Με τα μάτια ενός αρχάριου…

[hejo]

Όσοι πιστεύετε ότι διαβάζοντας το συγκεκριμένο άρθρο θα κατατοπιστείτε πάνω σε κάποιο ενυδρειακό θέμα, ή θα γίνετε σοφότεροι ή τέλος πάντων καλύτερα καταρτισμένοι σε κάποιο τομέα που αφορά στα ενυδρεία, καλύτερα να σταματήσετε την ανάγνωση εδώ. Η παροχή συμβουλών ή υποδείξεων είναι εντελώς έξω από τις προθέσεις μου. Εξ’ άλλου αφήνω αυτό το επαχθές έργο σε άλλους καταλληλότερους και εμπειρότερους.

Στόχος μου είναι να περιγράψω με όσο μεγαλύτερη πληρότητα μπορώ, τα οφέλη που αποκόμισα από τη σχετικά πρόσφατη ενασχόληση μου με τα ενυδρεία και με αυτόν τον τρόπο να παρακινήσω και άλλους να κάμουν το ίδιο. Καταρχήν το ενυδρείο μπήκε στην ζωή μου σε μια περίοδο γενικότερου άγχους και πίεσης λόγω πολλαπλών και ετερόκλιτων υποχρεώσεων, ενώ ο προσωπικός μου χρόνος ήταν από ελάχιστος ως μηδαμινός. Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργική εκτόνωση και στην ψυχολογική αποφόρτιση μου. Να λοιπόν ένας πρώτος λόγος για να ασχοληθεί κανείς με τα ενυδρεία. Για να ξεφύγει από τη πιεστική πραγματικότητα κάνοντας κάτι εντελώς διαφορετικό από τις συνήθεις του ασχολίες.

Στη συνέχεια εκ των πραγμάτων ένα γυάλινο κουτί μέσα στο σπίτι – γιατί αυτό ήταν τον πρώτο καιρό για μένα το ενυδρείο – σε παρακινεί να ψάξεις, να μάθεις, να ρωτήσεις, και να διαβάσεις απαντήσεις στα πώς και τα γιατί που συνεχώς προέκυπταν. Έτσι άρχισαν οι βόλτες στα ενυδρειακά μαγαζιά (εξόχως ψυχαγωγική ασχολία για αρχάριο) οι κουβέντες με άλλους ομοιοπαθείς (να και η δεύτερη χαλαρωτική διαδικασία) και στην συνέχεια το διάβασμα.

Αυτό το τελευταίο ακόμη και σε κάποιους φαίνεται βαρύ (από την γράφουσα γίνεται με μεγάλη ευχαρίστηση) αποδείχθηκε πολύ ενδιαφέρον, όχι μόνο γιατί μελετά κανείς την συμπεριφορά όντων που μπορεί να είναι πολύ ξεχωριστά, αλλά γιατί και άλλες επιστήμες εμπλέκονται στην πορεία. Η βιολογία και η χημεία είναι κάποιες από αυτές και το ανασκάλεψα τους, όσο επιφανειακά κι αν γίνει, ανακαλεί στη μνήμη του ενυδρειόφιλου μνήμες των ξεχασμένων μαθητικών χρόνων. Και πιστέψτε με όσο βαρετά, δύσκολα ή ακαταλαβίστικα φαίνονταν σε κάποιους τα θέσφατα αυτών των επιστημών τότε, τόσο ευχάριστα και εύληπτα μοιάζουν τώρα. Οι μετρήσεις, τα αλκαλικά και τα όξινα, οι σκληρότητες και τα νιτρικά γίνονται διασκεδαστική απασχόληση για το νέο ενυδρειόφιλο. Τα σχέδια, οι υπολογισμοί, οι D.I.Y. κατασκευές, ώστε το νέο απόκτημα να λειτουργήσει σωστά, δίδουν και παίρνουν, ανατροφοδοτώντας συνεχώς το ενδιαφέρον του χομπίστα.

Κι όταν έρθει η ώρα τα πρώτα ψάρια να μπουν στο ενυδρείο, η χαρά κορυφώνεται. Νομίζω ότι οι περισσότεροι ενυδρειόφιλοι – για να μην πω όλοι – θα συμφωνήσετε μαζί μου για το αίσθημα ευφορίας που έχει κανείς, όταν γυρίζει στο σπίτι του κουβαλώντας τις πρώτες σακκουλίτσες με ψαράκια. Τολμώ εδώ να πω το τι ψάρια δεν έχει και τόση σημασία, συχνά στην πορεία μπορεί να αποδειχθεί πως οι πρώτες μας επιλογές δεν ήταν οι καταλληλότερες ή σε κάποιες περιπτώσεις και εντελώς λανθασμένες. Πως νιώσατε όμως όταν τα είδατε για πρώτη φορά να κολυμπούν δειλά – δειλά στο ενυδρείο σας; Προσωπικά είχα τόσο ενθουσιαστεί απ’ αυτή τη νέα μου απασχόληση που τον πρώτο καιρό περνούσα ώρες κολλημένη μπροστά από το τζάμι του ενυδρείου και συχνά έπιανα τον εαυτό μου με τάσης φυγής από την δουλειά μου, μόνο και μόνο για να επιστρέψω όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο σπίτι μου και να καμαρώσω τους νέους συγκάτοικους μου.

Κι όταν περάσει αυτή η παραφορά της αρχής, το ενυδρείο εξακολουθεί να προσφέρει πολλά στον χομπίστα. Πρώτα – πρώτα γιατί η ενασχόληση μ’ αυτό, ιδιαίτερα όταν γίνεται οργανωμένα (όπως π.χ. στα Forums) βοηθά στην απόκτηση γνωριμιών με ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να είναι κανείς εντελώς διαφορετικός, μοιράζεται όμως κοινές ενυδρειακές συγκινήσεις. Κάποιοι απ’ αυτούς αποδεικνύονται εξαιρετικά ενδιαφέροντες. Ίσως λοιπόν απ’ αυτές τις γνωριμίες να ξεκινήσει μια νέα φιλία. Έτσι το ενυδρείο, αν και κατά βάση είναι μοναχική απασχόληση, συμβάλει στην κοινωνικοποίηση.

Έπειτα τα είδη των ψαριών (και κατ’ επέκταση το στήσιμο ενυδρείων) είναι τόσα πολλά που δεν αφήνουν περιθώρια για πλήξη και μονοτονία. Στην αρχή αντιμετωπίζεις την πρόκληση Να στήσω ένα ωραίο ενυδρείο και να κάνεις όλες τις απαραίτητες τροποποιήσεις στο αρχικό πλάνο. Μετά δημιουργείτε η επιθυμία. Να βάλω κι ένα δεύτερο ή ένα τρίτο για να δοκιμάσω και κάτι άλλο και έπεται συνέχεια ανάλογη με την απληστία ή τις δυνατότητες του καθενός. Γενικά πάντως όταν τα πράγματα κυλούν καλά και ομαλά, είναι κοινός τόπος η επιθυμία όλων για καλύτερα ή περισσότερα λίτρα.

Τι προσφέρει όμως το ενυδρείο καθαυτό; Νομίζω πως στην ερώτηση αυτή θα μπορούσε κάποιος να πάρει πολλές και διαφορετικές απαντήσεις. Προσωπικά θα συνόψιζα κάποιες στα εξής σημεία. Πέραν του ότι τα ψάρια γίνονται κατοικίδια με πολύ λιγότερες, σε πραγματικά θέματα, απαιτήσεις από οποιοδήποτε άλλο, διαθέτουν μια ξεχωριστή χάρη και αρμονία. Η μεγάλη χρωματική του ποικιλία, η χάρη των κινήσεών τους, η ιδιαίτερη γοητεία της τόσο ηχηρής σιωπής τους τα κάνει ξεχωριστά πλάσματα σε όλο το ζωικό βασίλειο. Κι έπειτα η διατήρηση τους σε ένα βιοτοπικό ενυδρείο με καλές συνθήκες προσφέρει στον χομπίστα συγκινήσεις που δεν μπορεί να συλλάβει ο αμύητος. Είναι πολύ ξεχωριστό το αίσθημα που βιώνει κανείς βλέποντας την ιδιαίτερη συμπεριφορά κάθε είδους τις αψιμαχίες, τη διεκδίκηση, το ζευγάρωμα και την κορυφαία στιγμή τη γέννηση νέας ζωής στο ενυδρείο. Κι αν κάποιοι από σας νομίζετε ότι τα παραλέω, σας προκαλώ να δοκιμάσετε στήνοντας ένα δικό σας …