Jump to content

Ιστοριούλα


Recommended Posts

Ένας νεαρός ερασιτέχνης ψαράς συνήθιζε να κάθεται σε έναν μόλο και να ψαρεύει με το καλάμι του. Η ικανότητά του στο ψάρεμα τον έκανε να βγάζει πάντα περισσότερα ψάρια από τους υπόλοιπους ψαράδες του ίδιου μόλου.

Κάποια στιγμή, ένας επιχειρηματίας με το ίδιο χόμπι, που έκανε τις διακοπές του στο συγκεκριμένο μέρος, παρακολούθησε τις ικανότητές του και αποφάσισε να τον πλησιάσει για να τον γνωρίσει. Εφόσον γνωριστήκανε, ο επιχειρηματίας του ξεκίνησε τον παρακάτω διάλογο:

Επιχειρηματίας: Βλέπω πως και σήμερα έπιασες πολλά ψάρια. Πόσα είναι?

Ψαράς: Καμιά δεκαριά...

Επιχειρηματίας: Και τι θα τα κάνεις?

Ψαράς: Θα τα πάω σπίτι και θα τα φάω με την οικογένειά μου.

Επιχειρηματίας: Και γιατί δεν τα πουλάς?

Ψαράς: ???

Επιχειρηματίας: Πουλώντας τα 10 ψάρια θα μπορέσεις να αγοράσεις κι ένα δεύτερο καλάμι...

Ψαράς: ???

Επιχειρηματίας: Με το δεύτερο καλάμι, στον ίδιο χρόνο θα βγάζεις τα διπλάσια ψάρια.

Ψαράς: ...

Επιχειρηματίας: Πουλώντας και αυτά τα ψάρια, θα αγοράσεις κι άλλα δύο καλάμια κι έτσι θα πιάνεις πολύ περισσότερα ψάρια. Συνεχίζοντας με αυτή τη λογική και βγάζοντας ακόμα περισσότερα λεφτά, θα μπορέσεις να αγοράσεις ένα μικρό καΐκι όπου σίγουρα θα πιάνεις ακόμα περισσότερα ψάρια. Το μικρό καΐκι θα σου φέρει τόσα λεφτά ώστε να αγοράσεις ένα μεγαλύτερο... Τελικά μπορείς να καταλήξεις με έναν στόλο από καΐκια και να πληρώνεις υπαλλήλους που θα κάνουν τη δουλειά αυτή.

Ψαράς: ???

Επιχειρηματίας (προβληματισμένος από την αφέλεια του νεαρού ψαρά): ...Αυτό σημαίνει πως μετά θα είσαι ελεύθερος και θα έχεις το χρόνο να κάνεις ότι θέλεις!!!

Ψαράς: Σαν και τι?

Επιχειρηματίας: χμμμ... Δεν ξέρω... Τι θα ήθελες να κάνεις αν είχες τον ελεύθερο χρόνο.

Ψαράς: Να κάθομαι και να ψαρεύω!

Επιχειρηματίας (καμαρωτά και περήφανος για το συμπέρασμα): Οπότε θα έχεις όλον τον ελεύθερο χρόνο να κάθεσαι και να ψαρεύεις!!!

Ψαράς: Μα καλά... και τώρα τι κάνω?

Επιχειρηματίας: ;)

Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό ο ψαράς είναι ευτυχισμένος και ο επιχειρηματίας μονίμως αγχωμένος.. κάποιοι άνθρωποι απλά δεν ευχαριστιούνται με τίποτα και κάποιοι άλλοι ευχαριστιούνται με τα απλά πράγματα που χρειάζονται για μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς φανφάρες. Οι δεύτεροι είναι έξυπνοι και οι πρώτοι αχάριστοι. ;)

Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό ο ψαράς είναι ευτυχισμένος και ο επιχειρηματίας μονίμως αγχωμένος.. κάποιοι άνθρωποι απλά δεν ευχαριστιούνται με τίποτα και κάποιοι άλλοι ευχαριστιούνται με τα απλά πράγματα που χρειάζονται για μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς φανφάρες. Οι δεύτεροι είναι έξυπνοι και οι πρώτοι αχάριστοι. ;)

Tα είπες όλα .

Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό ο ψαράς είναι ευτυχισμένος και ο επιχειρηματίας μονίμως αγχωμένος.. κάποιοι άνθρωποι απλά δεν ευχαριστιούνται με τίποτα και κάποιοι άλλοι ευχαριστιούνται με τα απλά πράγματα που χρειάζονται για μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς φανφάρες. Οι δεύτεροι είναι έξυπνοι και οι πρώτοι αχάριστοι. ;)

Θα συμφωνήσω...να συμπληρώσω όμως πως πέρα απο την αχαριστία το άγχος ή την δίψα για χρήμα υπάρχει και το δημιουργικό κομμάτι της υπόθεσης στο οποίο κάποιοι είναι εθισμένοι...απλά δέν μας αρέσει ο δύσκολος τρόπος για να πετύχουμε κάτι...δέν θα μιλήσω για ηθικό δίδαγμα αλλά να πώ πως θα μπορούσε ενώ κάθεται και ψαρεύει να προσφέρει α)θέσεις εργασίας β)κοινωνικό έργο γ)εξτρά ή κυρίος έσοδα για αυτόν την οικογενειά του και τους υπαλλήλους του...αλλά και να κάνει το χόμπυ του δουλειά...άρα διαφωνώ :D

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τον Κώστα για τους εξής λόγους:

1. Μου την δίνει ο Νίκος (stormtrooper) και θα του πηγαίνω πάντα κόντρα για λόγους δικούς μας εσωτερικούς (you'll never walk alone....)

2. Δεν καταλαβαίνω γιατί σ'αυτες τις "ιστορίες" πρέπει ο επειχειρηματίας να είναι κακός και ο ψαράς πρώτος τσίφτης.Πες όλη την αλήθεια Νίκο ότι ο ψαράς ψάρευε με δυναμίτη και ο επιχειρηματίας στόχευε στην πράσινη ανάπτυξη. Έτσι η ιστοριούλα αλλάζει ε;;;

3. Του έδωσε την δυνατότητα να κάνει το χόμπι του δουλειά και ο αχάριστος κάνει και τον εξυπνάκια.

;)

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τον Κώστα για τους εξής λόγους:

1. Μου την δίνει ο Νίκος (stormtrooper) και θα του πηγαίνω πάντα κόντρα για λόγους δικούς μας εσωτερικούς (you'll never walk alone....)

2. Δεν καταλαβαίνω γιατί σ'αυτες τις "ιστορίες" πρέπει ο επειχειρηματίας να είναι κακός και ο ψαράς πρώτος τσίφτης.Πες όλη την αλήθεια Νίκο ότι ο ψαράς ψάρευε με δυναμίτη και ο επιχειρηματίας στόχευε στην πράσινη ανάπτυξη. Έτσι η ιστοριούλα αλλάζει ε;;;

3. Του έδωσε την δυνατότητα να κάνει το χόμπι του δουλειά και ο αχάριστος κάνει και τον εξυπνάκια.

:D

Πειράζει που συμφωνω?? ;)

Link to comment
Share on other sites

Οι περισσωτεροι ανθρωποι προσμενουν την μεγαλη ευτυχια,χανοντας της μικρες καθημερινες χαρες.Και περναν τα χροοοοοοονια,και στο τελος λεμε,τι τυφωνας της ιαπωνιας ημουνα.Αλλα τοτε ειναι πολυ αργα.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τον Κώστα για τους εξής λόγους:

1. Μου την δίνει ο Νίκος (stormtrooper) και θα του πηγαίνω πάντα κόντρα για λόγους δικούς μας εσωτερικούς (you'll never walk alone....)

2. Δεν καταλαβαίνω γιατί σ'αυτες τις "ιστορίες" πρέπει ο επειχειρηματίας να είναι κακός και ο ψαράς πρώτος τσίφτης.Πες όλη την αλήθεια Νίκο ότι ο ψαράς ψάρευε με δυναμίτη και ο επιχειρηματίας στόχευε στην πράσινη ανάπτυξη. Έτσι η ιστοριούλα αλλάζει ε;;;

3. Του έδωσε την δυνατότητα να κάνει το χόμπι του δουλειά και ο αχάριστος κάνει και τον εξυπνάκια.

:D

Για το πρώτο θα στο πω τραγουδιστά με δύο τραγουδάκια....

;)

Για τα υπόλοιπα και τους υπόλοιπους...

Έξτρα εισοδήματα και θέσεις εργασίας διαβάζω, το χόμπι να γίνει δουλειά κ.ο.κ.... Και εγώ απλά ρωτάω... Γιατί? Ποιο το νόημα να κάνεις κάτι για να καταλήξεις τελικά να κάνεις το απλό που μπορείς να κάνεις έτσι κι αλλιώς? Εδώ βέβαια "μπάζει" η ιστορία, καθότι κανένας που βγάζει χρήματα δεν βάζει ταβάνι και λέει "στοπ" για να χαλαρώσει, αλλά τέλος πάντων.

Εγώ απλά θεωρώ πως η ευτυχία βρίσκεται στα πολύ απλά πράγματα, που πολλά από αυτά πιθανόν δεν κοστίζουν κι όλας και πράγματα όπως i-phones, αυτοκίνητα, LCD TVs, PS κ.ο.κ. μόνο σκλαβιά και πλήρως ανούσια είναι.

Link to comment
Share on other sites

Για το πρώτο θα στο πω τραγουδιστά με δύο τραγουδάκια....

:D

Για τα υπόλοιπα και τους υπόλοιπους...

Έξτρα εισοδήματα και θέσεις εργασίας διαβάζω, το χόμπι να γίνει δουλειά κ.ο.κ.... Και εγώ απλά ρωτάω... Γιατί? Ποιο το νόημα να κάνεις κάτι για να καταλήξεις τελικά να κάνεις το απλό που μπορείς να κάνεις έτσι κι αλλιώς? Εδώ βέβαια "μπάζει" η ιστορία, καθότι κανένας που βγάζει χρήματα δεν βάζει ταβάνι και λέει "στοπ" για να χαλαρώσει, αλλά τέλος πάντων.

Εγώ απλά θεωρώ πως η ευτυχία βρίσκεται στα πολύ απλά πράγματα, που πολλά από αυτά πιθανόν δεν κοστίζουν κι όλας και πράγματα όπως i-phones, αυτοκίνητα, LCD TVs, PS κ.ο.κ. μόνο σκλαβιά και πλήρως ανούσια είναι.

Για την χαρά της δημιουργίας ρε Νίκο γιατί άλλο; Είναι όμορφο και υγειές να δημιουργείς απο το 0, κάτι ότι και να είναι αυτό...το ίδιο είναι να φτιάξεις μόνος σου το ενυδρείο σου και το ίδιο είναι να σου το φτιάξει ένας άλλος; πάλι δικό σου δέν θα είναι; και ας είσαι μπροστά να του λές πώς το θέλεις...κάτι πιό απλό; το ίδιο είναι να φτιάξεις έναν ελληνικό και να τον πιείς στην βεράντα σου και το ίδιο είναι να πάς σε μιά καφετέρια; όχι βέβαια, άσχετα άν χρειάζοντε και τα 2, anyway...

Όσο για το δεύτερο σκέλος στην απάντησή σου, ποιός προσδιορίζει τί είναι σκλαβιά; γιά γύρνα λίγο στα παιδικά σου χρόνια όταν ήσουν πιτσιρικάς και πές μου όταν μάζευες το χαρτζιλίκι σου και είχες στερηθεί την έξοδο με την παρέα σου για να πάρεις το αγαπημένο σου cd με αυτούς τους δρακουλιάρηδες που ακούς ( :thumbup: ) τότε ήσουν σκλαβωμένος; όχι βέβαια γούσταρες να ζοριστείς λίγο για κάτι που θα σε ευχαριστούσε...έτσι και σήμερα κάποιος μπορεί να έχει μούρλα με τα τηλέφωνα ή τα αυτοκίνητα ή ότι άλλο θέλει ο καθένας δέν σημαίνει ότι είναι σκλαβωμένος,τώρα θα μου πείς ότι δέν του είναι απαραίτητο ένα κινητό 500 ευρό που άλλοι ζούν την οικογένεια τους με τόσα λευτά ,έ ούτε εσένα σου ήταν χρήσιμο το cd ή το οποιοδήποτε cd, γιαυτό όλα είναι σχετικά...γνώμη μου πάντα ;)

Link to comment
Share on other sites

Για την χαρά της δημιουργίας ρε Νίκο γιατί άλλο; Είναι όμορφο και υγειές να δημιουργείς απο το 0, κάτι ότι και να είναι αυτό...το ίδιο είναι να φτιάξεις μόνος σου το ενυδρείο σου και το ίδιο είναι να σου το φτιάξει ένας άλλος; πάλι δικό σου δέν θα είναι; και ας είσαι μπροστά να του λές πώς το θέλεις...κάτι πιό απλό; το ίδιο είναι να φτιάξεις έναν ελληνικό και να τον πιείς στην βεράντα σου και το ίδιο είναι να πάς σε μιά καφετέρια; όχι βέβαια, άσχετα άν χρειάζοντε και τα 2, anyway...

Όσο για το δεύτερο σκέλος στην απάντησή σου, ποιός προσδιορίζει τί είναι σκλαβιά; γιά γύρνα λίγο στα παιδικά σου χρόνια όταν ήσουν πιτσιρικάς και πές μου όταν μάζευες το χαρτζιλίκι σου και είχες στερηθεί την έξοδο με την παρέα σου για να πάρεις το αγαπημένο σου cd με αυτούς τους δρακουλιάρηδες που ακούς ( :D ) τότε ήσουν σκλαβωμένος; όχι βέβαια γούσταρες να ζοριστείς λίγο για κάτι που θα σε ευχαριστούσε...έτσι και σήμερα κάποιος μπορεί να έχει μούρλα με τα τηλέφωνα ή τα αυτοκίνητα ή ότι άλλο θέλει ο καθένας δέν σημαίνει ότι είναι σκλαβωμένος,τώρα θα μου πείς ότι δέν του είναι απαραίτητο ένα κινητό 500 ευρό που άλλοι ζούν την οικογένεια τους με τόσα λευτά ,έ ούτε εσένα σου ήταν χρήσιμο το cd ή το οποιοδήποτε cd, γιαυτό όλα είναι σχετικά...γνώμη μου πάντα ;)

Όλα τα παραπάνω, τα διαβάζω και μου αρέσουν. Ναι στη χαρά της δημιουργίας, ναι στο κυνήγι και την επίτευξη του στόχου και του σκοπού. Αλλά υπάρχει πάντα κι ένα μέτρο. Θες αμάξι? Γιατί να έχει 300 άλογα? Θες ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου? Γιατί να είναι υπερσύγχρονη μεζονέτα? Θες κινητό? Γιατί να κοστίζει όσο ένας μισθός? (αλήθεια ποιος έχει χρησιμοποιήσει έστω και τις μισές εφαρμογές από τα super-duper κινητά?) Θες τηλεόραση? Γιατί? (σκέτο)

Αν καθίσεις και βάλεις κάτω τα έξοδα και τα άγχη που τραβάς, τον πολύτιμο χρόνο που χάνεις και τα χρήματα που ξοδεύεις για τα περιττά και τα λεγόμενα είδη πολυτελείας πιστεύω θα αναθεωρήσεις πολλά πράγματα... Όχι εσύ... Γενικώς μιλάω. Εγώ τουλάχιστον αυτό έπαθα. Ξαφνικά άρχισα να βλέπω μία ματαιότητα στις "πολυτέλειες" και ειλικρινά από τότε έχω ηρεμήσει πολύ. Ξαφνικά έχω τον χρόνο να ασχοληθώ ουσιαστικά με τον εαυτό μου, με τη μόρφωσή μου, να διαβάσω, να μελετήσω, να σκεφτώ, να φιλοσοφήσω...

Προφανώς όλα τα παραπάνω είναι πολύ μεγάλη κουβέντα, αλλά πιστεύω πως αξίζει το κόπο να γίνει... Όχι εδώ μέσα, αλλά να κουβεντιάσει ο καθένας με τον εαυτό του.

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Είσοδος
×
×
  • Create New...