-
Recently Browsing 0 members
No registered users viewing this page.
-
Similar Content
-
By Aquazone Project Team
Forcipiger longirostris
Αυτό το πεταλουδόψαρο δεν είναι τόσο ανθεκτικό όσο το πανομοιότυπο Forcipiger flavissimus, λόγω του πολύ μικρού στόματός του και της συνεπαγόμενης ιδιαιτερότητάς του να τραφεί. Προτιμά ένα ενυδρείο με αρκετές κρυψώνες και ήσυχους συγκάτοικους. Είναι ιδιαίτερα επιθετικό με μέλη του ίδιου είδους, γι’ αυτό είναι καλύτερο να κρατάμε μόνο ένα στο ενυδρείο. Δεν θα δημιουργήσει κανένα πρόβλημα σε ενυδρεία υφάλου, αφού δεν τρέφεται ούτε με σκληρά, ούτε με μαλακά κοράλλια.
Αυτό το είδος έχει πολύ μικρό στόμα και έτσι μπορεί να καταναλώσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια τροφής. Πρέπει να του παρέχουμε πολύ ψιλοκομμένα φρέσκα και κατεψυγμένα μαλάκια, οστρακόδερμα και γαρίδες. Ένας καλός τρόπος για να τραφεί είναι και οι μικροοργανισμοί που κατοικούν στον ζωντανό βράχο, όπως κωπήποδα και πολυχαίτες. Δεν αποτελεί απειλή για σκληρά και μαλακά κοράλλια αφού δεν περιλαμβάνονται στις διατροφικές του συνήθειες.
Ζει σε υφάλους σε βάθη από 5 μέχρι 200 μέτρα. Απαντάται μόνο, σε ζευγάρια ή και σε τρίο. Όταν δημιουργεί ζευγάρια, πολλές φορές χωρίζεται από τον σύντροφό του για να τραφεί και επανασυνδέεται. Όταν τσακώνεται με άλλα ψάρια σκύβει και προτάσσει τα μακριά αγκάθια στη ράχη του για να υπερασπιστεί το εαυτό του. Μοιάζει πολύ με το Forcipiger flavissimus με την διαφορά πως έχει μακρύτερο ρύγχος, τα μάτια του είναι μαύρα και έχει σκούρες βουλίτσες στο στέρνο του.
-
By Aquazone Project Team
Forcipiger flavissimus
Αυτή η πεταλούδα είναι αρκετά ανθεκτική, με την προϋπόθεση να υπάρχουν αρκετές κρυψώνες και ήσυχοι συγκάτοικοι. Είναι ιδιαίτερα επιθετική με μέλη του ίδιου είδους, γι’ αυτό είναι καλύτερο να κρατάμε μόνο μία στο ενυδρείο. Εάν ταΐζεται καλά και έχουμε κάνει προσεκτική επιλογή κοραλλιών, μπορούμε να την δοκιμάσουμε σε ένα ενυδρείο υφάλου (δεν θα πειράξει σκληρά κοράλλια και μαλακά κοράλλια όπως Sarcophyton και Lobophytum, υπάρχει βέβαια η περίπτωση να τσιμπολογά σκληρά κοράλλια με μεγάλους πολύποδες). Πρέπει όμως να την παρατηρούμε προσεκτικά: εάν ξεκινήσει να “χτυπά” κοράλλια θα πρέπει να την απομακρύνουμε.
Διατροφή: Παρόλο που στη φύση τρέφεται και με πολύποδες κοραλλιών, η δίαιτά του περιλαμβάνει επίσης άλλα ασπόνδυλα και άλγες. Θα μάθει να δέχεται και “τροφές ενυδρείου” αλλά μπορεί να απαιτηθεί ιδιαίτερη προσοχή και χρήση ζωντανών τροφών για να διασφαλιστεί ότι τρέφεται καλά, ιδίως όταν πρωτοεισάγεται στο ενυδρείο. Δεν πρέπει να το εμπιστευόμαστε απόλυτα σε ένα ενυδρείο ύφαλου.
Γενικά χαρακτηριστικά: Ζει σε υφάλους σε βάθη από 2 μέχρι 145 μέτρα. Απαντάται μόνο, σε ζευγάρια ή και σε τρίο. Όταν δημιουργεί ζευγάρια, πολλές φορές χωρίζεται από τον σύντροφό του για να τραφεί και επανασυνδέεται. Όταν τσακώνεται με άλλα ψάρια σκύβει και προτάσσει τα μακριά αγκάθια στη ράχη του για να υπερασπιστεί το εαυτό του. Μοιάζει πολύ με το Forcipiger longirostris με την διαφορά πως έχει κοντύτερο ρύγχος και τα μάτια του είναι μισό μαύρο και μισό λευκό. Επίσης δεν έχει τις σκούρες βουλίτσες που έχει το F. longirostris στο στέρνο του.
-
By Aquazone Project Team
Chelmon rostratus
Η ανθεκτικότητα αυτού του είδους ποικίλλει. Τα άτομα που συλλέγονται από την Αυστραλία τείνουν να τα πάνε καλύτερα από αυτά που εξάγονται από τις Φιλιππίνες, αντανακλώντας τις διαφορές στις πρακτικές συλλογής και μεταφοράς τους. Έχει προταθεί πως τα άτομα με έντονο χρώμα από την Ασία έχουν συλλεχθεί με κυάνιο και είναι πιθανότερο να χαθούν πρόωρα (αν και αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά). Αν θέλουμε να κρατήσουμε περισσότερες από μία, οι πιθανότητες επιτυχίας θα αυξηθούν εάν τις τοποθετήσουμε σε μεγαλύτερο ενυδρείο ταυτόχρονα. Μπορεί να τοποθετηθεί σε ενυδρείο υφάλου με τα περισσότερα μαλακά και σκληρά κοράλλια με μικρούς πολύποδες, αν και μερικά άτομα μπορεί να τσιμπήσουν σκληρά κοράλλια με μεγάλους πολύποδες, ορισμένα μαλακά κοράλλια (συμπεριλαμβανομένων των xeniidae και των clavulariidae) και ζωανθάρια (π.χ. Parazoanthus). Ένα πλεονέκτημα στο ενυδρείο υφάλου είναι πως τα περισσότερα άτομα θα φάνε παρασιτικές ανεμώνες Aiptasia (αν και ορισμένα θα τις αγνοήσουν). Ένα πιθανό μειονέκτημα είναι ότι θα αποδεκατίσουν πληθυσμούς πολυχαιτών.
Παρόλο που είναι κοινό είδος σε ορισμένες περιοχές, δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για τις διατροφικές του συνήθειες. Θεωρείται ότι τρέφεται σε μεγάλο βαθμό με πολυχαίτες και μικρά καρκινοειδή. Στο ενυδρείο ορισμένα εγκαθίστανται μέσα σε λίγες μέρες και αρχίζουν να τρώνε φρέσκες και κατεψυγμένες τροφές, ενώ άλλα αρνούνται να φάνε, απαιτώντας ζωντανές τροφές, ανοιγμένα ζωντανά όστρακα ή ζωντανό βράχο με ασπόνδυλα. Ζωντανές γαρίδες του γένους Artemia και μυσιδώδη (mysid shrimps) έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί ώστε να πειστούν τα διστακτικά άτομα να δεχτούν τροφή. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως το είδος αυτό γενικά δεν είναι εύκολο να τραφεί και θα πρέπει να αποφεύγεται από τον αρχάριο χομπίστα.
Ζει σε υφάλους σε βάθη από 1 έως 25 μέτρα. Παρόλο που τα μικρά είναι μοναχικά, τα ενήλικα απαντώνται συνήθως σε ζευγάρια. Όταν τσακώνονται μεταξύ τους, χτυπούν τα κεφάλια τους προσπαθώντας να σπρώξουν τον αντίπαλο προς τα πίσω. Μοιάζει πολύ με το Chelmon marginalis, αν και σε αυτό λείπει η μεσαία πορτοκαλί λωρίδα και το “μάτι” στο μαλακό ραχιαίο πτερύγιο είναι ξεθωριασμένο.
-
