Popular Post rastafarian Posted March 26, 2015 Popular Post #1 Share Posted March 26, 2015 Άρθρο του Νίκου Παπανικόλα (nicpapa) και του Κώστα Δαμάσκου (rastafarian) To διοξείδιο του άνθρακα (co2) είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχειά που χρειάζονται τα φυτά για να αναπτυχθούν. Είναι απαραίτητο στα φυτά για να μπορέσουν να φωτοσυνθέσουν. Φωτοσύνθεση είναι η διαδικασία με την οποία τα φυτά χρησιμοποιούν την ενέργεια του φωτός, για να μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό σε γλυκόζη και το προϊόν που απελευθερώνεται είναι το οξυγόνο. Στη φύση. Στην ατμόσφαιρα, η ποσότητα του co2 είναι αρκετά μεγάλη (περίπου 400ppm) ενώ στο νερό μόλις μερικά ppm . Τα περισσότερα από τα υδρόβια φυτά που έχουμε, αναπτύσσονται σε ρυάκια και όχθες ποταμών, τα οποία βρίσκονται σε emersed μορφή (ένα μέρος του φυτού μέσα στο νερό και ένα μέρος εκτός νερού) τραβώντας το co2 από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Τι γίνεται στο ενυδρείο? Το CO2 εισέρχεται στο νερό από την επαφή με την ατμόσφαιρα, μόνο όμως 6-7 (ppm) μπορούν να απορροφηθούν. Κάποια πάλι ποσότητα CO2 προέρχεται από την αναπνοή των ψαριών στο ενυδρείο και από τα βακτήρια. Είναι σε τόσο μικρές ποσότητες όμως, που δεν καλύπτουν τις ανάγκες των φυτών μας . Τα ¨ ενυδρειακά¨ φυτά που υπάρχουν έχουν διαφορετικές απαιτήσεις σε co2 και φωτισμό. Υπάρχουν εύκολα φυτά, τα όποια είναι συνήθως αργής ανάπτυξης και δεν χρειάζονται μεγάλες ποσότητες co2 και υψηλό φωτισμό για την ανάπτυξη τους. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούν να μας καλύψουν αυτά τα 6-7 ppm που έχουμε είδη στο νερό. Από την άλλη υπάρχουν φυτά τα οποία χρειάζονται αρκετό φωτισμό και μεγάλη ποσότητα co2 ώστε να μπορέσουν να αναπτυχθούν. Κατά την διάρκεια της φωτοσύνθεσης, (αναμμένα φωτά) τα φυτά απορροφούν co2 από το νερό και απελευθερώνουν οξυγόνο, το γνωστό pearling. Η διαδικασία είναι ανάποδη κατά την διάρκεια της νύχτας( κλειστά φώτα), τα φυτά απελευθερώνουν το διοξείδιο στο νερό και απορροφούν το οξυγόνο. Σε ένα φυτεμένο ενυδρείο τρία πράγματα παίζουν ρολό. Τα θρεπτικά στοιχειά. Ο φωτισμός. Το co2. Αν υποθέσουμε ότι παρέχουμε όλα τα θρεπτικά στοιχειά που χρειάζονται τα φυτά για να αναπτυχθούν τότε μένουν 2 παράγοντες, ο φωτισμός και το co2. Ανάλογα με την ποσότητα φωτός που δίνουμε, τόσο co2 πρέπει και να παρέχουμε για να έχουμε μια καλή ανάπτυξη. Όσο αφορά τον φωτισμό, δεν μας περιορίζει τίποτα, μπορούμε να δώσουμε όσο θέλουμε. Στο co2 υπάρχουν περιορισμοί, γιατί έχουμε να κάνουμε με ζωντανούς οργανισμούς. Για τα ψάρια και για τις γαρίδες τα 30-40 ppm είναι ένα ασφαλές όριο. Το κλειδί για να πετύχουμε ένα φυτεμένο ενυδρείο είναι να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ του φωτισμού, του co2 και της λίπανσης. Στο νερό συνέχεια έχουμε μεταβολές όλων των στοιχείων, τίποτα δεν παραμένει σταθερό. Απλά επεμβαίνουμε εμείς προσπαθώντας να έχουμε μια σταθερότητα. Σε ένα φυτεμένο ενυδρείο, άλλη ποσότητα co2 χρειάζεται να παρέχουμε όταν έχουμε μικρή φυτομάζα και άλλη ποσότητα όταν έχουμε μεγάλη φυτομάζα. Το co2 δεν καταστρέφει τις άλγες, τα φυτά το κάνουν. Τα φυτά και οι άλγες είναι ανταγωνιστές. Και τα δυο προσπαθούν να πάρουν όσο περισσότερο φως μπορούν. Όταν όμως ένα φυτό αναπτύσσεται σωστά, τότε ¨ κερδίζει¨ την άλγη. Γι αυτό και οι περισσότεροι θα έχουν δει, ότι όταν τα φυτά αναπτύσσονται σωστά, δεν υπάρχουν και άλγες. Σημάδια έλλειψης του co2 : Τα φυτά μένουν στάσιμα και αρχίζουν να σαπίζουν. Μαύρη άλγη εμφανίζεται συνήθως όταν έχουμε χαμηλό co2 στο νερό. Περίσσεια Θα δούμε τα ψάρια να προσπαθούν να αναπνεύσουν από την επιφάνεια, τα σαλιγκάρια να βγαίνουν από το νερό ή ακόμη και τις γαρίδες να προσπαθούν να βγουν από το νερό. Τρόποι παροχής co2 Οργανικός Άνθρακας Μια μέθοδος χορήγησης co2 στα ενυδρεία μας είναι η χρήση οργανικού άνθρακα. Στην ουσία, είναι ένα υποκατάστατο του αερίου co2 και θα μας βοηθήσει στην περίπτωση που δεν έχουμε άλλη πηγή co2 στο ενυδρείο μας. Στο εμπόριο, υπάρχουν αρκετά σκευάσματα οργανικού άνθρακα και ένα από αυτά είναι το γνωστό μας Flourish excel. Το σκεύασμα του οργανικού άνθρακα θα πρέπει να χορηγείται καθημερινά και καλό θα είναι να το βάζουμε λίγο πριν ανάψουν τα φώτα στο ενυδρείο μας ή μόλις αυτά ανάψουν. Θα πρέπει να ακολουθούμε τις οδηγίες για τις δοσολογίες που αναγράφονται πάνω στο μπουκάλι, γιατί σε περίπτωση υπερδοσολογίας μπορεί να έχουμε προβλήματα με τα ασπόνδυλα μας. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτά τα σκευάσματα, δεν ενδείκνυνται για μεγάλα ενυδρεία. Υπέρ και κατά. Τα υπέρ του οργανικού άνθρακα είναι τα εξής: Έχουμε μια πηγή διοξειδίου του άνθρακα στο ενυδρείο μας. Σε υπερδοσολογία μπορεί να μας βοηθήσει στην καταπολέμηση κάποιων άλγεων. Τα κατά είναι τα εξής: Δεν θα δούμε μεγάλη ανάπτυξη στα φυτά μας,σε σχέση με το αέριο διοξείδιο του άνθρακα. Θα πρέπει να το χορηγούμε καθημερινά, οπότε αν τύχει και λείπουμε, δεν θα έχουμε cο2 στο νερό μας. Σε υπερδοσολογία μπορεί να έχουμε πρόβλημα με τα ασπόνδυλα μας και ειδικά με της ευαίσθητες γαρίδες. Μείγμα Μαγιάς και Ζάχαρης (DIY CO2) Άλλη μια μέθοδος χορήγησης co2 είναι το μείγμα μαγιάς και ζάχαρης,το λεγόμενο diy co2. Αυτή η μέθοδος είναι γνωστή στον κόσμο των ενυδρειόφιλων και όσοι ασχολούνται με φυτεμένα ενυδρεία, στην αρχή της πορείας τους το έχουν δοκιμάσει. Η μαγιά με τη ζάχαρη αντιδρά στο μπουκάλι με αποτέλεσμα να παράγει co2 το οποίο μεταφέρεται στο ενυδρείο μας σε αέρια μορφή. Στο παρακάτω link θα δούμε τον τρόπο που μπορούμε να κατασκευάσουμε το δικό μας diy co2 και αν θέλουμε μπορούμε να πειραματιστούμε με τις δοσολογίες της μαγιάς και της ζάχαρης. DIY CO2 Αν βάλουμε περισσότερη ζάχαρη από την δοσολογία της συνταγής,θα έχουμε μεγαλύτερη διάρκεια στο μείγμα μας, ενώ αν βάλουμε περισσότερη μαγιά θα έχουμε δυνατότερο μείγμα, δηλαδή μεγαλύτερη παραγωγή co2. Προσοχή όμως γιατί με μεγαλύτερη παραγωγή co2 μπορεί να έχουμε προβλήματα με τα ζωντανά που φιλοξενούμε στο ενυδρείο μας. Το σημαντικότερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε με το diy co2 είναι η διάχυσή του στο ενυδρείο μας. Οι περισσότεροι γυάλινοι διαχυτήρες που υπάρχουν στο εμπόριο, δεν δουλεύουν σωστά με το diy co2 γιατί χρειάζονται αρκετά μεγάλη πίεση , πράγμα που το μείγμα μαγιάς και ζάχαρης δεν μας προσφέρει. Οι καλύτερες μέθοδοι διάχυσης του diy co2 είναι οι παρακάτω. Σκάλα διάχυσης. Μέσω κάποιου κυκλοφορητή. Μέσω του εξωτερικού φίλτρου του ενυδρείου μας. Με diy διαχυτήρα. Ένα άλλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε, ειδικά τον χειμώνα, είναι η σταθερότητα της θερμοκρασίας του μείγματος. Το μείγμα για να παράγει co2 θα πρέπει να είναι σε θερμοκρασία 22-28. Αν το δωμάτιο που έχουμε το μπουκάλι με το μείγμα είναι πιο κρύο από 22 βαθμούς, θα σταματήσει η παραγωγή co2. Το ίδιο θα συμβεί αν το δωμάτιο είναι πιο ζεστό από 28 βαθμούς στην οποία περίπτωση χαλάει η μαγιά και σταματά πάλι η παραγωγή co2. Ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε σταθερή θερμοκρασία τον χειμώνα, είναι να βάλουμε το μπουκάλι μέσα σε έναν κουβά με νερό και να τοποθετήσουμε έναν θερμοστάτη ρυθμισμένο στην θερμοκρασία που χρειαζόμαστε. Το diy co2 ενδείκνυται για ενυδρεία μέχρι 100-120 λίτρα. Υπέρ και κατά. Τα υπέρ και τα κατά του diy co2 είναι τα παρακάτω. Υπέρ: Έχουμε μια μέθοδο χορήγησης co2 στο ενυδρείο μας Θα έχουμε μια αρκετά καλή ανάπτυξη στα φυτά μας. Καλύτερη μέθοδος co2, διότι χορηγούμε αέριο co2 και όχι οργανικό άνθρακα. Τα κατά είναι τα εξής: Μη σταθερή ροή και παραγωγή co2 με αποτέλεσμα την εμφάνιση άλγεων. Όσο περνούν οι μέρες το μείγμα αποδυναμώνεται με αποτέλεσμα να έχουμε μικρότερη παραγωγή. Δεν υπάρχει η επιλογή ρύθμισης φυσαλίδων. Με αυτή τη μέθοδο δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε τις φυσαλίδες στον σωστό αριθμό για τις ανάγκες του ενυδρείου μας. Κάθε 15-20 μέρες θα πρέπει να φτιάχνουμε καινούργιο μείγμα. Δυσκολία διάχυσης και διατήρησης της θερμοκρασίας του μείγματος. Μικρά συστήματα παροχής co2 Εκτός από τους παραπάνω τρόπους παροχής co2, υπάρχουν στο εμπόριο και μικρά συστήματα co2 με μικρές μπουκάλες. Μερικά από αυτά τα μικρά συστήματα είναι τα εξής: Fluval co2 kit, Dennerle co2 kit, Tropica system nano, Tropica plant growth 60 κ.α Αυτά τα μικρά συστήματα έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα σε περίπτωση που έχουμε ένα μικρό ενυδρείο και δεν θέλουμε να αγοράσουμε ένα ολοκληρωμένο σύστημα με μπουκάλα και μανόμετρα. Πάνω κάτω, όλα αυτά τα μικρά συστήματα, λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει μια μικρή μπουκάλα η οποία περιέχει co2, ένα μικρό μανόμετρο και ένα σύστημα διάχυσης. Η διάφορα τους είναι στο πως ξεκινά η παροχή του co2 στο ενυδρείο μας. Σε κάποια ανοίγεις μια μικρή βάνα που υπάρχει πάνω στο μανόμετρο και σε κάποια αλλά απλώς πατάς ένα κουμπί και αρχίζει η παροχή του co2. Τα τελευταία συστήματα δεν έχουν μανόμετρο. Ανάλογα με την παροχή co2 που ρυθμίζουμε από το μικρό μανόμετρο, θα μας κρατήσει και η μπουκάλα του μικρού συστήματος. Τα συστήματα που δεν έχουν μανόμετρο αλλά κουμπί, παρέχουν μια δόση co2 η οποία είναι για μια μέρα, δηλαδή θα πρέπει καθημερινά να πατάμε το κουμπί για να παρέχουμε co2 στο ενυδρείο μας. Οι μπουκάλες αντικατάστασης, διαφέρουν από μάρκα σε μάρκα, όσον αφορά τις τιμές τους. Υπέρ και Κατά. Υπέρ: Έχουμε μια παροχή co2 στο ενυδρείο μας. Αξιόλογο σύστημα co2 για μικρά ενυδρεία Κατά: Μη σταθερή ροή co2. Όσο περνούν οι μέρες και τελειώνει η μπουκάλα, η ροή μειώνεται με αποτέλεσμα να υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και εμφάνιση άλγεων. Καθημερινή ρύθμιση ροής. Θα πρέπει καθημερινά να ρυθμίζουμε τις φυσαλίδες, διότι όσο δουλεύει και τελειώνει η μπουκάλα, οι φυσαλίδες μειώνονται. Στα συστήματα με το κουμπί, θα πρέπει να είμαστε κάθε μέρα εκεί για να πατάμε το κουμπί. Σε περίπτωση που λείψουμε, δεν θα έχουμε και παροχή co2. Μη ικανοποιητική διάχυση. Συνήθως αυτά τα συστήματα έχουν τον δικό τους διαχυτήρα ο όποιος δεν κάνει πολύ καλή δουλειά. Σε κάποια μπορούμε να τον αλλάξουμε, σε κάποια αλλά όχι. Ασύμφορα οικονομικά σε βάθος χρόνου. Οι μπουκάλες αντικατάστασης, θα κοστίσουν περισσότερο, μακροπρόθεσμα από ότι η αγορά ενός ολοκληρωμένου συστήματος με μπουκάλα και μανόμετρα, η οποία είναι μακράν η καλύτερη λύση για την παροχή cο2 στο ενυδρείο μας. Ολοκληρωμένο σύστημα με Μπουκάλα Αν επιλέξουμε να ασχοληθούμε με τα φυτά στο ενυδρείο, αξιόπιστη και καλή λύση είναι το ολοκληρωμένο σύστημα με μπουκάλα. Μπορεί να έχει κάποιο κόστος αγοράς στην αρχή, αλλά σε βάθος χρόνου αποδεικνύεται πολύ φτηνότερη από οποιαδήποτε άλλη πηγή co2. Στην αγορά μπορούμε να βρούμε μπουκάλες σε διάφορες διαστάσεις, 2kg 4kg Κτλ. Ένα ολοκληρωμένο σύστημα αποτελείται από την μπουκάλα, το μανόμετρο, τον μικρορυθμιστή, την ηλεκτροβάνα (προαιρετικά), τον μετρητή φυσαλίδων, τον διαχυτήρα, την ανεπίστροφη βαλβίδα και το σωληνάκι το οποίο πρέπει να είναι υψηλής πιέσεως. Το ολοκληρωμένο σύστημα με μπουκάλα, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ακόμα και σε μικρά ενυδρεία, απλά ρυθμίζουμε λιγότερες φυσαλίδες. Το καλό με τα ολοκληρωμένα συστήματα είναι, ότι ακόμα και αν πάμε σε μεγαλύτερο ενυδρείο, το μόνο που μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουμε είναι η μπουκάλα, δηλαδή να πάμε σε μεγαλύτερη.Τα υπόλοιπα εξαρτήματα του παραμένουν ίδια. Οπότε, όπως καταλαβαίνουμε, αγοράζοντας ένα ολοκληρωμένο σύστημα με μπουκάλα, κάνουμε αυτόματα μια επένδυση για το μέλλον. Το μανόμετρο 1) Μανόμετρο το οποίο μας δείχνει την πίεση που έχει η μπουκάλα. 2) Μανόμετρο το οποίο μας δείχνει την πίεση εξόδου. 3) Μετρητής φυσαλίδων. 4) Ρυθμίζει την μικρομετρικη βαλβίδα, από εδώ ρυθμίζουμε την ποσότητα co2 που θα παρέχουμε στο ενυδρείο. 5) Ηλεκτρομαγνητική. 6) Ρύθμιση πίεσης εξόδου. Τρόποι παροχής co2 με μπουκάλα. Μπορούμε να το παρέχουμε στο ενυδρείο μας όλο το 24ωρο. Μπορούμε να έχουμε ηλεκτροβάνα σε χρονοδιακόπτη η οποία θα κλείνει το co2 το βράδυ και θα το ανοίγει πριν ανάψουν τα φώτα. Με ph controller και ηλετκροβανα, όπου ο controller θα ανοιγοκλείνει την παροχή co2 με βάση το ph που του έχουμε ορίσει. Μπορούμε στους παραπάνω τρόπους να συνδυάσουμε και αεραντλία για οξυγόνωση του νερού το βράδυ. Κάθε τρόπος έχει και την ιδιαιτερότητα του, αλλά με όλους, μπορούμε να έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα. Τρόποι διάχυσης Όσο μικρότερες είναι φυσαλίδες τόσο πιο εύκολα θα απορροφηθεί το co2 από το νερό. Οι τρόποι διάχυσης που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι οι εξής : Μπορούμε ακόμη να κάνουμε διάχυση του co2 με ένα εσωτερικό φιλτράκι, το οποίο θα το διασπά. Ανεπίστροφη βαλβίδα Την χρησιμοποιούμε για να μην περάσει νερό από το ενυδρείο στο μανόμετρο μας . Την τοποθετούμε ανάμεσα στο μανόμετρο και στην διάχυση , με την φορά που έχει επάνω. Μετρητές φυσαλίδων. Ο μετρητής αυτός, μας βοηθά να ξέρουμε πόσες φυσαλίδες στέλνουμε στο ενυδρείο μας από το σύστημα cο2 Υπάρχουν διάφοροι τύποι μετρητών, εμείς μπορούμε να πάρουμε όποιον μας αρέσει και μας βολεύει από θέμα μεγέθους. Να έχουμε υπόψη ότι δεν μετράνε όλοι τις ίδιες φυσαλίδες. Πως την ρυθμίζουμε ? , Σαν αρχή καλό είναι να ξεκινάμε με μια φυσαλίδα το δευτερόλεπτο και στην συνέχεια, παρατηρώντας φυτά, τα ψάρια και τις μετρήσεις μας το αυξάνουμε. Επειδή η διάφορα στην αύξηση του co2 που θα κάνουμε δεν έχει γρήγορα αποτελέσματα στα φυτά, καλό είναι να ρυθμίζουμε την ποσότητα του co2 ανά εβδομάδα, έτσι θα παρατηρούμε καλύτερα την αντίδραση τους. Υπέρ και Κατά. Υπέρ: Έχουμε μια σταθερή παροχή co2 στο ενυδρείο μας. Μικρό κόστος συντήρησης. Ανάλογα με τα kg της μπουκάλας και την χρήσης της το αέριο μπορεί να μας κρατήσει από 2 μήνες έως και χρόνο. Κατά: Το κόστος αγοράς . Μπορεί πολύ εύκολα να γίνει λάθος με την ποσότητα παροχής co2. 10 2 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Popular Post nicpapa Posted July 13, 2015 Popular Post #2 Share Posted July 13, 2015 Μέτρηση του co2 Άρθρο του Νίκου Παπανικόλα (nicpapa) και του Κώστα Δαμάσκου (rastafarian) Το πιο δύσκολο στην παροχή co2 στο ενυδρείο μας είναι η σωστή μέτρηση του. Πινάκας co2-ph-kh Υπάρχει ο πινάκας co2-ph-kh, ο οποίος μας δίνει την σχέση μεταξύ τους. Έτσι, γνωρίζοντας την kh και το ph του νερού μας μπορούμε να υπολογίσουμε πόσα ppm co2 έχουμε στο ενυδρείο. Πχ αν έχουμε μια kh 5 και θέλουμε να έχουμε στο νερό 35-40 ppm co2 τότε πρέπει να κατεβάσουμε το ph στο 6,6. Ο πινάκας αυτός δεν είναι ακριβής είναι απλά ένας "μπούσουλας". Όπως γνωρίζουμε, εκτός από το co2 το όποιο επηρεάζει το ph του νερού, το επηρεάζουν και αλλά πράγματα όπως τα ξύλα, τα οργανικά στον βυθό, η τύρφη κ.α. Ακόμη και τα ph meter αν τα χρησιμοποιούμε, θέλουν προσοχή, γιατί με την πάροδο του χρόνου χαλάνε. Μπορεί να ρυθμίζονται σωστά αλλά παρόλα αυτά να μετράνε λάθος το ph. Τα υγρά πάλι μετράνε το ph ανά 0,2 μονάδες και πολλές φορές κάνουμε λάθος στην ερμηνεία του χρωματισμού. Τα τέστ μέτρησης kh μετράνε αλκαλικότητα, ενώ ο πίνακας είναι βασισμένος μόνο στη ανθρακική σκληρότητα. Για παράδειγμα, με τα τεστ, μπορεί να μετράμε kh 8 ( αυτή είναι η αλκαλικότητα που μετράνε τα τεστ ), η ανθρακική σκληρότητα όμως μπορεί να είναι 6 . Με λίγα λόγια, για να υπολογίσουμε με βάση τον πινάκα την ακριβή συγκέντρωση co2 πρέπει να έχουμε συγκεκριμένο περιβάλλον και συγκεκριμένο νερό. Δεν παύει όμως να είναι χρήσιμος, μιας και μας βοηθάει να κατανοήσουμε την σχέση του ph και του kh. Drop checker Το drop checker, βασίζεται στον παραπάνω πίνακα με την διαφορά ότι δημιουργούμε ένα περιβάλλον μέτρησης το οποίο είναι ελεγχόμενο και επηρεάζεται μόνο από το co2, αφού ανάμεσα στο διάλυμα του drop checker και στο νερό του ενυδρείου υπάρχει αέρας. Πως δουλεύει? Το co2 έχει την τάση να φεύγει από το νερό, έτσι εγκλωβίζεται μέσα στον drop checker, στην συνέχεια αντιδρά με το υγρό και αλλάζει χρώμα. Έχει επιλεγεί επίτηδες το διάλυμα 4kh με βάση τον πινάκα, γιατί εκεί είναι και ευδιάκριτες οι αλλαγές του χρώματος. Στην ουσία γίνεται ανταλλαγή αερίων. Αν έχουμε περισσότερο co2 στο νερό απ΄ότι στον drop checker τότε το co2 θα ¨ανέβει ¨ στον σωλήνα και θα αλλάξει το χρώμα του διαλύματος. Αν δούμε, ότι από πράσινο γίνεται μπλε, τότε το co2 που βρισκόταν στον drop checker ξαναπάει στο νερό του ενυδρείου μας επειδή έχει χαμηλότερη συγκέντρωση co2. Τι προσθέτουμε στον drop checker? Φτιάχνουμε διάλυμα 4kh και το προσθέτουμε στον drop checker. Στην συνέχεια προσθέτουμε 4-5 σταγόνες από τεστ ph. Δεν υπάρχει πρόβλημα αν προσθέσουμε παραπάνω, απλά σκουραίνουμε το χρώμα. Αφού τα βάλουμε μέσα στον drop checker, το στερεώνουμε με την βεντούζα του στα 10 - 15 εκατοστά από την επιφάνεια και σε μέρος μακριά από την παροχή του co2. Στην αρχή το διάλυμα θα είναι μπλε, μετά από 2-3 ώρες περίπου θα αρχίζει να αντιδρά και θα αλλάξει χρώμα. Το μπλε σημαίνει ότι έχουμε μικρή ποσότητα co2 στο ενυδρείο μικρότερη από 20ppm. Το πράσινο, σημαίνει ότι έχουμε 25-40 ppm Το κίτρινο, σημαίνει ότι έχουμε πολύ co2 ~50ppm. Μπορούμε να αγοράσουμε έτοιμο διάλυμα με 4kh ή μπορούμε να το φτιάξουμε και μόνοι μας. Παρασκευή διαλύματος 4kh Σε ένα λίτρο απιονισμένο νερό προσθέτουμε 6gr μαγειρική σόδα (sodium bicarbonate) . Αυτό μας δίνει 200 kh στο λίτρο. Παίρνουμε 10 ml από το παραπάνω και το αναμιγνύουμε με 490ml . Έτσι θα έχουμε 500 ml διάλυμα με kh 4. Εναλλακτικός τρόπος Μετράμε το ph του ενυδρείου και μετά βάζουμε σε ένα ποτηράκι νερό από το ενυδρείο και το αφήνουμε μια –δυο ημέρες ώστε να φύγει το co2. Αν η διαφορά που μετράμε στο ph είναι 1,2 μόναδες τότε έχουμε περίπου 30 ppm co2. Τελικά ποιος είναι ο σωστός τρόπος μέτρησης του co2? Ο καλύτερος τρόπος είναι ο συνδυασμός των παραπάνω, με σημαντικότερο, την παρατήρηση των φυτών και τις αντιδράσεις των ψαριών στην παρεχόμενη ποσότητα co2. 15 2 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now