποίο στη φύση συχνά υβριδίζει.
-
Pomacanthus arcuatus Είναι ανθεκτικό είδος. Μπορεί να είναι ντροπαλό όταν εισάγεται για πρώτη φορά στο ενυδρείο, αλλά θα γίνει σύντομα ένα τολμηρό μέλος της κοινότητας. Τα νεαρά μπορεί να είναι επιθετικά, ειδικά απέναντι σε ψάρια που εισάγονται αφού έχουν τα ίδια πλήρως εγκατασταθεί. Τα μικρότερα καθαρίζουν παράσιτα και νεκρωτικό ιστό από άλλα ψάρια, αλλά πολλές φορές είναι τόσο επίμονα που γίνονται ενοχλητικά ιδίως για τα πιο ήσυχα. Τα ενήλικα είναι συνήθως ειρηνικά, αν και η διατήρηση περισσότερων από ένα είναι πιθανό να προκαλέσει προβλήματα. Τα μεγαλύτερα άτομα είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από σοβαρές διαταραχές που έχουν σχέση με τον τρόπο μεταχείρισης και μεταφορά τους, με αποτέλεσμα να είναι απρόθυμα να δεχτούν τροφή. Σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ορισμένα μαλακά κοράλλια, κυρίως γοργόνιες. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) και φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα δεχτούν κατεψυγμένα παρασκευάσματα και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια και άλγες, αλλά και με χιτωνόζωα, ζωανθίδες και γοργονίες. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθος από 18 έως 30 μέτρα (τα νεαρότερα απαντώνται σε ρηχότερα νερά 1 έως 12 μέτρα). Σε περιοχές που αυτό το είδος δεν είναι άφθονο τα ενήλικα δημιουργούν σταθερά ζευγάρια, ενώ σε περιοχές που είναι πολυάριθμα δημιουργούν πολυγαμικές ομάδες από 3 ως 14 ψάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Τα μικρά μοιάζουν με το Pomacanthus paru αλλά μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε παρατηρώντας το ουραίο πτερύγιο: στο P. arcuatus είναι τριγωνικό και λευκό ή διάφανο στο τελείωμά του, ενώ στο P. paru είναι κυκλικό με κίτρινη μπορντούρα.
-
Pomacanthus annularis Είναι συνήθως αρκετά ντροπαλό όταν εισάγεται για πρώτη φορά στο ενυδρείο. Κατά τη διάρκεια του εγκλιματισμού, θα περνά μεγάλα χρονικά διαστήματα κρυμμένο πίσω από τα βράχια και θα τρέχει να κρυφτεί όποτε κάποιος πλησιάσει στο ενυδρείο. Για το λόγο αυτό, είναι επιτακτική η ύπαρξη αρκετών κρυψώνων. Μόλις όμως εγκλιματιστεί γίνεται ένα τολμηρό ψάρι που θα αναγνωρίζει τον χομπίστα ως πηγή φαγητού. Μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικό, ειδικά προς άλλα αγγελόψαρα. Είναι επίσης πιθανό να ενοχλεί περισσότερο παθητικά ψάρια, και σε ενυδρεία υφάλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα να τσιμπολογά ασπόνδυλα, όπως γυμνοβράγχια, κοράλλια και τριδάκνες. Τα μικρά νεαρά ψάρια μερικές φορές διστάζουν να φάνε. Ζωντανές τροφές (brine shrimp) ή φρέσκα, ψιλοκομμένα θαλασσινά (π.χ. σουπιά, χτένια, γαρίδες) αποτελούν ένα καλό πρώτο φαγητό ώστε να πείσετε τα πιο δύσκολα να ξεκινήσουν να τρώνε. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα δεχτούν κατεψυγμένα παρασκευάσματα και τροφή σε νιφάδες. Θα πρέπει να τους προσφέρετε επίσης τροφές που να περιέχουν Spirulina και αποξηραμένα φύλλα μακροφυκών (nori). Στη φύση τρέφονται κυρίως με σφουγγάρια, αλλά και χιτωνόζωα, ζωοπλαγκτόν και άλγες. Ζει σε κοραλλιογενείς και βραχώδεις υφάλους σε βάθος από 1 έως 60 μέτρα. Τα μικρά ζουν μόνα, ενώ τα ενήλικα απαντώνται συχνά σε ζευγάρια. Τα σχέδια και τα χρώματά του αλλάζουν δραματικά καθώς το ψάρι περνά από την ανήλικη στην ενήλικη ζωή. Σε μεγάλα άτομα, στο οπίσθιο άκρο του ραχιαίου πτερύγιου μπορεί να σχηματιστεί νημάτιο.
-
-
-
-
-
Genicanthus watanabei Το είδος αυτό δεν είναι από τα ευκολότερα του γένους. Συχνά υποφέρει από την ασθένεια της “νηκτικής κύστης” (swim bladder) που οφείλεται σε ακατάλληλες πρακτικές συλλογής. Παρ’ όλα αυτά, αν αποκτήσουμε ένα υγιές δείγμα, συνήθως θα εγκλιματιστεί σε ένα βαθύ ενυδρείο με χαμηλό φωτισμό και δυνατή ροή νερού. Τα αγγελόψαρα αυτού του γένους είναι τα καταλληλότερα για το ενυδρείο υφάλου αφού δεν αποτελούν απειλή για κοράλλια (υπάρχουν λίγες αναφορές για περιστασιακή κατανάλωση μαλακών κοραλλιών του γένους Xenia και Anthelia). Είναι δραστήριο ψάρι που πρέπει να ταΐζεται δύο με τρείς φορές την ημέρα. Μπορεί να απαιτηθεί ζωντανή τροφή για να αρχίσει να τρώει, αλλά συνήθως θα αρχίσει να ανταποκρίνεται σε όποια τροφή και να του προσφερθεί. Η διατροφή του θα πρέπει να ποικίλει και να περιλαμβάνει ψιλοκομμένες φρέσκες ή κατεψυγμένες γαρίδες και παρασκευάσματα που περιέχουν Spirulina. Θα τρέφεται επίσης με νηματοειδείς αλλά και διατομικές άλγες που αναπτύσσονται στο ενυδρείο. Στη φύση τρέφεται με ζωοπλαγκτόν και άλγη, ενώ περιστασιακά με σπόγγους, πολυχαίτες και βρυόζωα. Ζει σε κοραλλιογενείς υφάλους σε βάθη από 15 έως 81 μέτρα. Απαντάται σε μικρές ομάδες που αποτελούνται από ένα αρσενικό και το χαρέμι του, συνήθως δύο με τρία θηλυκά. Σε περιοχές όπου το είδος αφθονεί έχουν παρατηρηθεί και μεγαλύτερες ομάδες. Είναι πρωτόγυνο ερμαφρόδιτο, που σημαίνει πως αν το αρσενικό χαθεί το κυρίαρχο θηλυκό θα αλλάξει φύλο μέσα σε 2-3 εβδομάδες. Το αγγελόψαρο αυτό παρουσιάζει φυλετικό διμορφισμό.
