Jump to content

cultured frags


salTasos

Recommended Posts

για όσους δεν το ξέρουν –εγώ τώρα το έμαθα- τα καλλιεργημένα frags ακροπόρας δεν είναι δυνατόν να πάρουν πιο ειδική ονομασία εξ αιτίας τις διαφοροποίησης της μορφολογίας τους..

αυτό λέει ο Calfo σε αμερικάνικο φόρουμ ..

ενδιαφέρον .. δε νομίζετε ?

Link to comment
Share on other sites

Αυτο νομιζω ισχυει για την προσπαθεια ταυτοποιησης με βαση την εμφανιση αφου η "αφυσικη" κυκλοφορια στα ενυδρεια μας σε σχεση με τη φυση αλλαζει ιδιαιτερα την μορφολογια τους... Εχω την εντυπωση ομως οτι με μικροσκοπικη αναλυση του σκελετου απο ειδικο ειναι δυνατον να υπαρξει ταυτοποιηση επιστημονικης ονομασιας... λεει οτι ουτε αυτο γινεται ?

Link to comment
Share on other sites

Αυτό ισχύει σε όλα τα sps και οφείλεται στην αλλοίωση των φυσικών μορφολογικών χαρακτηριστικών τους, εξ αιτίας των συνθηκών αιχμαλωσίας.

Εκτός από τις συνθήκες κυκλοφορίας, που αναφέρθηκαν, άλλοι παράγοντες είναι η έλλειψη τροφής, που λαμβάνουν στη φύση ετερότροφα, οι συνθήκες φωτισμού και οι παράμετροι του νερού, όπως και η παρουσία ή μη ιχνοστοιχείων, οργανικά άλατα κλπ

Link to comment
Share on other sites

Το φαινόμενο αυτό, παρουσιάζεται και σε ορισμένα LPS.

Για παράδειγμα, σας αναφέρω την προσωπική μου εμπειρία, σε ένα frag Hydnofora, το οποίο όταν το απέκτησα πριν τρία χρόνια περίπου, αποτελείτο από κλαράκια.

Σήμερα ο ίδιος οργανισμός έχει χάσει την φυσική του μορφή, παίρνοντας σχήμα πεπλατυσμένο, για να προσαρμοστεί στις νέες του συνθήκες διαβίωσης.

Σας επισυνάπτω φωτογραφία, για να δείτε πως είναι σήμερα το frag.

post-358-1162617283_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

the structures of calcification are different in aquarium grown corals to the extent that experts can tell nothign or next to nothing about the species. It is literally impossible for more species than not in this situation to be IDed.

Anth-

αυτή είναι η συνέχεια και τη μεταφέρω όπως είναι για να μην παρερμηνευτεί ..

.. λέει ότι ακόμα και οι ειδικοί δεν μπορούν να τα αναγνωρίσουν ..?????

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικα εντυπωσιακο!

Link to comment
Share on other sites

έτσι φαίνεται να αποδυναμώνεται λίγο η επιχειρηματολογία όσων λένε ότι οι χομπιστες βοηθάνε τη διάσωση του πλούτου των τροπικών υφάλων..

- δε παίρνω θέση .. μην αρχίσετε να βαράτε. :) . απλά ένα προβληματισμό διατυπώνω -

Νίκο δεν έτυχε να αποκτήσω το κοράλλι της φωτογραφίας και έχω την απορία…

αν το έβαζες απάνω σε βράχο .. θα έπαιρνε το σχήμα του βράχου?

Έγινε επεξεργασία - salTasos
Link to comment
Share on other sites

έτσι φαίνεται να αποδυναμώνεται λίγο η επιχειρηματολογία όσων λένε ότι οι χομπιστες βοηθάνε τη διάσωση του πλούτου των τροπικών υφάλων..

- δε παίρνω θέση .. μην αρχίσετε να βαράτε. :) . απλά ένα προβληματισμό διατυπώνω -

Νίκο δεν έτυχε να αποκτήσω το κοράλλι της φωτογραφίας και έχω την απορία…

αν το έβαζες απάνω σε βράχο .. θα έπαιρνε το σχήμα του βράχου?

Το κάθε κοράλλι, μπορεί να χάνει τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, όταν αναπτύσσεται σε κλειστά συστήματα.

Αν όμως υποθέσουμε, ότι μετά από πολλά χρόνια το κοράλλι, που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στα συστήματα αυτά, τοποθετηθεί στη φύση, στο περιβάλλον όπου ζούσαν οι παππούδες του, τότε πιστεύω ότι θα αποκτήσει και πάλι τα φυσικά μορφολογικά χαρακτηριστικά του είδους.

Συμπερασματικά λοιπόν, μετά μία ολοκληρωτική καταστροφή ενός υφάλου, οι χομπίστες, θεωρητικά, μπορούν να βοηθήσουν στην επαναδόμησή του, εμπλουτίζοντάς τον με είδη, που διασώθηκαν στα κλειστά συστήματά τους.

Όσον αφορά την Hydnophora, αν την είχα πάνω στον βράχο, θα αυξανόταν έρποντας και θα εξαπλωνόταν στις τριγύρω περιοχές. Αυτό μου έχει συμβεί με άλλο είδος σκληρού κοραλλιού SPS.

Πιστεύω όμως ότι το σχήμα του θα ήταν διαφορετικό αν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο ψηλότερο σημείο του ενυδρείου μου, όπου το φάσμα των φωτεινών ακτίνων του τεχνητού φωτός είναι πλουσιότερο, λόγω της πολύ λιγότερης απορρόφησης σε σύγκριση με την αντίστοιχη του πυθμένα.

Η ανάπτυξη του κοραλλιού, σε σχήμα "πιάτου" είναι χαρακτηριστική στα κοράλλια, που ζουν σε μεγαλύτερο, σχετικά , βάθους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των μοντιπορών, που εμφανίζουν "μύτες", όταν αναπτύσσονται στα αβαθή, ενώ στις βαθύτερες περιοχές, εμφανίζουν επίπεδα.

Link to comment
Share on other sites

Το κάθε κοράλλι, μπορεί να χάνει τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, όταν αναπτύσσεται σε κλειστά συστήματα.

Αν όμως υποθέσουμε, ότι μετά από πολλά χρόνια το κοράλλι, που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στα συστήματα αυτά, τοποθετηθεί στη φύση, στο περιβάλλον όπου ζούσαν οι παππούδες του, τότε πιστεύω ότι θα αποκτήσει και πάλι τα φυσικά μορφολογικά χαρακτηριστικά του είδους.

Συμπερασματικά λοιπόν, μετά μία ολοκληρωτική καταστροφή ενός υφάλου, οι χομπίστες, θεωρητικά, μπορούν να βοηθήσουν στην επαναδόμησή του, εμπλουτίζοντάς τον με είδη, που διασώθηκαν στα κλειστά συστήματά τους.

Όσον αφορά την Hydnophora, αν την είχα πάνω στον βράχο, θα αυξανόταν έρποντας και θα εξαπλωνόταν στις τριγύρω περιοχές. Αυτό μου έχει συμβεί με άλλο είδος σκληρού κοραλλιού SPS.

Πιστεύω όμως ότι το σχήμα του θα ήταν διαφορετικό αν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο ψηλότερο σημείο του ενυδρείου μου, όπου το φάσμα των φωτεινών ακτίνων του τεχνητού φωτός είναι πλουσιότερο, λόγω της πολύ λιγότερης απορρόφησης σε σύγκριση με την αντίστοιχη του πυθμένα.

Η ανάπτυξη του κοραλλιού, σε σχήμα "πιάτου" είναι χαρακτηριστική στα κοράλλια, που ζουν σε μεγαλύτερο, σχετικά , βάθους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των μοντιπορών, που εμφανίζουν "μύτες", όταν αναπτύσσονται στα αβαθή, ενώ στις βαθύτερες περιοχές, εμφανίζουν επίπεδα.

λογική και αισιόδοξη η άποψη σου Νίκο..

.. δεν μ αρέσει η εσχατολογία .. και δεν θέλω να σκέφτομαι αυτό το ενδεχόμενο..

.. αλλά με ενδιαφέρει αν το κοράλλι που μεγαλώνει στο ενυδρείο μου να μοιάζει με τα αδερφάκια του στη θάλασσα..

η <φυσική επιλογή > λοιπόν κάνει τις μοντιπόρες του ζουν σε βαθύτερα νερά πλατιές ώστε να συλλέγουν το φως που είναι λιγότερο .. ..

..

Link to comment
Share on other sites

Το κάθε κοράλλι, μπορεί να χάνει τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, όταν αναπτύσσεται σε κλειστά συστήματα.

Αν όμως υποθέσουμε, ότι μετά από πολλά χρόνια το κοράλλι, που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στα συστήματα αυτά, τοποθετηθεί στη φύση, στο περιβάλλον όπου ζούσαν οι παππούδες του, τότε πιστεύω ότι θα αποκτήσει και πάλι τα φυσικά μορφολογικά χαρακτηριστικά του είδους.

Συμφωνω απολυτα.

Συμπερασματικά λοιπόν, μετά μία ολοκληρωτική καταστροφή ενός υφάλου, οι χομπίστες, θεωρητικά, μπορούν να βοηθήσουν στην επαναδόμησή του, εμπλουτίζοντάς τον με είδη, που διασώθηκαν στα κλειστά συστήματά τους.

Γινεται σε αρκετα σημεια στον πλανητη ηδη και εχουν αναφερθει τα καλυτερα.

Όσον αφορά την Hydnophora, αν την είχα πάνω στον βράχο, θα αυξανόταν έρποντας και θα εξαπλωνόταν στις τριγύρω περιοχές. Αυτό μου έχει συμβεί με άλλο είδος σκληρού κοραλλιού SPS.

Πιστεύω όμως ότι το σχήμα του θα ήταν διαφορετικό αν ήταν τοποθετημένο σε κάποιο ψηλότερο σημείο του ενυδρείου μου, όπου το φάσμα των φωτεινών ακτίνων του τεχνητού φωτός είναι πλουσιότερο, λόγω της πολύ λιγότερης απορρόφησης σε σύγκριση με την αντίστοιχη του πυθμένα.

Η ανάπτυξη του κοραλλιού, σε σχήμα "πιάτου" είναι χαρακτηριστική στα κοράλλια, που ζουν σε μεγαλύτερο, σχετικά , βάθους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των μοντιπορών, που εμφανίζουν "μύτες", όταν αναπτύσσονται στα αβαθή, ενώ στις βαθύτερες περιοχές, εμφανίζουν επίπεδα.

Οντως ισχυει, πολυ σωστη αναφορα.

Εχει αποδειχθει πως ο κυριοτερος λογος που τα κοραλια δεν εχουν το "ακριβες" σχημα που εχουν στη φυση να ειναι ο φωτισμος. Τι εννοω. Στο ενυδρειο μας ο φωτισμος ερχεται παντα απο το ιδιο σημειο και παντα σε συγκεκριμενες ωρες. Αυτο δεν γινεται στη φυση που υπαρχουν οι παραγοντες καιρου, συνεφιας, βροχης, απνοιας, κυματισμου, θερμοκρασιας κτλ. Το βασικοτερο προβλημα ειναι οτι ο φωτισμος, στη φυση ερχεται σαφως ποιο περιμετρικα οπως γυριζει ο ηλιος στη διαρκεια της ημερας και ετσι το κοραλι εχει μια ποιο "γεματη αισθηση στο ματι και ποιο μεγαλο απλωμα στο ολο του στησιμο και αναπτυξη. Κατι που δεν εχουμε στα ενυδρεια μας.

Αλλα πραγματα που αλλαζουν και επειρεαζουν το χρωμα τους ειναι οι συνθηκες νιτρικων, φωσφωρικων, οργανικων και εντασης φωτισμου που κανει το κοραλι να αλλαξει το χρωμα του για να προσαρμοση τη συμβιωτικη του αλγη στις αλλες συνθηκες. Οπου περισοτερη ζωοξανθελη συμαινει ποιο σκουρο χρωμα και λιγοτερη ζωοξανθελη ποιο ανοιχτο χρωμα ατο κοραλι μας. Αυτο το φαινομενο ειναι εντονο στα sps.

Αλλος λογος ειναι η ελλειψη ή το πλεονασμα καποιον ουσιων. Παραδειγμα το στροντιο, σε τιμες μεγαλυτερες της φυσης, εχουμε την περιεργη αναπτυξη στο σκελετο τους, σαν να χοντραινει η βαση, ενω ο σκελετος τους γινεται λιγο ποιο σαθρως. Λογο της αντικαταστασης του σωστου ποσοστου ασβετιου που αποροφαει το κοραλι με στροντιο.

Δεν νομιζω πως αλλαζει τοσο η μορφολογια ενως κοραλιου για να μην ειναι αναγνωρισημο σαν ειδος, απλα καποια ειδη που ειναι κοντα, να εχουν ποια ποιο δυσδιακριτα ορια. Αυτα. :)

Link to comment
Share on other sites

Εχει αποδειχθει πως ο κυριοτερος λογος που τα κοραλια δεν εχουν το "ακριβες" σχημα που εχουν στη φυση να ειναι ο φωτισμος. Τι εννοω. Στο ενυδρειο μας ο φωτισμος ερχεται παντα απο το ιδιο σημειο και παντα σε συγκεκριμενες ωρες. Αυτο δεν γινεται στη φυση που υπαρχουν οι παραγοντες καιρου, συνεφιας, βροχης, απνοιας, κυματισμου, θερμοκρασιας κτλ. Το βασικοτερο προβλημα ειναι οτι ο φωτισμος, στη φυση ερχεται σαφως ποιο περιμετρικα οπως γυριζει ο ηλιος στη διαρκεια της ημερας και ετσι το κοραλι εχει μια ποιο "γεματη αισθηση στο ματι και ποιο μεγαλο απλωμα στο ολο του στησιμο και αναπτυξη. Κατι που δεν εχουμε στα ενυδρεια μας.

Πάνω σ' αυτό να αναφέρω, ότι πριν από χρόνια σε κάποιο ενυδρείο του μήνα στο Reef Central, είχα δει μία κινούμενη ιδιοκατασκευή με κάτοπτρα, η οποία προσομοίωνε την κίνηση του ήλιου από την ανατολή προς τη δύση.

Η όλη κατασκευή άλλαζε συνεχώς θέσεις, κατευθύνοντας την κεντρική δέσμη των ακτίνων του φωτιστικού από τη γωνία 0 (ανατολή) έως τη γωνία 180 (δύση).

Επίσης να αναφέρω, παρατηρήσεις χομπιστών, που έχουν καταδυθεί σε τροπικούς υφάλους, που αναφέρουν ότι τα σχήματα των κοραλλιών ποτέ δεν είναι τέλεια, όπως αναπτύσσονται στα ενυδρεία μας.

Αυτά εμφανίζονται χωρίς τέλειο περίγραμμα, με σπασμένα τμήματα ή νεκρά, με ανάπτυξη άλγης σε διάφορα σημεία κλπ.

Γενικά το τέλειο, σχηματικά, κοράλλι δεν παρατηρείται στη φύση, αφού είναι ευάλωτο στις επιθέσεις των ψαριών, των αστεριών, των βακτηριδίων, της άλγης αλλά και των καιρικών φαινομένων.

Link to comment
Share on other sites

για διαφορετικά είδη ακροπόρας ήταν ο λόγος…

.. που ζητούσαν ταυτότητα και προέλευση..

σίγουρα η θάλασσα δεν είναι σαν τα ενυδρεία μας και αυτό θα παίξει ρόλο στην ανάπτυξη ενός κοραλλιού..

ενδιαφέρον έχει επίσης ότι κοράλλια από ενυδρεία επέστρεψαν στη θάλασσα με επιτυχία :) ..

σε άλλα ζώα που έχουν υποστεί αλλοιώσεις εξ αιτίας ανθρώπινης παρέμβασης πχ στα καναρίνια .. είναι αδύνατο..

Link to comment
Share on other sites

ενδιαφέρον έχει επίσης ότι κοράλλια από ενυδρεία επέστρεψαν στη θάλασσα με επιτυχία :ballistic: ..

σε άλλα ζώα που έχουν υποστεί αλλοιώσεις εξ αιτίας ανθρώπινης παρέμβασης πχ στα καναρίνια .. είναι αδύνατο..

Θα ηθελα να αναφερω πως μου εχει κανει εντυπωση μια αναφορα του Junlian Sprungs στο Reef Volume 3, οτι τα ζωντανα με συμβιωτικη αλγη κατα καιρους αλλαζουν η διαφοροποιουν την ζωοξανθελη τους-συμβιωτικη τους αλγη αφου συμβαινει ενα ειδος μπολιασματος με την αλγη που εχουν αποβαλει αλλα κοραλια και προσλαμβανεται απο καποια αλλα. Δεν ξερω ακριβως τους λογους, σιγουροι ακομα δεν ειναι ουτε οι επιστημονες αλλα τα κοραλια "ανταλασουν" ετσι την συμβιωτικη τους αλγη.

Στα ενυδρεια λοιπον οταν βρεθουν διαφορετικα ειδη συμβιωτικης αλγης, για παραδειγμα κοραλια απο ινδικο, κοραλια απο ερυθρα και κοραλια απο καραιβικη στην πορεια της ζωης τους στα ενυδρεια μας θα διαθετουν αλγη απο παντου. Αυτο ειναι κατι που στην φυση δεν γινεται.

Αν αυτο ειναι καλο η οχι δεν μπορω να ξερω, σιγουρα ομως ειναι κατι φυσικο, ενο δειχνει την απιστευτη δυναμη της φυσης. Που παρολο που τα κοραλια στην Καραιβικη για παραδειγμα εχουν εξελειχθει διαφορετικα απο τα κοραλια του Ινδικου εδω και εκατομυρια χρονια, ειναι ακομα τοσο κοντα σε μορφη και την ολη λειτουργεια τους αρα και στην ανταλαγη της αλγης τους που ειναι πραγματι απιστευτο.... :):blink:

Link to comment
Share on other sites

Στα ενυδρεια λοιπον οταν βρεθουν διαφορετικα ειδη συμβιωτικης αλγης, για παραδειγμα κοραλια απο ινδικο, κοραλια απο ερυθρα και κοραλια απο καραιβικη στην πορεια της ζωης τους στα ενυδρεια μας θα διαθετουν αλγη απο παντου. Αυτο ειναι κατι που στην φυση δεν γινεται.

Αυτό δεν το κατάλαβα βρε Μάριε. Εννοείς ότι μπορεί να μπερδευτεί η συμβιωτική άλγη τους? :)

Link to comment
Share on other sites

εμένα πάλι μου φαίνεται λογικό – χωρίς να μπορώ να το επιβεβαιώσω - αυτό που λέει ο Μάριος ..

.. έρχεται το κοράλλι από νερά που είχαν έναν τύπο αλγης ..

… μπαίνει στο ενυδρείο που ζουν διαφορικοί τύποι άλγης ..

.. η άλγη λοιπόν που θα αναπαραχθεί πάνω του .. θα είναι διαφορετική από την αρχική..

τι κάνει η μεταφραστική ομάδα? .. κάθετε? .. ορίστε δουλειά.. !! :blink:

http://mars.reefkeepers.net/Articles/AlguesSymbiotiques.html

http://vieoceane.free.fr/paf/ficheb32.html

μα που τα πέτυχα τα γαλλικά. :ballistic: . :)

Link to comment
Share on other sites

H αναφορα βρισκεται στο βιβλιο The Reef Aquarium Volume 3 του Sprung & Delbeek. Στην σελιδα νομιζω 449 στην κατηγορια 8 περι φωτισμου - Lighting.

Φανταστικο βιβλιο. Ισως το καλυτερο που εχω διαβασει ποτε.. :)

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Είσοδος
×
×
  • Create New...