Aquazone Project Team

Φωτογραφία από το ενυδρείο του μέλους @Raven Επιστημονικό Όνομα : Brachygobius doriae (GÜNTHER, 1868) Κοινές Ονομασίες: Bumblebee Goby Ελληνικό Όνομα : - Γενική Κατηγορία : Percomorpha Τάξη : Gobiiformes Οικογένεια : Oxudercidae Γένος : Brachygobius Βιότοπος : Ενδημικό είδος της νήσου Βόρνεο στην Μαλαισία. Συναντάται στα δυτικά μέρη του νησιού συν το αρχιπέλαγος των νησιών Natuna. Θα το βρούμε τόσο σε γλυκά, όσο και υφάλμυρα νερά σε παράκτιες περιοχές και μαγκρόβιους βάλτους και σε άλλες περιοχές της Ασίας. Μέγεθος : Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 2,5 έως 3,5 εκατοστά. Συντήρηση στο ενυδρείο PH : 7 – 8,5 (ιδανικά: 8,2) KH :9 - 19 °dKH GH :9 - 19 °dGH Θερμοκρασία : 22-28 °C (ιδανικά: 23°C ) Λίτρα : Ένα ενυδρείο μήκους 40 εκατοστών και πλάτους άνω των 30 εκατοστών θα μπορούσε να φιλοξενήσει μια ομαδούλα των 6 ατόμων. Σε λίτρα θα λέγαμε από 40 και άνω είναι τα ελάχιστα για αυτό το είδος. Κοινωνική συμπεριφορά : Συνήθως φιλοξενούνται σε species ενυδρεία καθώς δεν είναι τα ιδανικότερα ψάρια για τα κοινωνικά ενυδρεία. Τα αρσενικά του είδους θα προστατεύσουν με σθένος την περιοχή τους για αυτό πρέπει να φιλοξενούμε μια ομάδα των 6 και άνω ατόμων για να μοιράζεται η επιθετικότητα τους και για να γίνονται πιο τολμηρά ώστε να παρατηρούμε τις συμπεριφορές τους. Διαχωρισμός φύλου : Τα αρσενικά είναι πιο λεπτά από τα θηλυκά και η κίτρινες λωρίδες τους πλησιάζουν το πορτοκαλί χρώμα ενώ την περίοδο της αναπαραγωγής είναι κόκκινες. Διακόσμηση ενυδρείου : Του αρέσουν οι κρυψώνες. Βυθός από χαλικάκι ή άμμο αναμεμιγμένο με αραγωνίτη, πέτρες, ξύλα, και φυτά που αντέχουν στις σκληρότητες είναι ο ιδανικός διάκοσμος για αυτό το είδος Ζώνη Κολύμβησης : Θα προτιμήσει τον βυθό αλλά θα το δούμε να κολυμπά και σε όλη την στήλη του νερού. Διατροφή : Προτιμά μικρές ζωντανές τροφές όπως Artemia, Daphnia κλπ. Αποξηραμένες τροφές του εμπορίου δύσκολα να καταναλωθούν. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο : έως 5 έτη Ιδανικοί Συγκάτοικοι : Όπως είπαμε και παραπάνω είθισται να μπαίνουν σε ενυδρεία ενός είδους. Υποείδη και υβρίδια : Δεν έχουν αναφερθεί. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο : Αναπαράγεται σε μικρές σπηλιές. Το αρσενικό θα επιλέξει μια τοποθεσία και θα ψάξει να βρει ένα δεκτικό θηλυκό όπου και θα την παρασύρει στην σπηλιά για την αναπαραγωγή. Το θηλυκό θα γεννήσει 150-200 αυγά και θα απομακρυνθεί από την σπηλιά. Το αρσενικό θα αναλάβει την γονιμοποίηση, την φροντίδα, και την φύλαξη τους. Μέτα από 7 με 9 ημέρες τα αυγά θα εκκολαφθούν. Στην αρχή ο γόνος για να τραφεί θα χρειαστεί μικροσκοπικές τροφές όπως το Paramecium ή το Brachionus μέχρι να αποκτήσει ικανό μέγεθος ώστε να τραφεί με Artemia. Γενικές πληροφορίες : Δεν θα πρέπει να ξεχνούν όσοι τα φιλοξενούν σε ενυδρεία γλυκού νερού ότι ζουν και σε υφάλμυρο όποτε κατά περιόδους καλό θα ήταν να προσθέτουμε 2 γραμμάρια ενυδρειακό αλάτι ανά λίτρο στο νερό τους . Πηγές : https://www.seriouslyfish.com/species/brachygobius-doriae/ https://en.wikipedia.org/wiki/Brachygobius_doriae https://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=279976 Συντάκτης : @marinos Επιμέλεια δημοσίευση : @SOTIRIS @Aquazone Project Team

Επιστημονικό Όνομα: Archocentrus nigrofasciatus Κοινές Ονομασίες: Convict Cichlid, Zebra Cichlid Ελληνικό Όνομα: Κατάδικος - Convict Τάξη : Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Γένος : Amatitlania Μέγεθος: Το αρσενικό φτάνει συνήθως τα 15 εκατοστά και το θηλυκό τα 12 εκατοστά Βιότοπος: Προέρχεται, κυρίως, από την Κεντρική Αμερική (Γουατεμάλα, την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Νικαράγουα, την Κόστα Ρίκα και τον Παναμά ) Συντήρηση στο ενυδρείο: PH: 6.5-7.5 pH (Ιδανικά: 6.8 ) KH: 9- 20 KH GH: 10-20°dGH (Ιδανικά: 15°dGH ) Θερμοκρασία: 24-28°C (68-82°F ) Λίτρα: Γύρω στα 150 λίτρα (minimum) για ένα ζευγάρι με ελάχιστο μήκος ενυδρείου τα 90 εκατοστά. Κοινωνική συμπεριφορά: Κατά την διάρκεια του ζευγαρώματος γίνεται πολύ επιθετικό με τα άλλα ψάρια του ενυδρείου μιας και είναι από τους ποιο προστατευτικούς γονείς για αυτό καλό είναι να διατηρείται σε species ενυδρεία . Βέβαια σε πολύ μεγάλα ενυδρεία είναι εφικτή η συγκατοίκηση τους με άλλες μεγάλες κιχλίδες της Αμερικής Διαχωρισμός φύλου: Ο διαχωρισμός του φύλλου είναι αρκετά εύκολος. Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα, σε μέγεθος, απ' τα θηλυκά και με λιγότερο έντονες αποχρώσεις. Επίσης το αρσενικό έχει πολύ μεγαλύτερα ραχιαία και πρωκτικά πτερύγια και μια πιο "απότομη" δομή του μετώπου. Διακόσμηση ενυδρείου: Καλό θα ήταν το ενυδρείο να έχει βυθό αποτελούμενο από χαλαζιακή άμμο. Πέτρες, ξύλα, ρίζες και φυτά είναι απαραίτητα ώστε να δημιουργούνται αρκετές κρυψώνες. Συνήθως, κάτω από πέτρες ή άλλα διακοσμητικά, πολύ πιθανό, να βρείτε ένα ζευγάρι το οποίο θα σκάβει για να δημιουργήσει τη φωλιά του. . Διατροφή: Είναι παμφάγο . Τρώει ζωντανές και κατεψυγμένες τροφές (όπως bloodworms), καθώς και νιφάδες ή Cichlid pellets ("σφαιρίδια" για κιχλίδες) Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Σε συνθήκες αιχμαλωσίας έχει αναφερθεί ότι μπορούν να ζήσουν μέχρι και 8 - 10 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Σε μικρά ενυδρεία δεν θα ανεχτούν κανένα άλλο ψάρι . Καλό θα ήταν να συγκατοικούν μαζί με ψάρια ίδιου και μεγαλύτερου μεγέθους και με ίδιες απαιτήσεις σε "παραμέτρους" νερού σε ενυδρεία άνω των 400 λίτρων. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα Convict, αναπαράγονται σχετικά εύκολα. Ωριμάζουν σεξουαλικά από την ηλικία των 16 εβδομάδων. Αναπαράγονται μέσα σε "σπηλιές" (για αυτό και θα χρειαστείτε μπόλικες κρυψώνες στο ενυδρείο σας) και γεννούν τα αυγά τους, συνήθως, σε λείες πέτρες όπου και τις επιτηρούν συνεχώς. Τα αυγά, εκκολάπτονται συνήθως τις επόμενες 3-4 ημέρες μετά την γονιμοποίηση τους. Κατά το διάστημα αυτό, οι γονείς απομακρύνουν τους οποιαδήποτε απειλή για την φωλιά . Επίσης, οι γονείς, για να οξυγονώσουν τα αυγά, στέλνουν νερό κατά πάνω τους με την συνεχή κίνηση των πτερυγίων τους. Γενικές πληροφορίες: Τα Convict είναι αρκετά εύκολα ψάρια στην διατήρηση τους και πολύ δημοφιλή . Αναπαράγονται γρήγορα και εύκολα σε ενυδρεία με σωστές παραμέτρους. Το είδος αυτό είναι ιδανικό για αρχάριους -κι όχι μόνο- χομπίστες και ιδιαίτερα κατάλληλο για όσους θέλουν να φιλοξενήσουν στο ενυδρείο τους τι πρώτες τους Αμερικανικές κιχλίδες. Είναι επίσης ένα αρκετά ανθεκτικό είδος και αυτό το καθιστά "εύκολο" ψάρι. Είναι λάθος άλλα αρκετοί το φιλοξενούν σε ενυδρεία με Αφρικανικές κιχλίδες . Συντάκτης: @marinos Επιμέλεια: @SOTIRIS Πηγές και φωτογραφίες από: https://www.seriouslyfish.com/species/amatitlania-nigrofasciata/ https://www.fishkeepingworld.com/convict-cichlid/ https://en.wikipedia.org/wiki/Convict_cichlid

Επιστημονικό Όνομα: Nannacara anomala (Regan, 1905) Κοινές ονομασίες: Golden dwarf cichlid, Golden eye cichlid Ελληνικό Όνομα: - Τάξη : Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Γένος : Nannacara Μέγεθος: 6,5-8 εκατοστά για τα αρσενικά και 3-4 εκατοστά για τα θηλυκά. Βιότοπος: Nότια Αμερική (Rio Aruka Γουιανα και Rio Marowinje Σουριναμ). Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 6-7.5 (ιδανικά 6.7) KH: 3-8 °dKH GH: 2-20 °dGH Θερμοκρασία: 22- 25 °C Λίτρα: 70-80 λίτρα για ένα χαρέμι ( 1 αρσενικό, 2 θηλυκά ) με την προϋπόθεση πως θα είναι τα μοναδικά ψάρια στο ενυδρείο. Από την στιγμή που κι άλλα ψάρια, του είδους ή και μη, βρίσκονται στο ενυδρείο θα πρέπει να επεκταθούμε σε μήκος και λίτρα! Κοινωνική συμπεριφορά: Ειρηνική νανοκιχλίδα που όμως θα γίνει επιθετική κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής. Μπορεί να συνυπάρξει εύκολα σε κοινωνικό ενυδρείο με ψάρια του ιδίου μεγέθους και χαρακτήρα, εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής όπου και γίνεται ιδιαίτερα επιθετικό! Διαχωρισμός φύλου: Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα από τα θηλυκά και με πιο πολλά χρώματα. Το πάνω μέρος του κορμιού είναι καφετί ενώ το κάτω σε αποχρώσεις του κόκκινου, μπλε και πράσινου. Επίσης φέρουν την χαρακτηριστική επέκταση στο ραχιαίο πτερύγιο που έχουν αρκετές νανοκιχλίδες. Οι θηλυκές έχουν χρυσαφί προς καφετί χρώμα με μια χαρακτηριστική μαύρη λωρίδα κατά μήκος του σώματος. Χαρακτηριστικό του θηλυκού είναι πως κατά την περίοδο της αναπαραγωγής στο σώμα του σχηματίζεται ένα σχέδιο σαν σκακιέρα! Διακόσμηση ενυδρείου: Φυτά, ξύλα, φύλλα και πέτρες, που σχηματίζουν σπηλιές για τις γέννες και κρυψώνες για τα ψάρια, είναι απαραίτητα στο ενυδρείο αλλά και ο ελεύθερος χώρος για να κολυμπήσει. Άμμος είναι η καλύτερη επιλογή για το βυθό αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και λεπτόκοκκο χαλίκι. Ζώνη κολύμβησης: Πυθμένας ενυδρείου και μέση. Κατά την περίοδο του ταΐσματος ανεβαίνει στα ανώτερα στρώματα του ενυδρείου. Διατροφή: Τα Νannacara anomala είναι εν γένει σαρκοφάγα. Στην φύση τρέφονται κυρίως με σκουλήκια και έντομα. Στο ενυδρείο θα δεχθούν σχεδόν κάθε είδος τροφής αν και λατρεύουν την ζωντανή. Καλό είναι να τους παρέχουμε ποικιλία τροφών από flakes, ζωντανή, κατεψυγμένη αλλά και φυτική τροφή. Έχει παρατηρηθεί πως ψάρια που τρέφονταν μόνο με flakes δεν παρουσίασαν ιδιαίτερη ανάπτυξη και χρώματα. Από την άλλη μεριά εάν δώσουμε στα ψάρια κατεψυγμένη τροφή κυρίως θαλασσινής προέλευσης θα δούμε τα χρώματα τους τα οποία είναι πολύ εντυπωσιακά. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 5-8 χρόνια αν του προσφερθούν οι κατάλληλες συνθήκες. Ιδανικοί συγκάτοικοι: Τα Nannacara anomala είναι ειρηνικές νανοκιχλίδες που ταιριάζουν σε πολλά ενυδρεία. Μπορούν να διατηρηθούν σε ενυδρείο είδους ή ακόμη και σε κοινωνικό. Καλό είναι να αποφεύγονται μεγάλα ψάρια που πιθανόν να τα φοβίζουν ή να τα θεωρήσουν ως τροφή. Κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής μπορεί να γίνουν αρκετά επιθετικά οπότε καλό είναι είτε το ενυδρείο να είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να δώσει χώρο στα υπόλοιπα ψάρια να απομακρυνθούν, είτε να κρατούνται μόνα τους για εκείνη την περίοδο. Καλό είναι να μην τα διατηρούμε και με άλλες νανοκιχλίδες γιατί θα υπάρχει πρόβλημα στην οριοθέτηση της περιοχής. Υποείδη και υβρίδια: - Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Σχετικά εύκολο ψάρι στην αναπαραγωγή το οποίο γεννάει στα όρια των ανεκτών θερμοκρασιών (26-28 °C) και σε ph 6-7,5. Η γέννα πραγματοποιείται σε σπηλιές ή εσοχές ή ακόμη και σε πλατιές επιφάνειες. Συνήθως το θηλυκό φυλάει τα αυγά και γίνεται αρκετά επιθετικό προς το αρσενικό σε σημείο που μπορεί και να το σκοτώσει. Αν το ζευγάρι βρίσκεται σε μεγάλο ενυδρείο, το αρσενικό απομακρύνεται ψάχνοντας μέρη να κρυφτεί. Σε αυτή όμως την περίπτωση θα μπορούσαμε να βάλουμε παραπάνω από ένα θηλυκό, απλά θα πρέπει να δημιουργηθούν υπό-περιοχές στα θηλυκά με διαστάσεις περίπου 40Χ40 εκ. για να μην υπάρχουν αψιμαχίες. Αν το ζευγάρι βρίσκεται σε μικρή γεννήστρα, πρέπει είτε να απομακρύνουμε το αρσενικό, είτε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με αυτή την συμπεριφορά ώστε να αποφύγουμε τυχόν απώλειες. 150 ως 200 αυγά θα γεννηθούν και οι ουρίτσες θα φανούν σε 2-3 ημέρες. Σε 5-7 ημέρες τα μικρά κολυμπούν ελεύθερα καθοδηγούμενα απ την μητέρα. Τα μικρά μπορούν να τραφούν με αρτέμια και άλλους μικροοργανισμούς από την πρώτη στιγμή που θα κολυμπήσουν, και μεγαλώνουν γρήγορα. Γενικές πληροφορίες: Τα Nannacara anomala είναι μια πολύ όμορφη νανοκιχλίδα. Ειρηνική, ανεκτική και ανθεκτική σε συνθήκες νερού, εύκολη στην αναπαραγωγή, δεν σκάβει τον βυθό και δεν τσιμπάει τα φυτά. Είναι ιδανικό ψάρι ακόμη και για αρχάριους. Αν περισσότερα από ένα αρσενικά βρίσκονται στο ενυδρείο, θα ανταγωνιστούν για την κυριαρχία. Αυτό θα πραγματοποιηθεί μέσω επίδειξης έντονων χρωμάτων, ανασηκώματος των ραχιαίων πτερυγίων, χτυπήματος των ουρών και με κλείδωμα των σιαγόνων. Τα δευτερεύοντα αρσενικά, για να αποφύγουν τυχόν διενέξεις με το κυρίαρχο αρσενικό, συχνά μεταμορφώνονται σε θηλυκά (χρώμα και μέγεθος). Έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στα νιτρικά άλατα και καλό θα ήταν να προσέχουμε να μην υπερβαίνουν τα 30 ppm! Δεν θα τα βρούμε εύκολα σε καταστήματα. Φωτογραφία από @panos nts Nannacara anomala female Συντάκτης: @Sturm Επιμέλεια-δημοσίευση: @marinos @SOTIRIS Πηγές: seriously fish fishprofile Προσωπική εμπειρία των μελών

Επιστημονικό Όνομα: Heros severus (Heckel, 1840). Κοινές ονομασίες: Hero cichlid,Severum Ελληνικό Όνομα: - Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Γένος: Heros Μέγεθος: Ποικίλει απο15 ως 25 εκατοστά Βιότοπος: Νότια Αμερική (Orinoco, Rio Negro). Βρίσκεται σε λίμνες με πολύ χαμηλή ροή νερού. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 6-7 KH: - GH: 2-8 °dGH Θερμοκρασία: 23-29 °C (Ιδανικά: 26°C) Λίτρα: Ένα ζευγάρι μπορεί να φιλοξενηθεί σε τουλάχιστον 200 λίτρα ενυδρείο με ιδιαίτερη έμφαση στο μήκος. Σε περίπτωση που υπάρχουν και άλλα ψάρια στο ενυδρείο τότε θα πρέπει να επεκταθούμε κατά πολύ σε λίτρα. Κοινωνική συμπεριφορά: Μέτριας επιθετικότητας, και σχετικά εύκολη στην συγκατοίκηση της με άλλες μεγάλες Αμερικανικές κιχλίδες. Διαχωρισμός φύλου: Ο διαχωρισμός του φύλου είναι αρκετά δύσκολος. Συνήθως, τα αρσενικά είναι πιο μεγάλα σε μέγεθος και έχουν πιο έντονα χρώματα. Διακόσμηση ενυδρείου: Πέτρες και ρίζες θα ήταν το πιο ιδανικό για τη διακόσμηση του ενυδρείου. Για υπόστρωμα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε άμμο ή πολύ ψιλό χαλικάκι. Ζώνη κολύμβησης: Σε όλο το ενυδρείο άλλα ιδιαίτερα αλλά θα προτιμήσει το μέσο του ενυδρείου. Διατροφή: Η Heros severus είναι σαρκοφάγο ψάρι και στη φύση τρέφεται με σκουλήκια και έντομα. Στο ενυδρείο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τη διατροφή της omnivore, pellet foods, flake foods και διάφορα λαχανικά όπως κολοκύθια, μπιζέλια και μαρούλια. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 5-10 χρόνια. Ιδανικοί συγκάτοικοι: Μπορούν να συγκατοικήσουν με άλλες κιχλίδες μέτριας επιθετικότητας όπως Firemouth, Blue Acara, αλλά θα πρέπει να επεκταθούμε πολύ σε λίτρα.. Υποείδη και υβρίδια: Δεν έχουν αναφερθεί. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Μια επιτυχημένη αναπαραγωγή θα επιτευχθεί με ph γύρω στο 6,2. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής το ζευγάρι μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικό ως προς τα υπόλοιπα ψάρια του ενυδρείου. Συγκεκριμένα το θηλυκό θα γεννήσει τα αβγά (200 με 700 ) πάνω σε μια επίπεδη πέτρα που θα έχουμε προβλέψει να βάλουμε και το αρσενικό θα τα γονιμοποιήσει . Από την στιγμή εκείνη και μέχρι τα αβγά να γίνουν γόνος δηλαδή στις επόμενες 3 με 5 ημέρες θα επιτεθούν σε όποιον πλησιάσει στην περιοχή. Στην συνέχεια θα πάρουν το γόνο και θα τον μεταφέρουν σε έναν λάκκο που θα έχουν σκάψει ήδη. Ο γόνος το πολύ σε μια εβδομάδα θα μπορεί να κολυμπήσει ελεύθερα και να τραφεί μόνος του με αρτέμια ή και τριμμένα flakes. Γενικές πληροφορίες: Το severum σε γενικές γραμμές είναι μια ήρεμη κιχλίδα που αρέσκεται να ανοίγει λακκούβες στην άμμο. Στο ενυδρείο δύσκολα θα δεχτούν φυτά εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις όπως java fern ή καμιά anubia. Μεγαλώνουν γρήγορα και για αυτό θα πρέπει να έχουμε από την αρχή μεγάλο ενυδρείο για να φιλοξενήσουμε . Συντάκτες: @JOHN1801 @corto maltese πηγές και φωτογραφίες: wikipedia aquatic community cichlid forum live aquaria, aquahobby

Επιστημονικό Όνομα: Cichlasoma octofasciatum (Regan, 1903). Κοινές ονομασίες: jack dempsey Ελληνικό Όνομα: - Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Μέγεθος: Σε ιδανικές συνθήκες σε μεγάλα ενυδρεία μπορεί να φτάσει έως και 25 εκατοστά το αρσενικό και 20 εκατοστά το θηλυκό . Βιότοπος: Το Dempsey προέρχεται από την Κεντρική Αμερική, την Ονδούρα, τη Γουατεμάλα και το Γιουκατάν . Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 6.5-8 (Ιδανικά 7.0 - 7.5) KH: 5-12 GH: 9-20 Θερμοκρασία: 22-28 °C (Ιδανικά 25°C) Λίτρα: Ένα ενυδρείο τουλάχιστον 240 λίτρων με αρκετό μήκος είναι κατάλληλο για ένα ζευγάρι. Από εκεί και πέρα όσο μεγαλύτερο χώρο προσφέρουμε τόσο καλύτερα για το ψάρι μας . Κοινωνική συμπεριφορά: Μέτριας επιθετικότητας κιχλίδα η οποία κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής μπορεί να γίνει αρκετά επιθετική με τα υπόλοιπα ψάρια του ενυδρείου. Μπορεί να συγκατοικήσει με άλλα ημιάγρια ψάρια ίδιου μεγέθους σε ένα κοινόβιο ενυδρείο, αλλά θα κοιτάξει πρώτα να κυριαρχήσει, ειδικά στο μέρος το οποίο έχει επιλέξει για την ηρεμία του. Διαχωρισμός φύλου: Το αρσενικό είναι αρκετά μεγαλύτερο από το θηλυκό και έχει πιο μυτερό το ραχιαίο πτερύγιο. Κάποιες φορές έχει μια μαύρη κηλίδα στο σώμα του. Το θηλυκό έχει κάποιες μικρές κηλίδες κοντά στα βράγχια και το χρώμα του είναι πιο θαμπό σε αντίθεση με το αρσενικό . Διακόσμηση ενυδρείου: Το ενυδρείο θα ήταν καλό να έχει αρκετές σπηλιές από πέτρες και ψιλή άμμο στον πυθμένα. Επίσης μπορούμε να έχουμε κάποια πολύ ανθεκτικά φυτά τα οποία θα πρέπει είναι δεμένα σε κάποια πέτρα ή ρίζα, διότι έχουν την ικανότητα να σκάβουν και να ξεριζώνουν όπως οι περισσότερες μεγαλόσωμες κιχλίδες. Ζώνη κολύμβησης: Κυρίως στο κάτω, αλλά και στο μέσο του ενυδρείου. Διατροφή: Η Dempsey είναι παμφάγα κιχλίδα. Μπορούμε να ταΐσουμε όλων των ειδών τις τροφές (πέλλετ, flakes, κατεψυγμένη) αλλά θα τιμήσει σίγουρα και την ζωντανή. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8-10 χρόνια σε κατάλληλες συνθήκες Ιδανικοί συγκάτοικοι: Άλλες μεγάλες Αμερικανικές κιχλίδες Υποείδη και υβρίδια: Εlectric blue Dempsey. Είναι μια παραλλαγή αυτού του ψαριού η οποία είναι μικρότερη σε μέγεθος και πιο λεπτή. Επίσης δεν είναι τόσο άγρια και το κόστος της είναι αρκετά μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα Dempsey. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Η αναπαραγωγή στο ενυδρείο δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, αν οι συνθήκες του νερού και το στήσιμο του ενυδρείου είναι κατάλληλα. Οι Dempsey θα ετοιμάσουν το χώρο στον οποίο θα γεννήσουν τα αυγά τους. Θα σκάψουν την άμμο και θα δημιουργήσουν ένα λαγούμι στο οποίο το θηλυκό θα τοποθετήσει τα αυγά (περίπου 500). Μετά είναι η σειρά του αρσενικού ο οποίος θα περάσει από επάνω τους για να τα γονιμοποιήσει. Σε 3-4 μέρες τα αυγά θα αρχίσουν να σκάνε. Από την στιγμή που θα γεννήσει το θηλυκό είναι πολύ δύσκολο να περάσει κάποιο άλλο ψάρι από εκεί γύρω αφού οι γονείς γίνονται υπέρ προστατευτικοί. Γενικές πληροφορίες: Οι κιχλίδες αυτές πήραν την κοινή τους ονομασία από ένα επαγγελματία πυγμάχο, τον Јаck Dempsey, λόγω του εριστικού χαρακτήρα τους. Οι Jack Dempsey έχουν γενικά γκρι, μωβ ή βαθύ καφέ χρώμα με μαύρες κηλίδες και γραμμές στην πλάτη τους. Αν παρατηρήσουμε τα χρώματα να ξεθωριάζουν πρέπει να προβληματιστούμε, διότι αυτό θα σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά στο περιβάλλον του ψαριού ή ότι κάποια τιμή στο νερό έχει αλλάξει. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να καταλάβουμε και να προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό στο ενυδρείο μας για να επανέρθει το ψάρι στην φυσιολογική του κατάσταση. Συντάκτες: @george13 @corto maltese Πηγές και φωτογραφίες : American aquarium seriously fish animals.pawnation practicalfishkeeping.co.uk

Επιστημονικό όνομα: Uaru amphiacanthoides Κοινές Ονομασίες: Triangle cichlid, Uaru, Poor man's discus, Chocolate cichlid και Waroo Ελληνικό Όνομα: - Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Βιότοπος: Προέρχεται, κυρίως, από την Νότια Αμερική, Βραζιλία. Ζει στον Αμαζόνιο μέχρι το Solimaes River περνώντας από τους ποταμούς Japura River και Tapajos River.Συναντάται και στον κάτω ρου του Rio Negro. Μέγεθος: Γύρω στα 30 εκατοστά (το τελικό μέγεθός τους) στην φύση, στο ενυδρείο συνήθως 5 εκατοστά μικρότερο. Συντήρηση στο ενυδρείο: PH: 5-8 ( οι πηγές διαφέρουν πολύ μεταξύ τους σε αυτό το κομμάτι αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι τροπικό ψάρι προερχόμενο από νερά με χαμηλό ph σε γενικές γραμμές ) KH: GH: 5-12 Θερμοκρασία: 26-30°C Λίτρα: 200 λίτρα (minimum) για ένα ζευγάρι, 400 λίτρα ή και μεγαλύτερο για περισσότερα. Κοινωνική συμπεριφορά: Σχετικά ειρηνικό ψάρι που μπορεί όμως να γίνει επιθετικό κατά την διάρκεια του ταΐσματος προς όλους τους συγκατοίκους του ενυδρείου. Διαχωρισμός φύλου: Όπως οι περισσότερες κιχλίδες Αμερικής είναι δύσκολος ο διαχωρισμός, και είναι εφικτός μόνο σε ενήλικα ψάρια, με τα αρσενικά να είναι μεγαλύτερα σε μέγεθος, απ' τα θηλυκά. Επίσης η γενετική κύστη ( genital papila ) στο αρσενικό είναι μεγαλύτερη. Κάποια άλλα χαρακτηριστικά που έχουν ειπωθεί είναι πως τα θηλυκά και μόνο έχουν κόκκινα μάτια και τα αρσενικά αναπτύσσουν καμπούρα στον αυχένα. Διακόσμηση ενυδρείου: Το ενυδρείο μπορεί να έχει άμμο ή χαλίκι, πέτρες, ξύλα, ρίζες για να προσφέρουν κρυψώνες . Αν και απολαμβάνει το φυτεμένο ενυδρείο καλό θα ήταν να αποφύγετε τα φυτά γιατί είναι μέρος της διατροφής του αν και έχει αναφερθεί ότι αρνείται να φάει java fern, java moss και anubias . Καλό θα ήταν, επίσης, να αποφεύγετε τα πλαστικά φυτά γιατί έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο να τα μπερδεύει για αληθινά και να τα μασουλάει. Επίσης κάτι άλλο που έχει αναφερθεί είναι να μασουλάει και ξύλο αλλά λίγα είναι γνωστά για αυτή του την συνήθεια. Διατροφή: Το ψάρι θεωρείται παμφάγο αλλά κύριο λόγο στην διατροφή του παίζουν οι φυτικές ουσίες όπως μαρούλι, αγγούρι, αρακάς και σπιρουλίνα .Κατά τα άλλα μπορείτε να το ταΐσετε τροφή για δίσκους, καρδιά βοδινού, bloodworms, cichlid pellets και ζωντανή τροφή. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Με σωστές και σταθερές συνθήκες, μπορούν να ζήσουν 8-10 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Τα Uaru ζουν σε υψηλές θερμοκρασίες όπως οι δίσκοι έτσι οι συγκάτοικοι πρέπει να πληρούν αυτήν την προϋπόθεση. Κατά τα άλλα μπορεί να συμβιώσει με άλλες ειρηνικές κιχλίδες όπως Pterophyllum scalare, Δίσκοι και Heros efasciatus, με Rodostomus , Pleco, Γεωφάγους και Mikrogeophagus ramirezi! Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα Uaru είναι αρκετά δύσκολο ψάρι προς αναπαραγωγή. Διάφοροι χομπίστες έχουν αναφέρει πώς έχουν καταφέρει να πετύχουν αναπαραγωγή και σε μαλακό αλλά και σε σκληρό νερό με τιμές από 6,5 ως 8. Γεννάνε τα αυγά τους, συνήθως, σε λείες επιφάνειες ή επίπεδα βραχάκια στον βυθό όπου και τα επιτηρούν συνεχώς οι γονείς. Η θηλυκιά γεννάει 100-800 αυγά, τα οποία εκκολάπτονται συνήθως μέσα σε τέσσερις ημέρες περίπου. Κατά το διάστημα αυτό, οι γονείς απομακρύνουν τους εισβολείς και διάφορες άλλες απειλές από τη φωλιά. Σε γενικές γραμμές δεν διαφέρουν και πολύ από ένα ζευγάρι Δίσκων στο θέμα αυτό. Τα μικρά μεγαλώνουν γρήγορα και σε λιγότερο από δύο μήνες είναι περίπου 5 εκατοστά. Γενικές πληροφορίες: Από προσωπική εμπειρία θα ήθελα να πω ότι αυτό το ψάρι είναι ιδιαίτερο με μεγάλη νοημοσύνη και στοργή προς τον ιδιοκτήτη του! Απολαυστική στιγμή όταν, αφού ενηλικιωθεί και σας συνηθίσει, θα σας πλησιάζει και θα σας αφήνει να το χαϊδεύετε! Μεγαλώνει σχετικά γρήγορα. Μεγάλο ψάρι που θέλει αρκετά λίτρα, κινητικό μέσα στο ενυδρείο σε όλα τα επίπεδα του! Μια από τις πιο θεαματικές στιγμές του ψαριού είναι κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής όπου το σημάδι στα πλευρά του μεγαλώνει και γίνεται πιο σκούρο και τα μάτια του φωτίζονται με έντονο κόκκινο χρώμα. Συγγενικό με τον γνωστό μας Δίσκο θέλει καλή ποιότητα νερού και προτιμά να ζει σε ομάδες παρά μοναχό του. Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο ψάρι αλλά δεν θεωρείται και εύκολο. Τέλος το συγκεκριμένο ψάρι δεν είναι ευρέως διαδεδομένο και δεν το βρίσκετε εύκολα στα μαγαζιά Συντάκτης: @Sturm Φωτογραφίες: @Γιάννης σπαρτ Επιμέλεια δημοσίευση: @SOTIRIS @marinos

Επιστημονικό Όνομα: Ancistrus dolichopterus (Kner, 1854) Κοινές Ονομασίες: L183, Starlight Bristlenose Catfish Ελληνικό Όνομα: Γατόψαρο Τάξη: Siluriformes Οικογένεια: Loricariidae Μέγεθος: Αρσενικά 12 εκατοστά - Θηλυκά 10 εκατοστά (SL). Βιότοπος: Νότιος Αμερική, ανώτερα και μεσαία τμήματα της κοίτης του Αμαζόνιου, βρέθηκαν στον ποταμό Negro, κάτω Trombetas, Tefe, τη Madeira και Tapajos. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 4-6,5 (Ιδανικά: 5,5) KH: - GH: 1-5°dGH (Ιδανικά: κάτω του 4°dGH) Θερμοκρασία: 23-28°C (Ιδανικά: 26°C) Λίτρα: 50 με 60 λίτρα. Κοινωνική συμπεριφορά: Είναι κτητικά προς την περιοχή τους, αλλά η περιοχή που διεκδικούν δεν είναι μεγάλη. Ανήκει στα μεσαία σε μέγεθος είδη Ancistrus και έτσι η ομάδα που προτείνεται είναι 3 ψάρια 1 αρσενικό 2 θηλυκά σε 80 λίτρα. Το ελάχιστο όμως είναι 50 με 60 λίτρα για ένα ζευγάρι κι εφόσον πρόκειται για τα μοναδικά είδη βυθού. Μπορούν να συγκατοικήσουν με κάθε είδος βυθόψαρου,εφόσον οι συνθήκες νερού είναι κατάλληλες και υπάρχουν οι απαραίτητες σωστές κρυψώνες για όλους. Διαχωρισμός φύλλου: Τα ενήλικα αρσενικά έχουν "μουστάκια", δηλαδή διάφορες μικρές αποφύσεις πάνω από το στόμα και κατά μήκος του κεφαλιού τους. Τα θηλυκά επίσης μπορεί να έχουν μουστάκια, αλλά μόνο περιμετρικά του στόματός τους, χωρίς να αναπτύσσονται προς το κεφάλι. Διακόσμηση ενυδρείου: Θα προτιμήσουν πολλές κρυψώνες και σκιερά μέρη. Ως διακόσμηση πρέπει να υπάρχουν σπηλιές ή κάποιου είδους καταφύγιο,ώστε να κρύβονται και να αναπαράγονται. Τα φυτά και η λεπτόκοκκη άμμος είναι προαιρετικά, όμως καλό είναι να υπάρχουν. Ζώνη Κολύμβησης: Βυθός ενυδρείου και όπου μπορούν να βρουν κρυψώνες. Διατροφή: Τρέφονται στη φύση με άλγη και φρούτα. Στο ενυδρείο μπορούμε να τα ταΐζουμε το ίδιο με φρέσκα λαχανικά και φρούτα, αλλά και καλής ποιότητας ταμπλέτες άλγης. Γενικά καλό είναι η τροφή να είναι σε μορφή βυθιζόμενης ταμπλέτας, ενώ τα λαχανικά και τα φρούτα να τα τοποθετούμε έτσι ώστε να βυθίζονται (είτε πιασμένα με λαστιχάκι σε κάποια πέτρα, είτε σε ειδικά clips για λαχανικά που πωλούνται στα ενυδρειακά καταστήματα, είτε σε ένα προϊόν που είναι από χειρουργικό ανοξείδωτο ατσάλι και λέγεται screwcumber). Τα λαχανικά που θα μπορούσαμε να τους δώσουμε είναι το αγγούρι, μπρόκολο, σπανάκι, κολοκύθι, καρότο, μαρούλι, λάχανο, πατάτα, γλυκοπατάτα, πράσινα φασολάκια (χωρίς το εξωτερικό φλούδι), αρακάς, κουνουπίδι (αν δεν σας ενοχλεί η μυρωδιά του) και φρούτα όπως μάνγκο, μπανάνα (για λίγη ώρα όμως, γιατί λερώνει πολύ το νερό), παπάγια, πεπόνι και άλλα. Τα σκληρά λαχανικά όπως καρότο, πατάτα, μπρόκολο, σπανάκι, λάχανο, φασολάκια, αρακάς, κουνουπίδι κλπ, χρειάζονται ελαφρύ ζεμάτισμα σε σκέτο βραστό νερό για 2-3 λεπτά. Όλα τα φρούτα και λαχανικά πρέπει να είναι πολύ καλά πλυμένα και καθαρισμένα. Αφήνουμε τα λαχανικά και τα φρούτα τόση ώρα μέσα στο ενυδρείο, ανάλογα το μέγεθος του ενυδρείου, την φίλτρανση του, το είδος του λαχανικού αλλά και το αν το έχουμε ζεματίσει πριν. Συνήθως 12 ώρες ειναι αρκετές για να φαγωθεί η τροφή. Σε κάποια φρούτα όπως η μπανάνα που διαλύεται γρήγορα και λερώνει το νερό , καλό είναι να την αφήνουμε λιγότερο μέσα στο ενυδρείο πχ 2-3 ώρες και να προτιμάμε να ταΐζουμε ρυπαρή τροφή λίγο πριν την αλλαγή νερού. Τα ζεματισμένα λαχανικά διαλύονται πιο γρήγορα και πρέπει να αφαιρούνται πιο σύντομα από τα ωμά, τα οποία μπορούν να παραμείνουν και 24-48 ώρες μέσα στο ενυδρείο, ανάλογα και τους προηγούμενους παράγοντες. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8-10 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Κοινωνικά ψάρια που μπορούν να ζήσουν στις ίδιες συνθήκες. Λόγω της κτητικότητας της περιοχής τους μπορούν να συγκατοικήσουν με κάθε είδος βυθόψαρου,εφόσον υπάρχουν οι απαραίτητες κρυψώνες για όλους. Υποείδη και υβρίδια: Πιθανόν να υβριδίζουν με τα cf. cirrhosus και με άλλα είδη Ancistrus. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα Ancistrus dolichopterus, όπως και τα περισσότερα pleco, θα γεννήσουν μέσα σε σπηλιές. Σπηλιές πρέπει να τους παρέχονται σε διάφορα μεγέθη, έτσι ώστε ο αρσενικός να επιλέξει σε ποια θα ζευγαρώσει. Οι συνθήκες αναπαραγωγής είναι πολύ χαμηλό PH (5-5.5) και σκληρότητες μηδενικές. Στην εποχή αναπαραγωγής προτείνεται ο εμπλουτισμός της τροφής με βιταμίνες που θα βοηθήσουν το θηλυκό στο υγιές μεγάλωμα τον αυγών. Τα αυγά θα σκάσουν μετά από 5 μέρες,κατά τις οποίες ο αρσενικός προσέχει συνέχεια την σπηλιά αερίζοντας την με την ουρά του. Τις πρώτες ημέρες, τα μικρά τρέφονται μόνο από τον λεκιθικό τους σάκο, μετά τα ταΐζουμε τροφές του εμπορίου για μωρά ψαράκια. Όσο περνάνε οι μέρες μπορούμε να τους δώσουμε και φρούτα-λαχανικά. Aναλυτική Αναπαραγωγή Γενικές πληροφορίες: Tα Ancistrus dolichopterus προέρχονται από τον Rio Negro, έναν ποταμό με "μαύρα" νερά (Black Water), με πολύ ψιλόκοκκη άμμο και πολλά ξύλα πεσμένα στον πυθμένα του ποταμού. Η χημεία του νερού, που θα πρέπει να διατηρούνται τα ψάρια, ειδικά αν πρόκειται για άγρια πιασμένα, είναι ιδιαίτερη. Το νερό του ποταμού είναι πάρα πολύ όξινο με PH που πέφτει συχνά κάτω από 5 και με ανύπαρκτη σκληρότητα μιας και τα νερά είναι τελείως καθαρά από ύλες με υπερβολική διαύγεια, παρόλο το μαύρο σκούρο χρώμα τους. Για αυτό τον λόγο η χρήση αντίστροφης όσμωσης ή τύρφης στο ενυδρείο είναι απαραίτητη. Το όνομα Ancistrus προέρχεται από την ελληνική λέξη Άγκιστρον, που σημαίνει γάντζος, και αναφέρεται στα interopercular odontodes, τα πλαϊνά πτερύγια που είναι σαν γάντζοι (η φώτο από άλλο είδος που φαίνονται όμως καθαρά για ποια πτερύγια πρόκειται). Το ειδικό επίθετο (dolichopterus) αναφέρεται στα μακριά του (dolichos=μακρύ) πτερύγια (pteron=πτερύγια) Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από το www.aquahobby.com

Επιστημονικό Όνομα: Julidochromis transcriptus (Matthess, 1959) Κοινές Ονομασίες: Masked Julie, Julidochromis Kissi Ελληνικό Όνομα: Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Γένος: Julidochromis Μέγεθος: Το αρσενικό φτάνει σε μέγεθος τα 7 εκατοστά, ενώ το θηλυκό είναι λίγο μικρότερο. Αποτελεί το μικρότερο είδος σε μέγεθος, από όλα τα είδη julidochromis. Βιότοπος: Ζει σε βραχώδεις περιοχές της Λίμνης Τανγκανίκα, στα βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά κομμάτια της λίμνης, κοντά στην Uvira στο Samazi στο Katoto και το Gombe, σε βάθος από 5 ως 25 μέτρα. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 8-9 KH: 14-20°dKH GH: 12-20°dGH Θερμοκρασία: 24-27°C Λίτρα: Το ελάχιστο που απαιτείται για ένα επιβεβαιωμένο ζευγάρι είναι ένα ενυδρείο 60 λίτρων. Μπορούμε άνετα να το διατηρήσουμε και σε μεγαλύτερα ενυδρεία σαν ζευγάρι, μαζί με άλλα ψάρια, αρκεί να φροντίσουμε να υπάρχει χώρος ώστε να έχει την οριοθετημένη περιοχή του. Κοινωνική συμπεριφορά: Πρόκειται για ήσυχο και ειρηνικό είδος. Μετά την περίοδο αναπαραγωγής όμως νοιάζεται, φροντίζει τους απογόνους του και θα τους υπερασπιστεί με κάθε τρόπο. Διαχωρισμός φύλου: Ο διαχωρισμός του φύλου είναι δύσκολος στο συγκεκριμένο είδος. Το γεγονός ότι το θηλυκό παραμένει λίγο μικρότερο από το αρσενικό ίσως είναι ένα κριτήριο. Για να ξεχωρίσουμε ένα ζευγάρι συνήθως εισάγουμε στο ενυδρείο 5-6 ψάρια του ιδίου είδους και κατόπιν παρατηρώντας συμπεριφορές, αφήνουμε το ζευγάρι στο ενυδρείο και αφαιρούμε τα υπόλοιπα ψάρια. Διακόσμηση ενυδρείου: Όπως σε όλες τις αφρικανικές κιχλίδες, ο βυθός, πρέπει να είναι από άμμο. Απαραίτητη είναι και η τοποθέτηση αρκετών πετρών τοποθετημένων με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούνται πολλές σπηλιές, οι οποίες εσωτερικά να έχουν κάθετες και οριζόντιες επιφάνειες από πέτρες, οι λεγόμενες Shalow Caves. Ζώνη Κολύμβησης: Κινείται στα μεσαία και κατώτερα στρώματα του ενυδρείου κοντά στα βράχια και τις σπηλιές της περιοχής του. Διατροφή: Στη φύση τρέφονται με έντομα, προνύμφες εντόμων και μια ποικιλία ασπόνδυλων οργανισμών. Στο ενυδρείο μας θα δεχτεί τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη σε μορφή flakes, αλλά και κατεψυγμένες τροφές όπως αρτέμια, cyclops και mysis. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Προτιμάται να διατηρείται σε ζεύγη στο ενυδρείο αλλά θα συμβιώσει άνετα με άλλα ειρηνικά είδη της Λίμνης Τανγκανίκα ίδιου περίπου μεγέθους και ομοίων διατροφικών συνθηκών. Καλό είναι να διατηρούμε ΕΝΑ μόνο είδος Julidochromis στο ενυδρείο, αποφεύγοντας έτσι, τον κίνδυνο του υβριδισμού. Υποείδη και υβρίδια: Τα Julidochromis Transcriptus βρίσκονται ελεύθερα στη λίμνη Τανγκανίκα όπου ζουν και άλλα είδη Julidochromis. Ένα από αυτά είναι και το Julidochromis Ornatus το οποίο ζει στο δυτικό κομμάτι της λίμνης. Αυτά τα δύο είδη ΔΕΝ πρέπει να τα διατηρούμε μαζί στο ενυδρείο διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος υβριδισμού. Παρ'όλα αυτά υπάρχει το Julidochromis sp. "Kissi" (Pemba) το οποίο δεν έχει διευκρινιστεί αν αφορά νέο είδος Julidochromis ή είναι φυσική διασταύρωση των ειδών Ornatus και Transcriptus. Επίσης ΔΕΝ θα πρέπει να διατηρούμε στο ίδιο ενυδρείο μαζί, τα είδη Regani και Marlieri, όμοια για να αποφύγουμε τον κίνδυνο υβριδισμού. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Η αναπαραγωγή του είδους έρχεται φυσικά αφού διαχωρίσουμε το φύλο. Δηλαδή αφού τοποθετήσουμε έξι ψάρια του είδους και κατόπιν παρατήρησης, αφήνουμε στο ενυδρείο το ζευγάρι, αφαιρώντας τα υπόλοιπα. Η αναπαραγωγή θα έλθει φυσικά και σχετικά εύκολα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Η εμπειρία από άτομα που έχουν διατηρήσει το συγκεκριμένο είδος, αναφέρει πως το θηλυκό εναποθέτει τα αυγά του σε κάθετες πέτρες εσωτερικά της σπηλιάς στην οποία έχει επιλέξει για φωλιά. Γενικές πληροφορίες: Πρόκειται ίσως για το πιο αγαπητό ψάρι από όλα τα είδη Julidochromis. Ίσως αυτό να οφείλεται στα όμορφα χρώματά του, στο μικρό του μέγεθος στην ενδιαφέρουσα συμπεριφορά του καθώς και στις λίγες απαιτήσεις του. Το αρνητικό με το συγκεκριμένο είδος είναι οι μικρές διαφορές που υπάρχουν στα ψάρια, ανάλογα με την περιοχή στην οποία ζουν. Αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος που κάνει τα είδη αυτά δύσκολα στην αναγνώρισή τους. J.dickfeldi Katete, J.dickfeldi cape Kachese, J.marlieri Magara, J.marlieri Kala, J.marlieri Milima, J.marlieri Halembe, J.marleri Gombe. J.ornatus kiku, J.ornatus Isanga, J.ornatus Pemba, J.ornatus Mbita J.regani Sumbu, J.regani Kerenge, J.regani Chisanse, J.regani cape Nangu, J.regani Malagarasi, J.Transcriptus Kapampa, J.transcriptus Pemba Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τους χρήστες ilouvatar και viciouscircle

Επιστημονικό Όνομα: Xiphophorus maculatus (Günther, 1866) Κοινές Ονομασίες: Platy, Southern Platyfish, moonfish Ελληνικό Όνομα: Πλάτυ Τάξη: Cyprinodontiformes Οικογένεια: Poeciliidae Μέγεθος: Αρσενικά έως 4 εκατοστά TL , Θηλυκά έως 6 εκατοστά TL. Βιότοπος: Συναντάται στην κεντρική Αμερική από το Μεξικό έως τη Γουατεμάλα, σε ρηχά γλυκά ή υφάλμυρα νερά με χαμηλή ροή, στις εκβολές ποταμών προς τον Ατλαντικό. Χώρες της Κεντρικής Αμερικής έχουν αναφέρει την εισαγωγή του platy στα νερά τους και την αύξηση του πληθυσμού του εκεί. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 7-8,3 (Ιδανικά: 7.5-8) KH: - GH: 10-25°dGH (Ιδανικά: 12-18°dGH) Θερμοκρασία: 18-26°C (Ιδανικά: 22-25°C ) Λίτρα: Το λιγότερο 60 λίτρα καθαρά για ένα χαρεμάκι (1 αρσενικό - 3 θηλυκά), λαμβάνοντας υπόψιν ότι σε λίγο καιρό θα αυξηθεί ο πληθυσμός τους, λόγω του ότι κάνουν πολλές γέννες. Κοινωνική συμπεριφορά: Πολύ κοινωνικό ζωοτόκο ψάρι, δεν είναι επιθετικό προς τους υπόλοιπους συγκατοίκους του και ενδείκνυται για κοινωνικά ενυδρεία. Πρέπει να διατηρείται σε χαρέμια, 1 αρσενικό προς 3 θηλυκά, διότι τα θηλυκά στρεσάρονται από το συνεχές κυνήγι των αρσενικών για ζευγάρωμα. Διαχωρισμός φύλου: Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά ίδιας ηλικίας και έχουν πιο στρογγυλεμένο στoμάχι. Τα αρσενικά ξεχωρίζουν από το γονοπόδιο που φέρουν, το οποίο είναι το εδρικό πτερύγιο, που έχει μετασχηματιστεί σε αναπαραγωγικό όργανο. Διακόσμηση ενυδρείου: Νιώθει άνετα σε φυτεμένα ενυδρεία με αρκετό χώρο για κολύμπι. Σε ενυδρεία αναπαραγωγής προτείνεται η ύπαρξη αρκετών φυτών επιφανεία, ώστε να κρύβονται τα νεογέννητα ψάρια. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση υλικών που μειώνουν το PH στο ενυδρείο, όπως ξύλα και ξερά φύλλα. Ζώνη Κολύμβησης: Κολυμπά σε όλες τις ζώνες του ενυδρείου, αλλά συνήθως στο μέσο επίπεδο. Διατροφή: Στην φύση τρέφονται με σκουλήκια, οστρακόδερμα, έντομα και φυτικά κατάλοιπα. Στο ενυδρείο είναι παμφάγο. Δεν είναι απαιτητικό ως προς τη διατροφή του. Τρέφεται με αποξηραμένες τροφές, αλλά καλό θα ήταν να του προσφέρονται λάρβες κουνουπιών, έντομα και φυτικές τροφές, καθώς κάνουν πιο ισχυρό το ανοσοποιητικό του σύστημα και πιο έντονα τα χρώματά του. Επίσης τρέφεται με άλγη. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 3-5 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Είναι ένα ήρεμο ψάρι που μπορεί να συμβιώσει με άλλα ψάρια σε κοινωνικό ενυδρείο. Συγκατοικεί άνετα με άλλα ζωοτόκα ψάρια που έχουν παρόμοιες απαιτήσεις νερού. Πρέπει να αποφεύγονται τα επιθετικά ψάρια. Επίσης δεν πρέπει να διατηρούνται με άλλα είδη “Xiphophorus” καθώς υβριδίζουν. Υποείδη και υβρίδια: Υπάρχουν πολλές ποικιλίες (όπως pepper, wag tail και tuxedo) λόγω των επιλεκτικών διασταυρώσεων που γίνονται εδώ και χρόνια. Έτσι προκύπτουν και οι ποικίλοι χρωματισμοί. Tα platy υβριδίζουν με τους ξιφοφόρους και το υβρίδιο που προκύπτει (ανακαλύφθηκε από τον Ηeckel to 1848, περιγράφεται σαν Xiphophorus sp.), είναι γόνιμο. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Πολύ απλή. Γεννούν ζωντανό γόνο και η εγκυμοσύνη διακρίνεται από τη φουσκωμένη κοιλιά και τη χαρακτηριστική μαύρη τριγωνική περιοχή στο πίσω μέρος της κοιλιάς. Τα ώριμα θηλυκά γεννούν 4 έως 6 εβδομάδες μετά το ζευγάρωμα. Με μία και μόνο γονιμοποίηση μπορούν να κάνουν από 2 έως 6 γέννες. Μπορούν να ζευγαρώσουν και πριν την ωρίμανση τους (που συνήθως γίνεται στους 3 - 4 πρώτους μήνες της ζωής τους). Το σπέρμα αποθηκεύεται από 1 έως 14 μήνες, οπότε μπορεί να γίνει η γέννα αρκετά μετά την συνεύρεση. Έτσι υπάρχει περίπτωση να έχουμε αγοράσει μια θυληκιά η οποία να γεννήσει μόνη της στο ενυδρείο αρκετούς μήνες μετά και χωρίς την παρουσία αρσενικού. Ο αριθμός των νεογέννητων ψαριών είναι 10 έως 50 σε κάθε γέννα. Θα πρέπει να έχουμε καλές συνθήκες και αρκετά φυτά επιφανείας για να κρύβονται τα μικρά ψάρια καθώς τα Platy συνηθίζουν να τρώνε τα μωρά τους. Ιδανική τροφή των μικρών είναι η ζωντανή Artemia και η καλά αλεσμένη τροφή. Γενικές πληροφορίες: Τα Platy είναι ιδανικά ψάρια για αρχάριους. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στα επίπεδα της αμμωνίας καθώς είναι πολύ ευάλωτα. Επίσης προσβάλλονται εύκολα από μεταδιδόμενες ασθένειες, οπότε πρέπει να τους παρέχουμε καλές τροφές για να ενισχύεται το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από την Sabrina (www.aquahobby.com)

Επιστημονικό Όνομα: Danio margaritatus (Roberts, 2007) Κοινές Ονομασίες: Celestial pearl danio (CPD), Galaxy rasbora, Galaxy danio Ελληνικό Όνομα: Τάξη: Cypriniformes Οικογένεια: Cyprinidae Μέγεθος: 2-3 εκατοστά. Βιότοπος: Προέρχεται από την Ασία, από την χώρα Myanmar και συγκεκριμένα από τη λίμνη Inle. Το βρίσκουμε σε πολύ ρηχά νερά μέχρι 1 μέτρο βάθος. Συναντάται και σε βόρειες περιοχές της Ταϊλάνδης. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 6-7,5 (Ιδανικά: 7) KH: - GH: 4-15°dGH (Ιδανικά: 7°dGH) Θερμοκρασία: 22-28°C (Ιδανικά: 23-24°C) Λίτρα: 40 λίτρα το ελάχιστο για μια ομάδα 6-8 ατόμων. Κοινωνική συμπεριφορά: Τα ψάρια αυτά είναι και κοινωνικά και πολύ ήρεμα. Τα αρσενικά μερικές φορές εκδηλώνουν ανταγωνιστική συμπεριφορά μεταξύ τους. Μπορούν να μπουν στο ενυδρείο με άλλα κοινωνικά ψάρια αλλά και μόνα τους σε μικρές ομάδες-σμήνη από 6 άτομα και πάνω. Διαχωρισμός φύλου: Ο διαχωρισμός φύλου σε κοπάδι είναι σχετικά εύκολος. Τα θηλυκά έχουν πιο μουντά χρώματα και η ουρά τους είναι πιο ξεθωριασμένη (κόκκινη) από των αρσενικών. Ακόμα τα θηλυκά είναι συνήθως πιο μεγαλόσωμα, κυρίως στην κοιλιακή περιοχή. Τέλος τα αρσενικά έχουν πιο πορτοκαλόχρωμη κοιλιακή περιοχή. Διακόσμηση ενυδρείου: Ένα ενυδρείο με πολλά φυτά, ξύλα και πέτρες είναι ότι πρέπει. Προτιμούν χαμηλή ή μέτρια ροή νερού. Ζώνη Κολύμβησης: Προτιμούν το μέσο επίπεδο του ενυδρείου αλλά θα κολυμπήσουν σε όλα τα επίπεδα. Διατροφή: Θα δεχτεί όλων των τύπων τροφή, ξηρή, κατεψυγμένη και φρέσκια. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη μιας και είναι ένας "μικρός κυνηγός". Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 2 έως 4 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Λόγο του μικρού μεγέθους του δεν πρέπει να μπαίνει σε ενυδρεία με θηρευτές ή μεγάλα ψάρια. Συμβατοί συγκάτοικοι μπορεί να είναι άλλα ειδή Danio πχ zebra danios ή κάποια είδη tetras ακόμα και με μικρά γατόψαρα όπως τα Cory. Θα πρέπει να αποφεύγεται η συγκατοίκηση τους με γαρίδες καθώς τα ενήλικα τρώνε τις μικρόσωμες. Πιθανόν τα αυγά τους να φαγωθούν από τις ενήλικες γαρίδες. Υποείδη και υβρίδια: - Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Η αναπαραγωγή τους μπορεί να θεωρηθεί σχετικά εύκολη. Όσο περισσότερα ψάρια έχουμε τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να πετύχουμε γέννα. Θα χρειαστεί ένα αρκετά πυκνοφυτεμένο ενυδρείο με κρυψώνες, ώστε τα ψάρια να αισθάνονται πιο άνετα. Εναποθέτουν τα αυγά τους, τα οποία είναι διαφανή και μικροσκοπικά, συνήθως πάνω σε κάποιο φυτό με προτίμηση τα περισσότερα είδη moss. Προτείνεται ένα κομμάτι moss από το ενυδρείο να μεταφέρεται σε ενυδρείο γεννήστρα ανά βδομάδα, έτσι ώστε να μεταφέρουμε τα αυγά σε ασφαλές περιβάλλον. Οι νεοσσοί δεν κινδυνεύουν καθώς τα ενήλικα CPD τρέφονται μόνο με τα αυγά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν γίνονται στόχος από άλλα είδη ψαριών. Οι νεοσσοί αφού αδειάσουν το λεκιθικό τους σάκο θα αρχίσουν τις πρώτες 7 μέρες να τρέφονται με μικροσκοπική τροφή που μπορούμε να τους παρέχουμε με infusoria και rotorians αλλά και ειδική μικροσκοπική τροφή εμπορίου για γόνο. Μετά μπορούμε να αρχίσουμε διατροφή και με ναύπλιους αρτέμιας. Γενικές πληροφορίες: - Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από τον χρήστη Raven

Επιστημονικό Όνομα: Scleropages jardini (William Saville Kent, 1892) Κοινές Ονομασίες: Jardini Αrowana, Pearl Arowana, Australian Arowana, Northern Barramundi, Gulf Saratoga, Northen Saratoga, Northern Spotted Barramundi, Saratoga Ελληνικό Όνομα: Αυστραλιανή Αραουάνα-Αραουάνα ''Πέρλα'' Τάξη: Osteoglossiformes Οικογένεια: Osteoglossidae Μέγεθος: Είναι το μικρότερο είδος Αrowana που υπάρχει. Στη φύση το μέγεθός της φθάνει στα 80-90 εκατοστά, ωστόσο σε αιχμαλωσία συνήθως δεν γίνεται μεγαλύτερη από 60-70 εκατοστά. Όλες οι μορφές της Αυστραλιανής Αrowana έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι ταχύτερος κατά το πρώτο έτος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα ψάρια μπορούν να αναπτυχθούν πολύ γρήγορα, περίπου 1 με 1,5 εκατοστά το μήνα! Αυτό οδηγεί σε ένα ψάρι μήκους άνω των 30 εκατοστών από το πρώτο κιόλας έτος. Μετά το πρώτο έτος το ποσοστό αύξησης επιβραδύνει. Βιότοπος: Αυστραλία-Ποταμοί: Jardine, Adelaide, Papua (Νέα Γουινέα), North Queensland, Northern Territory. Συντήρηση στο ενυδρείο: PH: 6,8-7,8 (Ιδανικά: 7,5) KH: - GH: 5-15°dGH (Ιδανικά: 10°dGH) Θερμοκρασία: 24-30°C (Ιδανικά: 27°C) Λίτρα: Ενυδρείο με μήκος 120 εκατοστά και πάνω από 200 λίτρα είναι το ελάχιστο για τα νεαρά άτομα κατά τον πρώτο χρόνο ζωής τους. Τα ενήλικα απαιτούν τουλάχιστον ενυδρείο μήκους 2 μέτρων και άνω των 1500 λίτρων, μιας και πρόκειται για μεγάλο και πολύ κινητικό ψάρι. Κοινωνική συμπεριφορά: Ένα από τα επιθετικότερα είδη Arowana. Δεν φημίζονται για την κοινωνικότητα τους και δεν δέχονται εύκολα συγκατοίκους, αν και δεν είναι τόσο κυρίαρχα όσο τα Silver Arowana. Κυριαρχούν στον χώρο που βρίσκονται, ειδικά εάν έχουν προσαρμοστεί πλήρως. Σε πολύ μεγάλο ενυδρείο πάντως μπορούμε να κρατήσουμε αρκετά ψάρια του ίδιου είδους χωρίς προβλήματα. Ετσι ο ιδανικότερος συγκάτοικος είναι ψάρι του ιδίου είδους, πάντα με τα ανάλογα λίτρα και για αυτό είναι προτιμότερο να μην τα συνδυάζουμε με άλλα διαφορετικά ψάρια. Διαχωρισμός φύλου: Τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερο πρωκτικό πτερύγιο και διακρίνονται από τα προγναθικά σαγόνια τους, επίσης έχουν χαμηλότερα θωρακικά πτερύγια. Τα θηλυκά είναι συνήθως παχύτερα, όταν ωριμάσουν. Διακόσμηση ενυδρείου: Μπορούμε να διακοσμήσουμε το ενυδρείο τους με κάποια ξύλα και λίγες πέτρες στον βυθό, αλλά και την επιφάνεια προσθέτοντας κάποιες μακριές ρίζες που θα ''αναγκάζουν'' το ψάρι να περνάει ανάμεσα τους. Κάποια φυτά επιφανείας θα μειώσουν σε επιθυμητό βαθμό το φωτισμό, ώστε το ψάρι μας να εκδηλώσει τη συμπεριφορά του. Όλα τα προαναφερθέντα ισχύουν εφόσον υπάρχει και ο απαιτούμενος χώρος. Υποχρεωτικά καπάκι στο ενυδρείο. Ζώνη Κολύμβησης: Κολυμπάει ως επί το πλείστον στο κέντρο του ενυδρείου και κοντά στο βυθό (σε αντίθεση με τις Αrowanas του Αμαζονίου, που προτιμούν την επιφάνεια). Διατροφή: Γαρίδες (όχι ξεφλουδισμένες, βοηθούν στον χρωματισμό του ψαριού), μύδια, καλαμάρι, μαρίδα, γλώσσα, καβουρόψυχα, πέρκα. Επίσης μπορούμε να δώσουμε, προσφέροντας έτσι ποικιλία: ακρίδες, σκουλήκια, και λοιπά ζωύφια. Αν το ψάρι είναι από μικρό στην κατοχή μας, καλό είναι να το μάθουμε και στη ξηρά τροφή, ώστε να τρέφεται με ποικιλία. Θα πάρει πολύ περισσότερες θρεπτικές ουσίες από έναν τέτοιο συνδυασμό διατροφής, παρά από το κάθε είδος διατροφής ξεχωριστά. Εξαιρετικής σημασίας είναι η καλή διατροφή του ψαριού, εξαιτίας του μεγάλου μεγέθους, του γρήγορου μεταβολισμού και της κινητικότητάς του. Συνίσταται διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνη. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8 με 12 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Μόνο ψάρια του ιδίου είδους. Υποείδη και υβρίδια: Η οικογένεια Osteoglossidae περιλαμβάνει πολλά είδη, ανάμεσα τους και το μεγαλύτερο ψάρι γλυκού νερού στον κόσμο την Arapaima. H γνωστότερη και εμπορικότερη Αrowana, ειναι αυτή του Αμαζονίου. Στο σύνολο υπάρχουν 9 διαφορετικά είδη Αrowanas, 2 στην Αυστραλία, 5 στην Ασία και 2 στην Νότια Αμερική. Επίσης έχει αναφερθεί και ένα στην Αφρική με το όνομα Heterotis Niloticus. Τα είδη επιγραμματικά: ASIAN 1.Cross-Back Golden Arowana (common Asian) 2. Green Arowana 3. RTG (Red Tailed Golden) 4. Yellow Tail 5. Red Arowana (Chili red) AUSTRALIAN 6. Pearl Arowana (jardini) 7. Spotted Barramundi AMAZONIAN 8. Black Arowana 9. Silver Arowana Υβρίδια δεν υπάρχουν, παρόλα αυτά έχουν γίνει αρκετές επιλεκτικές αναπαραγωγές όπου διασταυρώνουν μερικά από τα παραπάνω είδη: Emperor Red, Purple Red, Violet Fusion Super Red, Bukit Merah Blue, Electric Blue Crossback, Panda Gold κ.α. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα ψάρια αυτά έχουν εκτραφεί με επιτυχία σε αιχμαλωσία μέσω ενός αναπαραγωγικού προγράμματος που ξεκίνησε για να αυξηθεί το είδος του, σε λίμνες εκτροφείων στην Ταϊλάνδη. Από τότε έχουν γίνει αρκετά δημοφιλή ψάρια ενυδρείων, αν και είναι ακριβά και δυσεύρετα εξαιτίας της δυσκολίας στην αναπαραγωγή τους. Οι εκτροφές ξεκίνησαν για να διασωθεί η Ασιατική arowana, η οποία δυστυχώς είναι είδος προς εξαφάνιση. Σε περίπτωση που υπάρξει ζευγάρι σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο ενυδρείο, μόλις ο αρσενικός γονιμοποιήσει τα αυγά, η θηλυκιά θα τα πάρει στο στόμα της και θα τα κρατήσει εκεί 4-5 εβδομάδες μέχρι να εκκολαφθούν. Στην φύση, η ωοτοκία αρχίζει από την έναρξη της υγρής περιόδου, όπου το ζεύγος απομακρύνεται και γεννούν τα αυγά τους (50-200). Θα μείνουν με τη μητέρα τους για περίπου 4-5 εβδομάδες ακόμα, ώσπου να νιώσουν ασφάλεια. Τότε η μητέρα θα ανοίξει το στόμα της και θα επιτρέψει στο γόνο να αναζητήσει νέο καταφύγιο. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν πως το θηλυκό σε όλο το διάστημα που κουβαλάει τα αυγά στο στόμα του, δεν τρέφεται. Τονίζεται πως είναι κάτι πολύ δύσκολο, τόσο να ζευγαρώσουν όσο και να γονιμοποιήσουν αυγά αυτά τα ψάρια. Γενικές πληροφορίες: Λίτρα και πάλι λίτρα. Πρέπει να κατανοήσουμε πως ένα μεγάλο ψάρι δεν έχει την ανάγκη για μεγάλο ενυδρείο μόνο για να του ικανοποιήσουμε την ανάγκη για κολύμπι. Είναι ανάλογης σημασίας και η καθαριότητα του χώρου του, ειδικά σε ένα υπέρ-ευαίσθητο ψάρι όπως αυτό. Εφόσον λοιπόν τρώει πολύ, αφήνει και πολλά περιττώματα. Σε μεγάλο όγκο νερού περιορίζεται πιο πολύ το πρόβλημα αυτό, γιατί οι μεταβολές αργούν περισσότερο. Σε αντίθετη περίπτωση και για να εξασφαλίσουμε την υποτυπώδη επιβίωση (γιατί περί διαβίωσης το ξεχνάμε) πρέπει να γίνονται αλλαγές στο νερό κάθε δεύτερη μέρα, ώστε να διατηρείται ποιοτικό για αυτό το ευπαθές ψάρι. Προσοχή επίσης στην αλτικότητα που διακρίνει αυτά τα ψάρια. Έχουν την ικανότητα να πηδήξουν μέχρι και 2 φορές το μήκος του σώματός τους έξω από το νερό! Αξίζει κλείνοντας να αναφερθεί, πως η οικογένεια Osteoglossidae περιλαμβάνει μερικά από τα αρχαιότερα είδη ψαριών στον πλανήτη και έχει αναμφισβήτητα τα δυσκολότερα είδη γλυκού νερού με μεγάλη ευαισθησία στην χημεία του νερού. Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον χρήστη Herbi

Επιστημονικό Όνομα: Mikrogeophagus ramirezi (Meyers and Harry 1948) Κοινές Ονομασίες: German Blue Ram Butterfly Cichlid, Blue Ram, Ram Cichlid, Apistogramma ramirezi, Papilochromis ramirezi Ελληνικό Όνομα: Ραμιρέζι Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Μέγεθος: 3,5-5,5 εκατοστά (Με το ραχιαίο πτερύγιο να φτάνει τα 7 εκατοστά τελικό μέγεθος). Βιότοπος: Το Mikrogeophagus ramirezi ζει στη Νότια Αμερική, στον ποταμό Ορινόκο, τα Ιλάνος (ελώδεις περιοχές) της Βενεζουέλας και στους υγρότοπους της Κολομβίας. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 4,5-7,5 (Ιδανικά: 5,8-6,5) KH: - GH: 2-8°dGH (Ιδανικά: 5-6°dGH) Θερμοκρασία: 25-30°C (Ιδανικά: 26-28°C και στην περίοδο αναπαραγωγής στους 28-30°C) Λίτρα: 50 λίτρα για ένα ζευγάρι. Είναι πιο εύκολο να διατηρηθεί το είδος σε μεγαλύτερα ενυδρεία που δεν λερώνει εύκολα και απότομα το νερό τους είναι δηλαδή ανεκτικά των κοινών ρύπων του ενυδρείου όπως τα νιτρικά.Για παράδειγμα σε 200 λίτρα 2-3 Αρσενικά με ένα χαρεμάκι 4-6 θηλυκά. Κοινωνική συμπεριφορά: Η Νοτιοαμερικάνικη νανοκιχλίδα Apistogramma ramirezi είναι ένα φιλήσυχο κοινωνικό είδος τροπικής κιχλίδας γλυκού νερού με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Αν και είναι γενικά ψάρι με ειρηνικό ταμπεραμέντο και φιλήσυχο με άλλα ψάρια του ενυδρείου, μπορεί να εκδηλώσουν επιθετική συμπεριφορά σε άλλα ψάρια του ίδιου είδους. Επίσης αυτά που είναι ζευγάρι και έχουν γίνει γονείς γίνονται αρκετά επιθετικά ως προς τα άλλα ψάρια όπως οι περισσότερες κιχλίδες. Είναι έντονος προστάτης του γόνου τους και συχνά γίνεται υπερπροστατευτικό ακόμα και σε πολύ μεγαλύτερα ψάρια από ότι είναι τα ίδια. Διαχωρισμός φύλου: Τα άγριου τύπου Mikrogeophagus ramirezi έχουν μια πράσινο κίτρινη περιοχή στο πρώτο τρίτο του σώματος ξεκινώντας από τη μύτη, με τα τελευταία δύο τρίτα να είναι υπόλευκο μπλε με το γαλάζιο φόντο να είναι τονισμένο με μπλε κουκκίδες που εκτείνονται μέσα στο ραχιαίο, πρωκτικό και ουραίο πτερύγιο. Επίσης έχουν μία λωρίδα κάθετη, σκούρου μελανού χρώματος, η οποία βρίσκεται στη περιοχή του κεφαλιού και διασχίζει κάθετα το μάτι του. Η κατακόρυφη λωρίδα από το μάτι μέχρι την άκρη και η δεύτερη γραμμή στην πλευρά είναι συχνά η πιο έντονες και εμφανίζονται ως σκούρες και μελανές γραμμές. Τα θηλυκά είναι μικρότερα σε μέγεθος, με περισσότερο ροζ χρωματισμό στη κοιλιακή περιοχή τους (σε αναπαραγωγική περίοδο) και έχουν λιγότερο ανεπτυγμένο το ραχιαίο πτερύγιο. Διακόσμηση ενυδρείου: Το ενυδρείο θα πρέπει να είναι διακοσμημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούμε να να μιμηθούμε το φυσικό περιβάλλον τους και είναι καλύτερο να φυτεύονται με διάφορα υδρόβια φυτά πυκνά όπως κάποια είδη Echinodorus, Java Fern, Anubias Nana, Amazon Swordplants, Vallisneria. Το Mikrogeophagus ramirezi ανήκει στην οικογένεια των γεωφάγων ψαριών, παίρνουν δηλαδή «μπουκιές» από το υπόστρωμα στο στόμα τους και μέσω των φαρυγγικού συστήματος τους ξεχωρίζουν τη τροφή τους ενώ απαλλάσσονται από την άμμο μέσω των βραγχίων τους. Αυτόματα καταλαβαίνουμε ότι είναι προτιμότερη η χρήση λεπτόκοκκης χαλαζιακής άμμου για τον βυθό του ενυδρείου μας. Ο βυθός είναι ιδανικά να έχει κάποια είδη ξύλων όπως driftwood και ξερά φύλλα (catappa, καρυδιάς, πλατάνου κ.α). Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι ένα ευαίσθητο ψάρι με τους ρύπους του ενυδρείου γι αυτό χρειάζεται πολύ καλή φίλτρανση και συχνές αλλαγές νερού καθώς δεν ανέχονται ούτε ίχνος νιτρικών αλάτων. Επίσης να αναφέρουμε ότι είναι ευαίσθητα στα χημικά σκευάσματα και φάρμακα. Ζώνη Κολύμβησης: Κυρίως κινείται στα κατώτερα στρώματα του ενυδρείου, αλλά και στη μέση του ενυδρείου. Τροφή: Είναι ψάρια παμφάγα. Τρώει τόσο φυτικά όσο και ζωικά τρόφιμα. Θα λάβουν κάθε είδος μικρών ζωντανών τροφίμων και θα φάει τις περισσότερες τροφές flakes, bits, bloodworms, brineshrimps, mysis, αρτέμια κλπ που παρασκευάζονται. Όταν διατηρείται σε ένα υπόστρωμα με άμμο περνούν ώρες με το κοσκίνισμα της άμμου από τα βράγχια τους, φιλτράροντας οποιαδήποτε bits. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 4-5 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Τα Mikrogeophagus ramirezi αν και είναι ένα φιλήσυχο κοινωνικό είδος δεν είναι το πιο εύκολο ψάρι να διατηρήσει κάποιος σε πολλές περιπτώσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το είδος παραμένει συχνά με άλλα ψάρια που είναι πιο επιθετικά ή υπερβολικά ενεργά. Το είδος είναι εκ φύσεως ντροπαλό και διατηρείται καλύτερα με ψάρια που έχουν παθητική στάση και είναι διστακτικά όπως Nannostomus, Trifasciatus (Three-Lined Pencilfish), Hatchetfish (Carnegiella marthae), μία ομάδα απο Paracheirodon axelrodi (Cardinal Tetra). Τα ραμιρέζι μπορούν να συνδυαστούν με τροπικά ψάρια που ζουν σε παρόμοιες συνθήκες όπως είναι οι Δίσκοι, τα σκαλάρια κ.α. Δεν πρόκειται πότε να πειράξουν και ψάρια βυθού ή γατόψαρα. Πιο συμβατά, κυρίως λόγω θερμοκρασιακών απαιτήσεων, είναι μια ομάδα από Corydoras sterbai, Corydoras leucomelas και όσα από αυτα απαιτουν αυτές τις υψηλές θερμοκρασίες. Υποείδη και υβρίδια: Golden Ram, Singapore Ram αναπαραγωγές της Ασίας, German Blue Ram αναπαραγωγές της Ευρώπης, Balloon Ram και Long Fin Ram άλλη αναπαραγωγή. Τα Baloon Ram προέρχονται κατόπιν εργαστηριακής επέμβασης στο DNA των ψαριών ενώ τα Long Fin προέρχονται από επιλεκτικές αναπαραγωγές. Τα δύο τελευταία είδη δεν τα συνιστούμε. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Τα είδη Mikrogeophagus ramirezi που εύκολα θα εμφανίζουν αναπαραγωγικές συμπεριφορές είναι σε νερό με pH 5,0-6,5 και αν είναι μαλακό το νερό ενθαρρύνει την τακτική ωοτοκία.Μόλις σεξουαλικά οι κιχλίδες είναι ώριμες να ζευγαρώσουν οριοθετούν μια περιοχή που διαλέγει η θηλυκιά και γίνετε η εναποθέτηση των αυγών μεγέθους 0,9 - 1,5 χιλιοστά πάνω σε επίπεδες πέτρες, φύλλα ή απευθείας σε μικρές λακκούβες σκαμμένες στην άμμο η στο χαλίκι όπως πολλές κιχλίδες τα οποία εκκολάπτονται σε 40 ώρες. Το σημείο εναποθέτησης των αυγών το φυλάνε και οι δυο γονείς και είναι αρκετά επιθετικά. Οι γόνοι είναι ελεύθεροι για κολύμπι 5 ημέρες μετά την γέννηση τους, οι οποίες μέχρι τότε τρέφονται από τους γονείς, και συνοδεύονται από το αρσενικό ή το θηλυκό σε συνθήκες μικρού κοπαδιού για αναζήτηση τροφής. Γενικές πληροφορίες: Ένα πολύ όμορφο ψάρι, που επιβραβεύει τον χομπίστα, με την ανάδειξη ζωηρών χρωμάτων, όταν του διασφαλίσουμε την άριστη ποιότητα του νερού. Αξίζει να σημειωθεί ότι μοιάζει πολύ με το Μicrogeophagus Αltispinosus. Βέβαια δυο βασικες και εμφανή διαφορές είναι το έντονο μπλε χρώμα στο σωμα που έχει το Μicrogeophagus Ramirezi και το κόκκινο χρωμα στα μάτια Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τους χρήστες Raven, GIORGOSS_HOFFMAN και diskus fan

Επιστημονικό Όνομα: Pygocentrus nattereri (Kner, 1858) Κοινές Ονομασίες: Η κοινή ονομασία του ψαριού είναι Red Belly. Άλλες ονομασίες που συναντάμε είναι Red Breasted Piranha, Red Piranha, Red, Piranha, Common Piranha, Gold Dust Piranha. Ελληνικό Όνομα: Πιράνχας ή Πιράνια Τάξη: Characiformes Οικογένεια: Characidae Μέγεθος: Το μέγεθος του ψαριού στο ενυδρείο σπάνια ξεπερνά τους 30 με 35 πόντους. Στην φύση όμως μπορεί να φθάσει και τα 40 εκατοστά σε ολικό μήκος. Βιότοπος: Το ψάρι αυτό συναντάτε σχεδόν σε όλη την λεκάνη της Αμαζονίας, από Peru έως τις ανατολικές ακτές της Βραζιλίας και τους περισσότερους ποταμούς του Αμαζονίου όπως Rio Negro, Rio Sao Francisco, Rio Madeira, Rio Orinoco, Rio Xingu, Rio Tapajos, Rio Juruena, Rio Paraguay, Rio Parana, Rio Araguaia. Συνθήκες στο ενυδρείο PH: 5,5-6,8 (Ιδανικά: 6,5) KH: - GH: 1-8°dGH (Ιδανικά: 2-6°dGH) Θερμοκρασία: 24-30°C (Ιδανικά: 27°C) Λίτρα: Μιας και το ψάρι αυτό σχηματίζει κοπάδια είναι καλό στο ενυδρείο να μην το έχουμε μόνο του, αλλά σε ομάδες των 5 και πλέον ατόμων. Ένας γενικός κανόνας αναφέρει πως τα ενήλικα ψάρια χρειάζονται 70 με 80 λίτρα ανά ψάρι, έτσι ένα ενυδρείο 400 λίτρων θεωρείται το απολύτως ελάχιστο για ενήλικα ψάρια. Σε πιο μικρές ηλικίες μπορούμε να τα κρατάμε σε μικρότερα ενυδρεία. Υποείδη και υβρίδια: Τα Piranha χωρίζονται σε δύο κατηγορίες με διαφορετικά γένη και είδη, τα "True Piranha" και τα "Pirambeba". Στα true piranha ανοίκουν τα είδη του γένους Pygocentrus και στα pirambeba ανοίκουν τα Serrasalmus, Prystobrycon, Pygopristis και τα Catoprion. Το κύριο χαρακτηριστικό των Pygocentrus είναι ότι σχηματίζουν μεγάλες ομάδες/κοπάδια σε αντίθεση με τα υπόλοιπα είδη/γένη με μοναδική ίσως εξαίρεση τα Serrasalmus maculatus Τα είδη των Pygocentrus: 1.Pygocentrus nattereri 2. Pygocentrus cariba (ενδιμικό στην Venezuela, Colombia) το όποιο ξεχωρίζει από το Pygocentrus Nattereri από την έντονη μαύρη βούλα στο πλάι του κεφαλιού του και το διαφανές χρώμα στο μάτι. 3. Pygocentrus piraya (ενδιμικά στον ποταμό Rio Sao Fransisco) του οποίου το τελικό μέγεθος μπορεί να φθάσει και τους 60 πόντους και έχει έντονο πορτοκαλί χρώμα Δεν είναι γνωστό για το αν υπάρχουν υβρίδια Red belly άν και σε κάποιες περιοχές έχουν γίνει introduced μαζί με Pygocentrus piraya. Γεωγραφικές διαφορές: Ανάλογα με την περιοχή ενδέχεται να έχουν κάποιες μικρές διαφορές στον χρωματισμό και στο μέγεθος των πτερυγίων (κυρίως του εδρικού) Κοινωνική συμπεριφορά: Η συγκατοίκηση των Red Belly και γενικά η πλειοψηφία των piranha με άλλα ψάρια στο ενυδρείο είναι πρακτικά αδύνατη.Αργά ή γρήγορα ακόμα και αυτό που μπορεί να φαίνεται σαν επιτυχημένη συγκατοίκηση θα καταλήξει στο θάνατο των υπόλοιπων ψαριών, γιαυτό και θα πρέπει να αποφεύγεται. Επίσης δέν προτείνεται η μίξη διαφόρων είδών piranha μεταξύ τους για τους ίδιους λόγους.Το cohabitation των piranha πρέπει να γίνετε από πολύ έμπειρους χομπίστες και με πολλούς κανόνες. Διαχωρισμός φύλλου: Δεν υπάρχει διμορφισμός μεταξύ αρσενικού και θηλυκού. Το ζευγάρι ξεχωρίζει μόνο κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Διακόσμηση ενυδρείου: Χαμηλός φωτισμός, ρίζες και εύκολα ανθεκτικά φυτά είναι απαραίτητα για το σωστό στήσιμο. Οι ρίζες είναι καλό να είναι έτσι τοποθετημένες ώστε να προσφέρουν ένα μέρος ώστε να βρίσκουν την ηρεμία τους όποτε την χρειαστούν. Σημαντικό επίσης η επιλογή χαλικιού ή άμμου για το βυθό. Το σκούρο σε χρώμα χαλίκι απορροφά τις αντανακλάσεις και χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο απο χομπίστες σε ενυδρεία. Επίσης τα φυτά επιφανείας θα κρατήσουν το περισσότερο φως μακριά από τα ψάρια σας και θα τα βοηθήσουν να αποβάλλουν το στρες και να νιώσουν πιο άνετα. Επίσης προτείνεται η ελαφριά χρήση τύρφης ή σκευασμάτων "blackwater", τα οποία θα δώσουν μια πιο φυσική εικόνα στο ενυδρείο και θα συνδράμουν στην βελτίωση της χημείας του νερού. Φυσικά στην φύση το χρώμα του υποστρώματος είναι συνήθως μπέζ και το χρώμα του νερού διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.π.χ. ένας ποταμός όπως ο Rio Xingu είναι clearwater σε αντίθεσή με τον Rio Negro, οπότε καλό είναι να γνωρίζουμε την προέλευση των ψαριών μας. Φίλτρανση: Λόγο της ειδικής διατροφής που ακολουθείτε στο συγκεκριμένο είδος ψαριών, είναι φυσικό και επόμενο να έχουμε κάποια επιπλέον επιβάρυνση στο νερό του ενυδρείου τους. Απαιτείται ισχυρή φίλτρανση, και προτείνεται πολύ καλό μηχανικό φιλτράρισμα μαζί με το αντίστοιχο βιολογικό όπου θα μας διασφαλίσουν καλή καθαριότητα και σωστές παραμέτρους νερού Πολύ σημαντικό επίσης να μην αφήνουμε κομμάτια τροφής που χαλάνε και επιβαρύνουν το νερό μας, οπότε έλεγχος μετά τα ταΐσματα μήπως αφήσαμε κάτι που να έμεινε αφάγωτο. Ότι μείνει εντός λίγων λεπτών καλό είναι να αφαιρείτε. Προτείνεται επίσης η προσθήκη stream pump Ζώνη Κολύμβησης: Κινούνται σε όλη την στήλη του νερού αλλά προτιμούν την ασφάλεια των ριζών και του διάκοσμου. Διατροφή στην φύση: Ψάρια, καρκινοειδή, έντομα, καρπούς καθώς και πτηνά και άλλα ζώα που μπορεί να πέσουν στο νερό τις αντίστοιχες εποχές του χρόνου Διατροφή στο ενυδρείο: Φιλέτα ψαριών, γαρίδες, όστρακα, τροφές εμπορίου (συνήθως pellets), bloodworms, γεωσκόληκες,κ.α. Ζωικές τροφές Μοσχαροκαρδιά, Κοτόπουλο, και άλλα, θα πρέπει να αποφεύγονται ή να μήν ξεπερνούν το 10% της συνολικής δίαιτας των ψαριών) Ηλικία: Υπάρχουν αναφορές ότι ζουν ακόμα και 20+ χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Βλέπε κοινωνική συμπεριφορά Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Η αναπαραγωγή πραγματοποιείται σε μια κοιλότητα που σχηματίζει το ζευγάρι στο χαλίκι/υπόστρωμα, το οποίο φυλάει τα αβγά μέχρι να γίνει η εκκόλαψη. Το πλήθος των αβγών μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τις 3.000 Το δύσκολο είναι το μεγάλωμα των μικρών καθώς το μεγάλο πλήθος τους έχει τεράστιες ανάγκες σε νεοεκκολαφθείσα αρτέμια και τα μικρά πρέπει να χωριστούν σύντομα σε πολλά ενυδρεία μιας και απο τις πρώτες εβδομάδες λειτουργούν κανιβαλιστικά και τρώγονται μεταξύ τους Τέλος να σημειώσουμε ότι μέλη του Aquazone έχουν πετύχει επιτυχημένες γέννες στο παρελθόν!!! Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τους χρήστες Νίκος Πολίτης, piranxobios και PPAP

Επιστημονικό Όνομα: Pelvicachromis pulcher (Boulenger, 1901) Κοινές Ονομασίες: Krib, Kribensis, Purple cichlid, Dwarf Rainbow cichlid, Niger Cichlid Ελληνικό Όνομα: - Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Γένος: Pelvicachromis Μέγεθος: Αρσενικά 10 εκατοστά – Θηλυκά 8 εκατοστά. Βιότοπος: Ζει στην Αφρική, στη Νοτιοανατολική Νιγηρία στο Δέλτα του Νίγηρα και στην παράκτια ζώνη του νότιου Καμερούν, από την περιοχή Ndonga εώς το δυτικό-κεντρικό Καμερούν. Είναι ενδημικό είδος του ποταμού Ethiop και μητρικό είδος στις λεκάνες των ποταμών:Cross River, Niger και Οgun. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 6-8 (Ιδανικά 7) KH: 5-12°dKH GH: 5-15°dGH Θερμοκρασία:23°C - 28°C (Ιδανικά 25-26°C) Λίτρα: Τουλάχιστον 80 λίτρα για ένα ζευγάρι. Κοινωνική συμπεριφορά: Εάν τα διατηρούμε σε species tank θα παρατηρήσουμε ότι είναι ήμερα, αλλά προστατεύουν την περιοχή τους. Σε κοινωνικό ενυδρείο η διατήρησή τους είναι εξίσου εύκολη, αρκεί να τους παρέχεται ο δικός τους χώρος, τον οποίο όμως θα προστατέψουν μετά την αναπαραγωγή με κάθε τρόπο. Αν η ιχθυοφόρτωση δεν είναι σωστή, καθώς επίσης και το aquascape, η συμπεριφορά των ψαριών μπορεί να είναι άκρως επιθετική προς τους συγκατοίκους του ενυδρείου. Διαχωρισμός φύλλου: Ο διαχωρισμός του φύλου σε αυτά τα ψάρια μπορεί να γίνει εύκολα και σε μικρή ηλικία. Τα αρσενικά είναι μεγαλύτερα με λιγότερο χρωματισμό, έχουν πλουσιότερα πτερύγια με μυτερό ραχιαίο και μεγαλύτερο πρωκτικό πτερύγιο σε σχήμα βέλους που έχει και βούλες. Τα θηλυκά έχουν στρογγυλεμένο ραχιαίο πτερύγιο και ουρά. Και τα δύο εμφανίζουν ένα κόκκινο χρώμα στην κοιλιακή περιοχή, απλά στα θηλυκά καταλαμβάνει μεγαλύτερη επιφάνεια και είναι πιο έντονο. Διακόσμηση ενυδρείου: Τα Kribensis ζουν σε τρεχούμενα νερά και αυτό συνεπάγεται αυξημένη ροή στο ενυδρείο. Προτιμούν ένα φυτεμένο ενυδρείο με ξύλα, αλλά απαιτούν και αρκετές σπηλιές από πέτρα, ώστε να κρύβονται και να νιώθουν ασφάλεια. Ζώνη Κολύμβησης: Χαμηλά επίπεδα του ενυδρείου. Τροφή: Από τα πιο εύκολα είδη ψαριών στη διατροφή τους. Είναι παμφάγα. Μπορούν να φάνε σχεδόν όλες τις τροφές του εμπορίου σε ξηρά, κατεψυγμένη ή και ζωντανή μορφή. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Κατά μέσο όρο περίπου 5-8 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Σε κοινωνικό ενυδρείο, μπορούν να ζήσουν με οποιοδήποτε κοινωνικό ψάρι που έχει τις ίδιες συνθήκες νερού και διακόσμησης.Διαφορετικά μπαίνουν σε species tank. Αυτό διότι γεννάνε αρκετά εύκολα και τότε γίνονται άκρως επιθετικά. Υποείδη και υβρίδια: Στη φύση υπάρχει το είδος και σε αλφική μορφή (albino) Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Είναι εύκολα στην αναπαραγωγή τους. Καλύτερος τρόπος να αποκτηθεί ένα ζευγάρι είναι η δημιουργία μιας ομάδος των έξι ατόμων, απ' όπου θα ξεχωρίσει το ζευγάρι, ενώ θα αφαιρεθούν τα υπόλοιπα ψάρια. Κατόπιν το ζευγάρι μένει στο ενυδρείο, στο οποίο έχουν δημιουργηθεί αρκετές κρυψώνες με σπηλιές, φυτά, κλαδιά και με ιδανικές συνθήκες νερού. Γενικές πληροφορίες: Το Pelvicachromis pulcher είναι ένα εύκολο στη φροντίδα και πολύχρωμο ψάρι που ανήκει στην κατηγορία των dwarf cichlids.Το όνομά του προκύπτει από την λατινική μετάφραση του «Pelva» που σημαίνει «κοιλιά», «chromis» που σημαίνει «χρώμα» και «pulcher» που σημαίνει «όμορφο». Το Kribensis είναι μία από τις πιο ζωηρόχρωμες νάνοκιχλίδες που είναι διαθέσιμες στους χομπίστες. Είναι ένα πολύ ανθεκτικό ψάρι και δεν είναι πολύ απαιτητικό σε παραμέτρους νερού. Μπορούν να επιζήσουν στο μαλακό ή σκληρό νερό, σε γλυκό ή ακόμη και σε ελαφρώς υφάλμυρο νερό. Προτείνεται μερικές φορές ως πρώτο ψάρι για τους αρχάριους χομπίστες. Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι έχουμε συνηθίσει τα ψάρια που προέρχονται από την Αφρική να χρειάζονται Ph γύρω στο 8,2. Αυτές τις απαιτήσεις έχουν οι 3 μεγάλες λίμνες της Αφρικής. Μην ξεχνάμε όμως ότι η Αφρική δεν αποτελείται μόνο από λίμνες, αλλά και από πολλά ποτάμια. Έτσι λοιπόν μη μας φαίνεται περίεργο το ph 7 που χρειάζονται τα kribensis. Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν απὄ τον χρήστη Χρήστο

Επιστημονικό Όνομα: Tropheus duboisi (Marlier 1959) Κοινές Ονομασίες: - Ελληνικό Όνομα: - Τάξη: Cichliformes Οικογένεια: Cichlidae Γένος: Tropheus Μέγεθος: Το αρσενικό φτάνει σε τελικό μέγεθος τα 13 εκατοστά, ενώ το θηλυκό τα 12 εκατοστά. Βιότοπος: Ενδημικό της λίμνης Τανγκανίκα και πιο συγκεκριμένα θα το βρούμε στο βόρειο τμήμα της λίμνης κοντά στο Uvira του Κονγκό και κοντά στις περιοχές Kigoma , Cape Kabogo και Karilani στην Τανζανία. Ζει σε βραχώδη τμήματα της λίμνης και σε βάθος μεταξύ 5 και 15 μέτρων. Συντήρηση στο ενυδρείο PH: 8-9.2 KH: 12-20°dkh GH: 14-20°dGH Θερμοκρασία: 24°C-27°C Λίτρα: Η αυξημένη επιθετικότητα προς τα ψάρια του είδους τους, μας υποχρεώνει να τα φιλοξενούμε σε μεγάλες ομάδες. Τα ελάχιστα λίτρα και το ελάχιστο μήκος που απαιτείται, ποικίλει μεταξύ των συγγραφέων. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Dr. Ad Konings ως ελάχιστο όριο ορίζονται τα 500 λίτρα και τα 150 εκατοστά μήκος. Τονίζεται επίσης ότι κάθε αρσενικός πρέπει να έχει την δική του συστάδα από πέτρες, η οποία να απέχει από του άλλου 30 εκατοστά. Αντίθετα ο Georg Zurlo αναφέρει τα 120 εκατοστά ως μήκος εισόδου. Συνδυάζοντας την βιβλιογραφία με εμπειρικές αναφορές, μπορούμε να καταλήξουμε στα 150 εκατοστά ως ελάχιστο μήκος εισόδου για μια ομάδα των 20 ατόμων. Κοινωνική συμπεριφορά: Το Tropheus duboisi θεωρείται το λιγότερο επιθετικό είδος σε σύγκριση με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδα των tropheus. Μεγάλη σημασία έχει να φιλοξενηθεί σε μεγάλη ομάδα άνω των 15 ατόμων για να μετριαστεί αυτή η επιθετικότητα και τα ψάρια να μπουν στο ενυδρείο κατά προτίμηση όλα μαζί. Τα ισχυρότερα αρσενικά θα κυριαρχήσουν και θα οδηγήσουν τα πιο αδύναμα στον θάνατο εάν δεν παρέμβουμε απομακρύνοντας τα. H προσθήκη ενός νέου ατόμου, αφού έχει σχηματιστεί η ομάδα, είναι άκρως επισφαλής για τη σωματική ακεραιότητα του νέου ατόμου. Υπάρχουν αναφορές ότι η πιθανότητα επιβίωσης ενός νέου ατόμου αυξάνεται εφόσον γίνει πλήρης ανακατανομή του διακόσμου, κάτι που προκαλεί τριγμούς στην υπάρχουσα ιεραρχία. Παρ' όλα αυτά, καλό είναι να αποφεύγεται μιας και ούτε η παραπάνω προσέγγιση διασφαλίζει την επιβίωση του νέου ατόμου. Διαχωρισμός φύλου: Ο διαχωρισμός είναι αδύνατος όταν τα ψάρια είναι μικρά. Εισάγουμε στο ενυδρείο μεγάλο αριθμό μικρών και παρατηρώντας την συμπεριφορά τους αφαιρούμε τα επιπλέον αρσενικά. Αυτά είναι συνήθως εκείνα που καταλήγουν στις άνω γωνίες του ενυδρείου, οδηγούμενα από την επιθετικότητα των υπολοίπων. Διακόσμηση ενυδρείου: Όπως συμβαίνει με όλες τις Αφρικάνικες κιχλίδες που ζουν στα βραχώδη τμήματα της λίμνης Τανγκανίκα, χονδρόκοκκη άμμος και πολλές πέτρες είναι αυτό που χρειάζονται. Οι πέτρες παρέχουν σπηλιές και περάσματα για να νοιώθουν τα ψάρια ασφάλεια και να υποχωρούν εκεί για προστασία. Άμμος και πέτρες είναι προτιμότερο να είναι ασβεστολιθικά, ώστε να επιτύχουμε πιο εύκολα τις επιθυμητές σκληρότητες του νερού. Αν θέλουμε να βάλουμε κάποιο φυτό, αυτό θα πρέπει να είναι κάποιο ανθεκτικό είδος όπως κάποιο από το είδος vallisneria. Ζώνη Κολύμβησης: Κινείται σε όλο το μήκος του ενυδρείου και πολλές φορές θα δούμε όλη την ομάδα να κολυμπάει μαζί, επιδεικνύοντας συμπεριφορά κοπαδιού. Διατροφή: Πρόκειται για φυτοφάγο ψάρι όπου στην φύση τρέφεται με άλγη που ξύνει από τις πέτρες. Στο ενυδρείο μας πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τις τροφές που θα του παρέχουμε, καθώς τροφές με υψηλά ποσοστά ζωικής πρωτεΐνης θα οδηγήσουν στο bloat και σχεδόν σίγουρα στον θάνατο. Καλό θα ήταν τις πρώτες 2,3 μέρες να αφήσουμε τα ψάρια να τραφούν αποκλειστικά από τις άλγες του ενυδρείου, ώστε να προσαρμοστούν ευκολότερα πριν εισάγουμε στην διατροφή τους τροφές του εμπορίου. Ιδανικές θεωρούνται τροφές που είναι πλούσιες σε σπιρουλίνα, ενώ μπορεί να δεχθεί μικρά ποσοστά πρωτεΐνης μιας και στην φύση σκαλίζοντας την άλγη τρώει μαζί οστρακοειδή και διάφορους άλλους μικροοργανισμούς. Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: 8-10 χρόνια. Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Με κιχλίδες που ονομάζονται gobies όπως του γένους eretmodous, Tanganicodus και spathodus είναι συμβατό όπως επίσης και με την οικογένεια των petrochromis και simochomis. Το καλύτερο πάντως είναι να το φιλοξενηθούν στο ενυδρείο μας ως μοναδικό είδος. Υποείδη και υβρίδια: Σύμφωνα με τον Dr. Ad Konings, η ομάδα των Tropheus αποτελείται από 8 είδη: Tropheus Moorii, Tropheus Annectens, Tropheus Duboisi, Tropheus Brichardi, Tropheus sp. “black”, Tropheus sp. “red”, Tropheus sp.“Mpimbwe”, και Tropheus sp. “Ikola”. Μέσα σε κάθε είδος υπάρχουν διαφορετικές ποικιλίες σύμφωνα με τη γεωγραφική θέση στην οποία ζούν. Όταν φιλοξενούμε παραπάνω από μία αποικία στο ενυδρείο μας, πρέπει να επιλέγουμε μία από κάθε είδος. Για παράδειγμα, αν βάλουμε μια ομάδα Τ. duboisi με μια ομάδα Τ. moorii δεν θα έχουμε πρόβλημα. Αν όμως βάλουμε δύο διαφορετικές ποικιλίες από το είδος των Τ. moorii, το πιθανότερο είναι να υβριδίσουν. Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Πρόκειται για στοματοεπωάζουσα κιχλίδα όπου ζευγαρώνει σε απομονωμένα σημεία του ενυδρείου. Η περίοδος επώασης διαρκεί περίπου 30 ημέρες και σε κάθε γέννα προκύπτουν περίπου 20 μικρά. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι σε αντίθεση με άλλες κιχλίδες, δεν συνιστάται η απομάκρυνση του θηλυκού σε ξεχωριστό ενυδρείο καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην γίνει αποδεκτό όταν επιστρέψει πίσω στο ενυδρείο και πιθανότατα θα κυνηγηθεί πολύ έντονα. Γενικές πληροφορίες: Η ομάδα των tropheus στην οποία ανήκει το Tropheus duboisi είναι από τα πιο ενδιαφέροντα ψάρια της λίμνης Τανγκανίκα. Η έντονη επιθετικότητα που εμφανίζουν καθώς και το γεγονός ότι απαιτούν πολύ καθαρό νερό δίνει την εντύπωση ότι είναι απαγορευτικά για αρχάριους. Σίγουρα δεν είναι από τα ψάρια που συγχωρούν λάθη αυτού που τα φιλοξενεί, αλλά αν τηρηθούν κάποιοι βασικοί κανόνες δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο. Καθαρό νερό, μικρά και συχνά γεύματα με τροφές υψηλής ποιότητας και πολύ σταθερές συνθήκες είναι αυτά που χρειάζονται και η ανταμοιβή από την μοναδική τους συμπεριφορά είναι δεδομένη. Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από τον Matthew Mannell