Οι κίνδυνοι

[NickTheFish]

Η αλιεία και η ρύπανση είναι δυο από τους βασικότερους κίνδυνους που απειλούν τους ωκεανούς και τη θαλάσσια ζωή. Πρόσφατα έρευνα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Έρευνας, έδειξε ότι εκτός αυτών ότι οι κλιματικές αλλαγές και η άνοδος της θερμοκρασίας των υδάτων έχει αρχίσει να αλλάζει τις ισορροπίες της θάλασσας και να απειλεί την πανίδα και τη χλωρίδα της.Η αλιεία είναι μια από τις αρχαιότερες ανθρώπινες δραστηριότητες. Τη σημερινή εντατική μορφή της την απέκτησε μόλις τον περασμένο αιώνα. Η παγκόσμια αλιευτική παραγωγή έχει τετραπλασιαστεί τα 40 τελευταία χρόνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως αυξήθηκαν τα αποθέματα των ψαριών. Απλά, μεγάλωσε η αποτελεσματικότητα των αλιευτικών εργαλείων και φυσικά, το μέγεθος των στόλων.

Η σύγχρονη εντατική αλιεία έχει οδηγήσει στην εξαφάνιση πολλών αποθεμάτων ψαριών σε πολλές θάλασσες του πλανήτη.

Η "βιομηχανική" όπως λέγεται, αλιεία, έγινε συνώνυμη με την καταλήστευση της θάλασσας. Οι ωκεανοί θεωρήθηκαν ως ανεξάντλητη πηγή αλιευμάτων. Σήμερα, δεν απειλείται μόνο το περιβάλλον και τα οικοσυστήματα, αλλά και το ίδιο το μέλλον της αλιείας ως οικονομικής δραστηριότητας. Ενώ λοιπόν τα αποθέματα όλο και λιγοστεύουν, οι στόλοι χρειάζεται να μετακινούνται όλο και μακρύτερα αναζητώντας τα τελευταία ψάρια.

Οι κατηγορίες εναντίον της σύγχρονης αλιείας δεν αφορούν μόνο στην ποσότητα των αλιευμάτων ή στην υπεραλίευση ορισμένων ειδών. Έχουν να κάνουν και με την άσκοπη σπατάλη της θαλάσσιας ζωής, αφού πολλοί από τους οργανισμούς που καταλήγουν στα δίχτυα των ψαράδων, αποτελούν μη εμπορεύσιμα είδη και ξαναρίχνονται -νεκροί πλέον- στη θάλασσα. Ανάμεσά τους πολλά δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες, καρχαρίες, θαλασσοπούλια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι μηχανότρατες (συρόμενα εργαλεία βυθού) αλλά και τα παρασυρόμενα αφρόδιχτα (driftnets).

Η μείωση των αλιευτικών αποθεμάτων οδηγεί σε σύγκρουση τους ψαράδες με θαλάσσια είδη όπως τα δελφίνια, οι θαλάσσιες χελώνες και οι φώκιες.

Εκτός από την καταστροφική αλιεία όμως, η θαλάσσια ζωή απειλείται και από τη ρύπανση. Σε πολλές περιπτώσεις η θάλασσα αντιμετωπίζεται σαν χωματερή στην οποία καταλήγουν εκατομμύρια τόνοι αστικών λυμάτων, βιομηχανικών αποβλήτων (μεταξύ των οποίων πυρηνικά απόβλητα και τοξικές ουσίες), φυτοφαρμάκων... Πολλές τοξικές ουσίες ανιχνεύονται πλέον στους πιγκουίνους και τις πολικές αρκούδες, παρότι ζουν πολύ μακριά από βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Η ρύπανση δε γνωρίζει σύνορα.

Έρευνα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Έρευνας (Icram), δείχνει ότι οι κλιματικές αλλαγές και η άνοδος της θερμοκρασίας των υδάτων έχει αρχίσει να αλλάζει τις ισορροπίες της θάλασσας και να απειλεί την πανίδα και τη χλωρίδα της.

Σύμφωνα με επίσημη έκθεση οι επιστήμονες αναφέρουν ότι διαπίστωσαν την εξαφάνιση ενός κρύου ρεύματος που δημιουργείται στον κόλπο της Τεργέστης (βόρεια Ιταλία) και επιτρέπει την κυκλοφορία των υδάτων στην Αδριατική και την ανανέωσή τους με τα ύδατα ολόκληρης της Μεσογείου.

Σύμφωνα με το Icram η εξαφάνιση αυτή, που έχει διαπιστωθεί από το 2003, υπάρχει κίνδυνος να μεταμορφώσει την Αδριατική σε αλμυρή θάλασσα χωρίς ζωή.

Παράλληλα οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Μεσογείου έχει αρχίσει να προχωρεί τώρα σε βάθος και να εμποδίζει την ανάμιξη των υδάτων, επιφέροντας την εξαφάνιση των μικροσκοπικών φυκιών που αποτελούν τη βάση της θαλάσσιας διατροφικής αλυσίδας.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι μια άνοδος της θερμοκρασίας, της τάξεως του 0,4 βαθμού Κελσίου, είναι σε θέση να αλλοιώσει ως και κατά 50% τον πλούτο των ειδών.

Τον περασμένο χειμώνα, οι θερμοκρασίες των βαθέων υδάτων του νότου της Τυρρηνικής θάλασσας που βρέχει τις δυτικές ακτές της Ιταλίας, αυξήθηκαν κατά δύο βαθμούς (15 βαθμοί Κελσίου έναντι 13).

Η άνοδος της θερμοκρασίας των υδάτων επιφέρει εξάλλου μείωση της απορρόφησης από τη θάλασσα του διοξειδίου του άνθρακα, του αερίου που προκαλεί κατά κύριο λόγο το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

ΠΗΓΕΣ: GREENPEACE, ΑΠΕ/ΜΠΕ

[nikoloutso]

Μπραβο ρε Νικο....