Tubastrea Aurea

Η οικογένεια περιλαμβάνει επτά είδη με ποικίλες αποχρώσεις με πιο κοινές την κίτρινη και το πορτοκαλί που είναι το συγκεκριμένο είδος το οποίο είναι και δυσκολότερο στη συντήρηση από τα άλλα της οικογένειας.

Είναι ανθεκτικό κοράλλι, αλλά χαρακτηρίζεται ως δύσκολο λόγω της διατροφής του που πρέπει να γίνεται σε συχνή βάση και στοχευόμενα διότι δεν είναι φωτοσυνθετικό. Ανήκει στα LPS κοράλλια.

Δραστηριοποιείται τις ώρες που τα φώτα είναι σβηστά, ή και τις απογευματινές ώρες, επεκτείνοντας τους πολύποδες προς αναζήτηση τροφής, οπότε και είναι η κατάλληλη ώρα για την σίτισή του.

Η διατροφή του βασίζεται σε πλαγκτονικούς οργανισμούς από τη στήλη του νερού, αλλά στην αιχμαλωσία πρέπει να σιτίζεται καθημερινά με σαρκώδη κατεψυγμένα τρόφιμα καθώς και ζωντανά artemia.

Προτείνεται για τη σίτισή του να ακολουθηθεί ένα σταθερό ωράριο.

Εάν η διατροφή του δεν είναι αρκετή θα πάρει μια φουσκωμένη μορφή, δείγμα ότι πρέπει να τραφεί.

Πρέπει να τοποθετηθεί σε σκιερά σημεία αλλά με έντονη κυκλοφορία προς αποφυγή δημιουργίας άλγης που θα επιφέρει τον θάνατο του.

Δεν είναι επιθετικό, αλλά πρέπει να υπάρχει πάντα μια απόσταση ασφαλείας από άλλα επιθετικά κοράλλια.

Κατά την εισαγωγή του στο ενυδρείο μπορεί να χρειαστούν και δυο εβδομάδες μέχρι να ανοίξουν οι πολύποδες.

Φυσικοί εχθροί αυτών τον κοραλλιών είναι το σαλιγκάρι του είδους Billeeanum epitonium και τα γυμνοβράγχια Phestilla melanobrachia.