Πόσο φιλόζωοι είμαστε;;;;

[stormtrooper]

Είναι ένα θέμα που με έχει απασχολήσει από τότε που ξεκίνησα το χόμπυ με τα ενυδρεία.

Καθημερινά, γυρίζοντας από την δουλειά, κάθομαι και χαζεύω τα ενυδρεία μου... Παρατηρώ κινήσεις και συμπεριφορές των ψαριών όταν ανάβω τα φώτα του δωματίου, όταν θα ακουστεί ένας θόρυβος, όταν θα περνάω μπροστά από τα ενυδρεία, όταν τα ταΐζω, όταν κουρεύω.....

Αλήθεια, τί σκέφτονται και πως νιώθουν τα ψάρια "εκεί μέσα";;;

Είναι αληθινή η ζωή των ψαριών μας ή είναι μία ζωή σκλαβιάς;;;

Μήπως για να ικανοποιήσουμε και να ομορφύνουμε την (άχαρη πολλές φορές) ζωή μας, καταστρέφουμε τις ζωές άλλων πλασμάτων;;;

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων:

Θεωρώ πως, αν όχι όλοι οι χρήστες εδώ μέσα, οι περισσότεροι αγαπάμε και αυτό που κάνουμε και το κάνουμε με μεράκι σύμφωνα με τον διαθέσιμο χρόνο και τους οικονομικούς πόρους του καθενός. Είναι όμως αυτό αρκετό ή ακόμα και σωστό;

Όταν υπερηφανευόμαστε/χαιρόμαστε/(πολλές φορές)"ψωνιζόμαστε"/φωτογραφίζουμε κάποιο wild είδος, σκεφτόμαστε που ήταν πριν καταλήξει μέσα σε τέσσερα τζάμια;

Κάθε απόγευμα/βράδυ που θα γυρίσω από την δουλειά και θα ανοίξω τα φώτα του δωματίου μου, όλα τα ψαράκια μαζεύονται στο μπροστά τζάμι και με έντονες κινήσεις νιώθω πως ζητάνε το φαΐ τους. Θα έπρεπε όμως να είναι έτσι; Πρέπει που με παρακαλάνε για φαΐ;

Οι παραπάνω ερωτήσεις είναι σκέψεις που έχω κάνει κατά καιρούς βλέποντας τσίρκο στην TV, ή ζωολογικούς κήπους με αταίριαστα ζώα στις εκάστοτε κλιματολογικές συνθήκες, ή ακόμα και νεκρά ζώα στην άκρη (ή στη μέση) των δρόμων.... Αυτή τη φορά όμως εστιάζω στο ενυδρείο γιατί είναι κάτι που επέλεξα!

Ξαναλέω πως δεν θέλω να παρεξηγήσετε τις προθέσεις μου. Είμαι κάτοχος ενυδρείων, έχω wild είδη και προσπαθώ για το καλύτερο, αν και ως νέος στον χώρο έχω κάνει αρκετές χοντράδες. Ούτε είμαι κανένας θρησκευόμενος με ηθικούς ενδοιασμούς. "Η ηθική είναι το όπλο των θρησκειών ώστε να σε κάνουν αμνό" όπως είχε πει ο William Blake και το πιστεύω. Όμως άλλο ηθική και άλλο συνείδηση.

Μπορεί βέβαια όλα τα παραπάνω να είναι απλές π@π@ριές και να βρεθεί κάποιος γνώστης και να μου πει πως τα ψάρια δεν έχουν σκέψη και συνείδηση, οπότε αν απλά έχουν να φάνε και ένα μέρος να "ξαποστάσουν" σύμφωνα με τον τρόπο που γεννηθήκανε και μεγαλώσανε είναι πλήρως ικανοποιημένα.

Τέλος δεν θα ήθελα να παρεξηγηθώ για μηδενιστής ή κάτι τέτοιο. Ακόμα και οι απαντήσεις στα παραπάνω να είναι "αρνητικές", αυτό δεν σημαίνει πως θα πετάξω τα ενυδρεία και θα το γυρίσω στα γραμματόσημα (είναι σωστό άραγε να φτύνουμε τα γραμματόσημα;;; ). Απλά θα με πεισμώσει περισσότερο να βελτιώσω τις συνθήκες διαβίωσης των ψαριών μου.

Αυτά προς συζήτηση...

[ΣΤΑΜΑΤΗΣ]

Φιλοσοφικές ανησυχίες γραμμένες με το δικό σου τρόπο που όμως δεν απέχουν πολύ από το ερώτημα ποιος ο λόγος ύπαρξης του ανθρώπου πάνω στη γη .

Εγώ πιστεύω ότι όλα είναι θέμα παιδείας .

Ο άνθρωπος είναι ένα Ον πολύπλοκο με τρομερές δυνατότητες που αν δεν έχει εκπαιδευτεί στο σεβασμό σε κάθε τι που θέλει να κάνει στη ζωή του δυστυχώς τα αποτελέσματα θα είναι Τ Ρ Ο Μ Ε Ρ Α .

Έτσι και με τα ενυδρεία ενώ από τι μια αγαπά τα ψαράκια και θέλει να τα έχει όσο γίνεται ποιο κοντά του , ταυτόχρονα τα αποτελέσματα αυτής της αγάπης είναι αντίστροφα για τα ψαράκια και για τον εαυτό του .

Αν όμως σε αυτό το πάθος και την αγάπη για τα ψαράκια προσθέσουμε και το σεβασμό τα πράγματα αλλάζουν και έρχονται σε μια κατάσταση ποιο ισορροπημένη στη σχέση αυτή και όχι μόνο .

Δυστυχώς όμως αυτή τη λέξη δεν τη μάθαμε σωστά όλοι στο σχολείο .

Πάντως η ύπαρξη του Aquazone έχει να επιτελέσει αυτό το έργο , να μας δώσει τη γνώση που θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τα ψαράκια μας όσο γίνεται σε καλύτερες συνθήκες , αν θέλουμε να τα σεβαστούμε .

[Χρήστος]

Επειδή αυτά που σκεφτικές τα σκεφτήκαμε πολύ, για αυτό προσπαθούμε αφού τα έχουμε που τα έχουμε να τα προσφέρουμε ένα όσο το δυνατόν γίνεται πιο άρτιο περιβάλλον ανάλογα με το είδος.

Για αυτό καλό είναι να αφήνουμε κατά μέρους της προσωπικές μας στιλιστικές διαθέσεις και να στολίζουμε το ενυδρείο μας ανάλογα με τα ψάρια που φιλοξενούμε. Μόνο αυτό μπορούμε να κάνουμε, κατά τα άλλα θα παραμείνουμε φιλόζωη με ένα τικ εγωισμού και κυριαρχίας απέναντι στους άλλους ζωντανούς οργανισμούς ικανοποιώντας το βίτσιο μας. Με απλά λόγια δεν είμαστε 100% φιλόζωή.

Πολύ προσφέρουν στα ψάρια τους πολύ καλλίτερες συνθήκες επιβίωσης από ότι στην φύση, παράδειγμα λόγο των κινδύνων που διατρέχουν οι καρδινάλιοι στην φύση ζουν μόλις ένα χρόνο, ενώ στο ενυδρείο μας 5+ χρόνια. Αλλά καλλίτερα μιας ώρας ελεύθερης ζωής παρά 5+ χρόνια σκλαβιάς και φυλακής. Το ερώτημα είναι τα ψάρια το αντιλαμβάνονται έτσι;;;

[miltosbitoulis2]

Μπράβο φίλε, πολύ μα πάρα πολύ σημαντικό θέμα και ενδιαφέρον... Κι εγώ έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές να ανοίξω αυτό το θέμα, γιατί και εγώ ώρες-ώρες αναρωτιέμαι αν είναι σωστή αυτή η στάση μας, να κρατάμε τα ζώα στην αιχμαλωσία... Με ενδιαφέρει πολύ και θα ήταν καλό να το συζητήσουμε...

Είναι γεγονός ότι όλοι μας (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) αγαπάμε τα ψάρια μας και προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο γι' αυτά, όμως μήπως τελικά τους κάνουμε κακό παρά καλό...? Πολλοί από εμάς προσφέρουν πολύ αξιοπρεπείς συνθήκες στα ψάρια τους, όμως μήπως το αξιοπρεπείς δε φτάνει...? Στην ουσία, αν το καλοσκεφτούμε, κάνουμε τη ζωή τους καλύτερη αλλά σε καμία περίπτωση δε φτάνουμε τη φύση, γιατί τα ψάρια μας δεν παύουν να ζουν στην αιχμαλωσία...

Προσωπικά, δεν είμαι σίγουρος αν θα βάλω ποτέ καθαρά άγριο ψάρι στο ενυδρείο μου, γιατί μου φαίνεται ακόμη πιο εγωιστικό... Όμως μπορούμε να κρίνουμε την κάθε περίπτωση ανάλογα με το αν τα ψάρια είναι άγρια ή έχουν γεννηθεί στην αιχμαλωσία...? Δηλαδή το να έχεις ψάρια που γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία είναι καλύτερο από ηθικής απόψεως απ' το να έχεις ψάρια άγρια επειδή απλά είναι λιγότερο εγωιστικό..? Και τα δύο δεν κρύβουν εγωισμό...? Το ένα λιγότερο, το άλλο περισσότερο, δεν έχει σημασία... Βέβαια από πρακτικής απόψεως τα ψάρια της αιχμαλωσίας ζουν πιο "άνετα" σε ενυδρείο και προσαρμόζονται ευκολότερα στις νέες συνθήκες απ' ότι τα άγρια ψάρια, αλλά από ηθικής απόψεως είναι και οι δύο περιπτώσεις ίδιες...

Απ' τη μία, στο άγριο ψάρι κάνουμε άμεσο "κακό" γιατί το παίρνουμε από τη φύση και το κλείνουμε σε τέσσερα γυαλιά, αλλά αν το σκεφτούμε λίγο μπορούμε να πούμε ότι κάνουμε "κακό" και στα ψάρια από αιχμαλωσία, όχι άμεσα, αλλά κάνουμε... Ακούγεται παράξενο και μπορεί να σκεφτεί κάποιος: "Πως κάνουμε κακό σ' ένα ψάρι που το πήραμε από ένα μαγαζί που δεν το φρόντιζαν καλά και που το είχαν μαζί με άλλα 20,30,50 ή 100 ψάρια σ' ένα μικρό ενυδρείο και το βάλαμε σε όσο καλύτερες συνθήκες μπορούμε...?" Κι όμως τους κάνουμε κακό, γιατί αν δεν τα αγοράζαμε (θεωρητικά) θα σταματούσαν να τα προμηθεύονται τα καταστήματα και συμπερασματικά θα σταματούσαν να τα "παράγουν" οι εκτροφείς κτλ... Άρα θα σταματούσαν να υπάρχουν ψάρια στην αιχμαλωσία (ακόμη πιο θεωρητικά)...

Τελικά δεν ξέρω τι να πιστέψω... Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, μου φαίνεται όντως εγωιστικό και έχω τύψεις κατά κάποιο τρόπο... Τι ειρωνία ε? Να κάνεις κακό σε κάποιον από αγάπη... Πράγματι ειρωνία.

Θα ήταν καλό να ακούσουμε και άλλες γνώμες επί του θέματος αν και δε νομίζω ότι θα οδηγήσουν σε κάποιο συμπέρασμα... Τι εννοώ: Όλοι καταβάθος έχουμε την ελπίδα ότι θα βγει κάποιος και θα μας πείσει με κάποιο ισχυρό επιχείρημα ότι αυτό που κάνουμε δεν είναι κακό και αν γίνει αυτό θα στηρίξουμε όλοι την ανασφάλειά μας σ' αυτό το επιχείρημα για να μην έχουμε τύψεις... Στην πραγματικότητα όμως κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά ότι αυτό που κάνουμε είναι καλό ή δεν είναι κακό, γιατί απλά καταβάθος όλοι ξέρουμε ότι αυτό που κάνουμε (το να κρατάμε τα ζώα στην αιχμαλωσία) δεν είναι σωστό απλά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας...

Τι να πω... Εγώ προσωπικά δε μπορώ να βγάλω συμπέρασμα...

[delta66]

Ελα μ' ντε?

Αυτα σκεφτομαι και γω.

- Ειναι σαν να σε ρωτησω εσενα, τι προτιμας να εισαι κλεισμενος σε ενα σπιτι ομορφα διακοσμημενο και καθαρο και να μην σε ανυσυχει το αν θα βρεξει, χιονισει, κανει καυσωνα, αν θα φας και αν θα γινει πολεμος ή θα μπουν κλεφτες και δολοφονοι να σε σκοτωσουν, αλλα δεν θα μπορεις να ξεφυγεις απο τους 4 τοιχους.

Τι θα εκανες εσυ.

Ξερεις κατι, αν θα σου ειχαν συμβει αυτες οι αναποδιες ή ειχες πεινασει πραγματικα ισως και να σου αρεσε.

- Πριν 2 μηνες και μετα απο επιθυμια μου για ενα ειδος ψαριων δεν προσεξα καθολου οτι ηταν wild και τα πηρα.

Ειμαι και γω σκεπτικος στο θεμα των wild ή γεννημενων στην αιχμαλωσια ψαριων.

Αλλα τωρα που εθεσες παλι το θεμα προς σκεψη και συζητηση θυμηθηκα οτι τα wild ψαρακια ηταν τα πιο "ευκολα" και ενεργητικα ψαρια που μπηκαν στο ενυδρειο μου απο την πρωτη στιγμη, λες και περιμεναν πως και πως.

Μηπως κακοπερασαν και τωρα τους αρεσει?

Φυσικα ολα αυτα με την προυποθεση οτι προσπαθουμε να ικανοποιουμε τουλαχιστον τις μινιμουμ απαιτησεις την διαβιωσης τους σε χημεια νερου, λιτρα και περιβαλλον ενυδρειου.

[stormtrooper]

Νομίζω πως ο Σταμάτης είπε δύο πολύ σημαντικές λέξεις: "Παιδεία" και "Σεβασμός"

Το θέμα της έλλειψης παιδείας είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα της εποχής μας, γενικώς σε όλους τους τομείς. Η αρχική μου τοποθέτηση ήταν ίσως πολύ ρομαντική... Κάτι αντίστοιχο του να πάρουμε όλοι τους κασμάδες, να γκρεμίσουμε ότι τσιμεντένιο υπάρχει γύρω μας και μετά να ξαπλώσουμε στα μπάζα και να δούμε επιτέλους τον ουρανό.... Ωραίο και μακάρι να γινόταν, αλλά είναι μάλλον γραφικό, ρομαντικό και σίγουρα ουτοπικό.

Ο σεβασμός προς το οτιδήποτε (ζωντανό ή άψυχο) γύρω μας, είναι, ίσως, η απάντηση στα ερωτήματα. Και ο σεβασμός απέναντι σε "κάτι" που επιλέγουμε εμείς να μπει στη ζωή μας, είναι αυτό που δημιουργεί την ευθύνη ώστε αυτό το "κάτι" να μην χαλάσει-πεθάνει-φθαρεί-ταλαιπωρηθεί!

Ποιο συγκεκριμένα, νομίζω πως όποιος παίρνει την απόφαση να "συγκατοικήσει" με κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα (σκύλος, γάτα, ποντίκι, ψάρι....) θα πρέπει ΠΡΩΤΑ από ΟΛΑ να αποκτήσει την παιδεία (μέσω ενημέρωσης) του συγκεκριμένου θέματος ώστε να μπορέσει να σεβαστεί τις ανάγκες διαβίωσης του όποιου άλλου πλάσματος...

Όχι ότι αυτή η τοποθέτηση είναι η κατάληξη της κουβέντας μας, αφού αν θέλουμε μπορούμε να προεκτείνουμε κι άλλο και να εμβαθύνουμε στις έννοιες των παραπάνω λέξεων, αλλά αν σταθούμε, σε πρώτη φάση, στην κατανόηση των λέξεων "Παιδεία" και "Σεβασμός", νομίζω πως είναι μία πολύ καλή αρχή....

@delta66

Αν εννοείς τα Cory, είναι απλά υπέροχα!!!